Le Havre, de stad herbouwd door Auguste Perret
Uitstekende universele waarde
Korte beschrijving
Gelegen aan het Kanaal in Normandië, de stad Le Havre werd tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar gebombardeerd. Het verwoeste gebied werd tussen 1945 en 1964 herbouwd volgens het plan van een team van architecten en stedenbouwkundigen onder leiding van Auguste Perret. De site vormt de administratieve, commerciële en culturele centrum van Le Havre. Onder de vele gereconstrueerde steden, Le Havre is uitzonderlijk vanwege zijn eenheid en integriteit, het associëren van een weerspiegeling van het eerdere patroon van de stad en haar bestaande historische structuren met de nieuwe ideeën van stadsplanning en bouwtechnologie. Het is een uitstekend naoorlogs voorbeeld van stedenbouw en architectuur, gebaseerd op de eenheid van methodiek en het gebruik van prefabricage, het systematisch benutten van een modulair raster en het innovatief benutten van de potentie van beton.
Het ingeschreven eigendom, een stedelijk gebied van 133 ha, staat voor een homogeen architectonisch en stedenbouwkundig ensemble. Het omvat grote gebieden (hoofdassen, vierkanten, gebouwen en belangrijke groepen gebouwen van de École du Classicisme Structurel), maar ook het gewone woonweefsel (straten, passages, binnenstedelijke blokken) gemaakt van 1945 tot 1964 in het kader van de wederopbouw. Het integreert het île Saint-François (tegelijkertijd herbouwd door regionale architecten, maakt geen deel uit van het Perret-team), fragmenten van oud stedelijk weefsel en geïsoleerde gebouwen die van vernietiging zijn gespaard (waarom het raster van de stad is gereconstrueerd) en gebouwen die na 1964 zijn gebouwd, waarvan de aanwezigheid onlosmakelijk verbonden is met de herbouwde stof (met name het Maison de la Culture, de Résidence de France, de uitbreiding van het stadhuis).
Het nieuwe stedenbouwkundig plan volgt twee assen:de belangrijkste publieke as wordt gevormd door de brede Avenue Foch, die in west-oostelijke richting door het noordelijke deel van de stad loopt, het nemen van de uitlijning van de eerdere Boulevard de Strasbourg. Het begint vanaf de Porte Océane aan de zee en gaat verder naar Saint-Roch Squere en de Place de Hôtel de Ville, geeft de algemene richting aan voor het basisraster. Aan de Porte Oceane, de laan wordt onder een hoek van 45° gekruist door de Boulevard François Ier, die de tweede as vormt. Het Quartier du Perrey ligt aan het kustgedeelte van de boulevard. De Porte Océane is een monumentale toegang tot Avenue Foch en een toegang tot de stad vanaf de zee, het idee nemen van de oude poort die in de oorlog is verwoest. Dit gebouw werd ook een experimenteel 'laboratorium' voor de ontwikkeling van het structurele systeem en de constructiemethoden voor het project. Het Saint-Rochplein bevindt zich op de plaats van een vroeger openbaar park en kerkhof, die een aantal van zijn oriëntaties heeft gegeven. Het Hôtel de Ville (Stadhuis) is het meest monumentale bouwwerk in het hele plan:het is 143 m lang, en het centrale deel wordt gemarkeerd door een toren van 18 verdiepingen en is 70 m hoog.
Perrets project weerspiegelt zijn ideaal:een homogeen ensemble creëren waarin alle details volgens hetzelfde patroon zijn ontworpen, zo ontstaat een soort Gesamtkunstwerk op stedelijke schaal. De architect reserveerde enkele van de belangrijkste openbare gebouwen voor zijn persoonlijke ontwerpprojecten.
Criterium (ii):Het naoorlogse wederopbouwplan van Le Havre is een uitstekend voorbeeld en een mijlpaal van de integratie van stedenbouwkundige tradities en een pioniersimplementatie van moderne ontwikkeling in de architectuur, technologie en stedenbouw.
Criterium (iv):Le Havre is een uitstekend naoorlogs voorbeeld van stedenbouw en architectuur, gebaseerd op de eenheid van methodologie en systeem van prefabricage, het systematisch gebruik van een modulair raster en het innovatief benutten van de potentie van beton.
Integriteit
De essentie van Perrets project ligt in het structurele ontwerp dat is gebaseerd op het gebruik van avant-garde elementen van gewapend beton, met het systeem dat bekend staat als " poteau dale ". Zijn idee was om een volledig transparante modulaire structuur te creëren zodat er geen structureel element verborgen blijft, het geeft zijn dominante karakter en een zekere uniformiteit aan alle architectuur van de stad. Hoe dan ook, de elementen worden vakkundig gebruikt om verveling te voorkomen. Het ontwerp van de gebouwen en open ruimtes was gebaseerd op een vierkante module van 6,24 m aan elke kant, productie te vergemakkelijken, maar ook om 'muzikale harmonie' in de stad te introduceren. In vergelijking met de vooroorlogse dichtheid, de gemiddelde bevolkingsdichtheid werd verlaagd van 2, 000 tot 800 inwoners per hectare. De geest van de stad werd opgevat als "neoklassiek", met gesloten bouwblokken en waar de straten functioneel blijven. Deze principes van integratie van stedelijke tradities en een pioniersimplementatie van moderne ontwikkelingen in de architectuur, technologie en stadsplanning, zijn volledig gerespecteerd en blijven vandaag perfect zichtbaar.
authenticiteit
Le Havre, de stad herbouwd door Auguste Perret, is een recent werk van historisch belang. Het plan en de locatie van de gebouwen zijn sinds de bouw ongewijzigd gebleven. Als moderniseringen en huidig onderhoud hier en daar wat onderdelen hebben vervangen, de authenticiteit van het ensemble blijft intact.
Beveiligings- en beheervereisten
De moderne stad gebouwd door Perret wordt beschermd door een Outstanding Heritage Site (SPR)-lijst, goedgekeurd in juli 2016, die interventiemodi definieert in gebouwen of braakliggende terreinen. De SPR heeft tot doel de architecturale kenmerken van de wederopbouw te verbeteren:het plannen van gevels, leesbaarheid van de dragende constructie, diversiteit in de behandeling van beton. De omtrek ervan komt overeen met de ingeschreven eigenschap.
De SPR omvat talrijke gebouwen die worden beschermd onder de Heritage Code (ingeschreven of geklasseerd als historische monumenten).
De SPR besteedt bijzondere aandacht aan duurzame ontwikkeling. De kwaliteiten van de Wederopbouwgebouwen op het gebied van energetisch materiaal zijn van bijzonder belang bij de diagnostiek van dit gebied van openbaar belang. De Agglomeratiegemeenschap van Havre (CODAH), een intercommunale structuur, ondersteunt individuen bij hun projecten om de energieprestaties van hun woningen te verbeteren, en negatieve effecten op de erfgoedkwaliteiten van de gevels te verminderen.
Het stedenbouwkundig plan (PLU), aangenomen op 19 september 2011, door wijziging van 11 juli 2016 verenigbaar is gemaakt met de regelgeving en doelstellingen van de SPR, het opleggen van een verhoogde mate van architectonische en landschappelijke eisen.
Een lokale commissie die gekozen functionarissen van de stad hergroepeert, Staatsvertegenwoordigers en gekwalificeerde persoonlijkheden, zorgt voor de opvolging en uitvoering van het bouwkundig en erfgoedverbeteringsplan.
Wat beton betreft, het dominante materiaal, restauratiecampagnes zijn dé kans voor gericht en vernieuwend onderzoek.
