Nationaal park Cocos Island

Uitstekende universele waarde

Korte synthese

Cocos Island National Park ligt in de oostelijke tropische Stille Oceaan, met een oppervlakte van 202, 100 hectare zo'n 530 kilometer van het vasteland van Costa Rica. Het eiland zelf, “Isla del Coco”, ook wel bekend als "Treasure Island", is het enige herkenningspunt van de uitgestrekte onderzeeër Cocos Range. Met een oppervlakte van 2, 400 hectare ondersteunt het het enige vochtige tropische bos op een oceanisch eiland in de oostelijke tropische Stille Oceaan. De overige 199, 700 hectare beschermen niet alleen diverse mariene ecosystemen, meestal pelagisch, maar ook de meest diverse koraalriffen van de hele oostelijke tropische Stille Oceaan. Dankzij de afgelegen ligging en de inspanningen voor natuurbehoud, de biologisch zeer diverse eigenschap vormt een van de best bewaarde tropische mariene wateren, bekend als een duikbestemming van wereldklasse. Het pand maakt deel uit van de Eastern Tropical Pacific Marine Corridor, een marien netwerk voor natuurbehoud, waaronder ook Werelderfgoed in Colombia, Ecuador en Panama.

Natuurlijke populatiedichtheden van grote roofdieren wijzen op een bijna ongerepte staat van instandhouding van een eigendom dat tot de belangrijkste locaties in de oostelijke tropische Stille Oceaan behoort voor de bescherming van grote pelagische trekkende soorten, zoals de bedreigde geschulpte hamerhaai en de bijna bedreigde zijdehaai en de Galapagos-haai. Door zijn geografische ligging, het oceanische eiland van vulkanische oorsprong is het eerste oriëntatiepunt dat de Noordequatoriale tegenstroom ontmoet en een punt van samenvloeiing van andere zeestromingen. Dit maakt het een verspreidingscentrum van larven van mariene soorten uit verschillende delen van de Stille Oceaan. In zijn landgedeelte, het pand herbergt een opmerkelijke mate van endemisme in de meeste verschillende taxonomische groepen. Er zijn, bijvoorbeeld, drie endemische vogelsoorten, twee endemische zoetwatervissen en twee endemische reptielensoorten. Cocos Island National Park is van onvervangbare wereldwijde instandhoudingswaarde, ons eraan herinnerend hoe delen van tropische oceanen er historisch uitzagen.

Criterium (ix):Het pand herbergt een zeldzaam en complex mozaïek van land- en zeeomgevingen, inclusief beboste bergen, rivieren, watervallen, estuaria, kliffen, zand- en rotsstranden, baaien, en uitgebreide en zeer diverse koraalriffen en pelagische omgevingen. Het oceanische eiland, meer dan 500 kilometer van het continent, wordt voornamelijk ingenomen door tropisch regenwoud en, vanaf ongeveer 500 m.a.s.l. naar het hoogste punt op 634 m.a.s.l., door nevelwoud. De isolatie heeft lopende evolutionaire processen op het land mogelijk gemaakt, oorsprong geven aan talloze endemische soorten in de meest uiteenlopende taxonomische groepen, waaronder verschillende gewervelde soorten. De geografische ligging op het ontmoetingspunt van de Noord-Equatoriale Tegenstroom met andere grote zeestromingen en de ecologische interacties tussen een afgelegen eiland en de omliggende mariene ecosystemen zijn van groot wetenschappelijk belang. De stromingen en het eiland beïnvloeden de bewegingen en verspreiding van de vele trekkende mariene soorten die samenkomen voor voedsel en voortplanting in de wateren rond het eiland. Het pand dient als een verspreidingscentrum van larven van talrijke mariene soorten afkomstig uit de hele Stille Oceaan. Naar verluidt dienen de eilandjes en rotsen rond het hoofdeiland ook als belangrijke reinigingsstations, d.w.z. pelagische soorten aggregeren om parasieten te laten verwijderen door gespecialiseerde vissen en andere soorten.

Criterium (x):Het kleine eiland ondersteunt het enige tropische bosecosysteem dat zich op een oceanisch eiland in de tropische oostelijke Stille Oceaan bevindt. Het is de thuisbasis van zo'n 70 endemische soorten vaatplanten en verschillende endemische dieren, waaronder drie vogels, twee reptielen en zelfs twee zoetwatervissen. Kleinere satellietrotsen rond het eiland ondersteunen nest- en rusthabitats voor tal van trekvogels en ingezeten vogelsoorten. Echter, de belangrijkste instandhoudingswaarde van soorten komt voort uit kritieke mariene habitats en de overeenkomstige rol van het onroerend goed in de instandhouding van grote pelagische soorten, vooral verschillende soorten haaien. Onder de laatste zijn uitzonderlijke aggregaties van de bijna bedreigde Silky en Lemon Shark, de kwetsbare grootoogvoshaai en de Galapagoshaai, de emblematische en bedreigde hamerhaai, evenals witpuntrifhaai en zwartpunthaai. Onder de ongeveer 300 geregistreerde vissoorten bevinden zich belangrijke verzamelingen van grote pelagische vissen, zoals de kwetsbare walvishaai en blauwe marlijn, evenals Sailfish Broadbill Swordfish, Shortbill Speervis, Reuzenmantarog en pelagische pijlstaartrog. Blauwe vinvis en tuimelaar behoren tot de bezoekende zeezoogdieren.

