Groep monumenten in Mahabalipuram
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Mahabalipuram (of Mamallapuram), gelegen langs de kust van Coromandel in het zuidoosten van India, was een gevierde havenstad van de Pallavas. De groep monumenten daar bestaat uit in de rotsen uitgehouwen grottempels, monolithische tempels, bas-reliëf sculpturen, en structurele tempels, evenals de opgegraven overblijfselen van tempels. De Pallava-dynastie, die dit gebied regeerde tussen de 6e en 9e eeuw CE, creëerde deze majestueuze gebouwen.
De groep monumenten in Mahabalipuram neemt een duidelijke positie in in de klassieke Indiase architectuur. Deze majestueuze gebouwen markeren de hoge kwaliteit van vakmanschap in de regio tijdens de 6e eeuw CE. Het natuurlijke landschap werd gebruikt bij het uithakken van deze structuren, waardoor het vermogen van de Pallava-ambachtslieden algemeen bekend werd. De monumenten kunnen worden onderverdeeld in vijf categorieën:
De mandapas (uit de rotsen gehouwen grotten):in de tijd van Narasimhavarman-I Mamalla, nieuwe innovaties werden geïntroduceerd in het rotsmedium in de vorm van grottempels. Bekende voorbeelden van de grottempel zijn Konerimandapa, Mahishmardhini-grot, en Varahamandapa. Deze uit rotsen gehouwen grotten zijn rijkelijk versierd met sculpturale voorstellingen die bekend staan om hun natuurlijke gratie en soepelheid. Opmerkelijk onder hen zijn Mahishamardhini, Bhuvara, Gajalakshmi, Tirivikrama, en Durga.
De ratha's (monolithische tempels):De monolithische tempels worden plaatselijk "ratha" (wagen) genoemd, omdat ze lijken op de processiewagens van een tempel. Deze vijf monolithische tempels zijn elk uit een enorm rotsblok gehouwen. Ze tonen de volledige vorm en kenmerken van de hedendaagse tempelvorm en vertonen variaties zowel in plattegrond als in hoogte. Ze zijn rijkelijk gebeeldhouwd met artistieke motieven en wandpanelen met afbeeldingen van vele hindoeïstische godheden en koninklijke portretten.
De rotsreliëfs:De sculpturale bas-reliëfs zijn een andere zeer belangrijke klasse van meesterlijke creaties die tijdens het bewind van Mamalla zijn gemaakt. Er zijn vier van dergelijke reliëfs in Mamallapuram, de meest opmerkelijke onder hen zijn de Arjuna's Boetedoening en Govardhanadhari.
De tempels:Koning Rajasimha introduceerde structurele architectuur op grote schaal. De vroegste en meest bescheiden is de Mukundanayananar-tempel, gevolgd door de Olakkanesvara-tempel, neergestreken op een rots in de buurt van de vuurtoren. Het tempo van structurele bouwwerken culmineerde in de oprichting van de beroemde Shore-tempel, met de meest eindige lay-out van een Dravida vimana, majestueus langs de zee.
De opgegraven overblijfselen:Door een langdurige verwijdering van het zand zijn verschillende begraven structuren rond de Shore-tempel aan het licht gekomen. Uniek onder hen is een getrapte structuur, een miniatuur heiligdom, een Bhuvaraha-afbeelding, een liggend beeld van Vishnu, en een put uit het bewind van Pallava koning Narasimhavarman Rajasimha (638-660 CE), die allemaal zijn uitgehouwen in het levende gesteente. Overblijfselen van extra tempels zijn onlangs opgegraven, waaronder een ten zuiden van de Shore-tempel.
Criterium (i):Het bas-reliëf van de “Afdaling van de Ganges” is – net als dat van het eiland Elephanta – een unieke artistieke prestatie.
Criterium (ii):De invloed van de sculpturen van Mahabalipuram, gekenmerkt door de zachtheid en soepelheid van hun modellering, ver te verspreiden naar plaatsen zoals Cambodja, Annam en Java.
Criterium (iii):Mahabalipuram is, bij uitstek, het getuigenis van de Pallava-beschaving in Zuidoost-India.
Criterium (vi):Het heiligdom is een van de belangrijkste centra van de cultus van Shiva.
Integriteit
Binnen de grenzen van de Groep van Monumenten in Mahabalipuram bevinden zich alle elementen die nodig zijn om de buitengewone universele waarde van het seriële eigendom tot uitdrukking te brengen, inclusief de mandala's, ratha, rots reliëfs, tempels, en opgegraven overblijfselen van de grote Pallava-dynastie. Het pand verkeert in een goede staat van instandhouding. Er zijn geen grote bedreigingen voor het pand, die wordt gecontroleerd en goed onderhouden door Archaeological Survey of India. Geïdentificeerde potentiële bedreigingen voor de integriteit van het onroerend goed zijn onder meer inbreuk op en ongeoorloofde constructies in de verboden / gereguleerde gebieden.
authenticiteit
Het pand blijft qua ligging in authentieke staat, vormen, materialen, en ontwerpen. De authenticiteit van het pand richt zich op het creëren en experimenteren in de architectuur van de Rupestra, die culmineerde in de evolutie van structurele tempels. De artefacten die tijdens recente opgravingen zijn onthuld, dragen bij aan de waarde van het pand als de representatie van een meesterwerk van menselijk creatief genie.
Beveiligings- en beheervereisten
Het pand is beschermd, geconserveerd, en beheerd door de Archaeological Survey of India (ASI) via de Ancient Monuments and Archaeological Sites and Remains (AMASR) Act (1958) en de bijbehorende regels (1959), amendement (1992) en Wijzigings- en validatiewet (2010). De verboden (100 m) en gereguleerde (200 m) gebieden rond het Werelderfgoed worden voortdurend gecontroleerd om nadelige effecten tot een minimum te beperken. De ASI houdt een regelmatig onderhouds- en monitoringschema bij om ervoor te zorgen dat het onroerend goed in goede staat verkeert. Beoordeling van de staat van instandhouding van het onroerend goed, evenals bezoekers- en landschapsbeheerplannen, vormen de basis van een langetermijnbeheer gericht op het behoud van de Outstanding Universal Value.
Er zijn geen grote ontwikkelingsdruk of -bedreigingen die van invloed zijn op het onroerend goed. Om de uitzonderlijke universele waarde van het onroerend goed in de loop van de tijd te behouden, moeten de gecoördineerde inspanningen met de hulp van de staatsafdelingen worden voortgezet om inbreuk en ongeoorloofde constructies in de verboden en gereguleerde gebieden te stoppen.