Integriteit

Het isolement van Cocos Island National Park draagt ​​bij aan het veiligstellen van evolutionaire processen, die de basis vormen van de opmerkelijke rijkdom en overvloed aan land- en zeelevensvormen. Op voorwaarde dat uitheemse invasieve soorten van zowel flora als fauna kunnen worden bestreden, de instandhoudingsvooruitzichten op het land zijn veelbelovend. In de mariene gebieden, de grote verzamelingen van toproofdieren, inclusief maar niet beperkt tot talrijke haaiensoorten, de integriteit aantonen binnen een intensief bevist zeegebied. Het hele pand is een van de zeldzame mariene no-take-gebieden en levert als zodanig een onschatbare bijdrage aan het behoud als een veilige haven voor het leven in zee, en als kraamkamer en verspreidingscentrum – op voorwaarde dat de illegale visserij op afstand kan worden gehouden. Hoewel veel van de aggregaties plaatsvinden in een relatief klein gebied binnen het pand, de mariene grenzen doen geen recht aan de levenscycli van de vele trekkende soorten. Cocos Island National Park kan de instandhouding op lange termijn niet bereiken van soorten die willekeurig worden geëxploiteerd in de bredere oostelijke tropische Stille Oceaan en elders. De kritische factor voor de integriteit op lange termijn vereist niet alleen adequaat beheer van het onroerend goed, maar ook duurzame visserijniveaus daarbuiten. De Eastern Tropical Pacific Marine Corridor biedt een hoognodig kader voor internationale samenwerking op dit gebied.

Beveiligings- en beheervereisten

Hoewel er geen bewijs is van pre-Columbiaanse bezetting, vissers, piraten, walvisvaarders, commerciële zeelieden en wetenschappelijke expedities gebruiken Cocos Island al lang als schuilplaats en om zoet water te verkrijgen. Pogingen om het eiland te vestigen omvatten een korte aflevering van het runnen van een gevangenis, maar uiteindelijk zijn al dergelijke pogingen niet succesvol geweest. Tegenwoordig is de menselijke aanwezigheid beperkt tot een roterende groep natuurbeschermers, toeristen, en bezoekende wetenschappers. Het gehele pand is strikt wettelijk beschermd, staatseigendom en beheerd door Costa Rica's National Park Service onder het ministerie van Milieu en Energie in samenwerking met andere gouvernementele en niet-gouvernementele instellingen, zoals de Stichting Vrienden van Cocoseilanden. Elke winning van mariene hulpbronnen en alle commerciële, industriële of agrarische activiteiten zijn verboden. Managementplanning begeleidt interventies met een focus op planning van openbaar gebruik en toerisme, bescherming van gevoelige sites, uitheemse invasieve soorten, wetenschappelijk onderzoek, en de herziening van relevante wetgeving. Er is voldoende personeel en financiering nodig om adequate operaties te waarborgen, wat kostbaar is vanwege de afgelegen locatie.

Op het land, de belangrijkste bedreigingen zijn invasieve uitheemse soorten van zowel flora als fauna. Hoewel er oorspronkelijk geen zoogdieren op het eiland bestonden, hert, wild zwijn, katten en ratten zijn geïntroduceerd met complexe effecten op de ecosystemen, zo goed gedocumenteerd vanuit kleine eilandinstellingen over de hele wereld. Tijdelijke kolonisten brachten planten als cavia en koffie mee. De laatste is sindsdien het understory van de bossen binnengedrongen. Voortdurende monitoring en beheer zijn nodig om invasieve uitheemse soorten zoveel mogelijk uit te roeien en om nieuwe invasies te voorkomen door middel van strikte en afgedwongen protocollen voor alle bezoekers van het eiland. In de wateren, illegale visserij komt vaak voor, ondanks inspanningen van nationale autoriteiten en niet-gouvernementele organisaties. Daarom, continue monitoring en wetshandhaving is nodig, evenals bewustmaking met de visserijsector. Toeristische activiteiten rond het eiland, voornamelijk recreatief duiken, eveneens adequate monitoring en controle vereisen om verstoring in de sterk gelokaliseerde gebieden van grote groepen vissen te voorkomen, evenals zwerfvuil en andere vervuiling veroorzaakt door passerende schepen en jachten. Na het El Niño-evenement van 1982/1983, ongeveer 90 procent van de koraalriffen van Cocos National Park stierf uit, een dramatische herinnering hoe beschermde gebieden kunnen worden beïnvloed door gebeurtenissen tot ver buiten hun grenzen. Eventueel, om het behoud op de lange termijn effectief te laten zijn, maatregelen zijn nodig op een veel grotere geografische schaal. Deze maatregelen kunnen bestaan ​​uit verlengingen, bufferzones en, op internationaal niveau, coördinatie en samenwerking met andere beschermde mariene gebieden in de oostelijke tropische Stille Oceaan, waaronder Werelderfgoed in Colombia, Ecuador en Panama.

Talamanca Range-Reservaten van La Amistad / Nationaal Park La Amistad Area de Conservación Guanacaste