Mijnen van Rammelsberg, Historische stad Goslar en het waterbeheersysteem van de Upper Harz
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
het koper, lood- en tinmijnen van de Rammelsberg, in de Harz, werden continu gewerkt van de 11e eeuw tot de jaren 1980. Ze zijn een uitstekende getuigenis van mijnbouwinstallaties en -praktijken in Europa, zowel wat betreft oppervlakte- als ondergrondse overblijfselen, vooral uit de Middeleeuwen en de Renaissance.
De overblijfselen van het cisterciënzerklooster van Walkenried en de mijnen van de Boven-Harz getuigen van de eerste pogingen om systematisch non-ferrometaalertsen (waaronder zilver, leiding, tin en koper) in Europa, en hiervoor waterbeheersystemen te ontwikkelen.
Gelegen in de buurt van de Rammelsberg-mijnen, de stad Goslar speelde een belangrijke rol in de Hanze vanwege de rijkdom van de Rammelsberg metaalertsaders. Van de 10e tot de 12e eeuw werd het een van de zetels van het Heilige Roomse Rijk. Het historische centrum, die dateert uit de middeleeuwen, is perfect bewaard gebleven, en omvat een aantal 1, 500 vakwerkhuizen uit de 15e tot 19e eeuw. Het waterbeheersysteem van de Oberharz, door zijn uitgestrekte oppervlakte, waaronder een groot aantal kunstmatige vijvers en sloten, samen met afvoeren en ondergrondse schachten, getuigt van het belang van het beheer en het gebruik van water voor mijnbouwdoeleinden, van de middeleeuwen tot het einde van de 20e eeuw.
Criterium (i):Het historische mijnnetwerk van de mijnen van Rammelsberg, de historische stad Goslar en het waterbeheersysteem van de Boven-Harz vormen een van de grootste mijnbouw- en metallurgische complexen voor non-ferrometalen in Europa. Het is bekend dat het al sinds de oudheid bestaat, het is continu in gebruik sinds de Middeleeuwen, aanvankelijk onder impuls van cisterciënzer monniken, en in latere perioden onder de controle van regionale vorsten en van het Heilige Roomse Rijk, waarvan Goslar een van de hoofdsteden was. Het ensemble is een uitstekend voorbeeld van menselijk creatief genie op het gebied van mijnbouwtechnieken en industrieel waterbeheer.
Criterium (ii):Het historische mijnnetwerk van de Mijnen Rammelsberg, de historische stad Goslar en het waterbeheersysteem van de Boven-Harz vertonen een belangrijke uitwisseling van menselijke waarden, op het gebied van mijnbouw- en waterbeheertechnieken, van de middeleeuwen tot de moderne en hedendaagse periodes in Europa. Het was de inspiratie voor Agricola's De re metallica, het gezaghebbende werk over metallurgie en mijnbouw in de Renaissance.
Criterium (iv):Het historische mijnnetwerk van de mijnen van Rammelsberg, de historische stad Goslar en het waterbeheersysteem van de Boven-Harz vormen een uitstekend en zeer uitgebreid technologisch ensemble op het gebied van mijnbouwtechnieken, non-ferrometallurgie en het beheer van water voor drainage en stroom. De omvang en de periode van ononderbroken werking zijn uitzonderlijk. Het biedt ook een kenmerkend voorbeeld van administratieve en commerciële organisatie in de middeleeuwen en de renaissance, door de overblijfselen van het klooster van Walkenried en de stadsplanning van de historische stad Goslar.
Integriteit en authenticiteit
De integriteit van het waterbeheersysteem is uitstekend in termen van de zeer uitgebreide uitvoering in het pand, zijn functionele dimensie die nog steeds in gebruik is, en de kwaliteit van de bijbehorende landschappen in het Oberharzgebergte. Het getuigt echter in de eerste plaats van veranderingen uit de Renaissance tot de moderne tijd. In sommige specifieke gevallen kan inspanningen om oude en traditionele waterbeheerelementen te behouden zijn essentieel.
Wat de industriële en technische elementen van de Rammelsberg-mijn betreft, de authenticiteit van de overgebleven elementen is onbetwistbaar. In Goslar hebben onvermijdelijk veranderingen en reconstructies plaatsgevonden gedurende een periode van bijna tien eeuwen, maar het grootste deel van het huidige historische centrum is volledig authentiek. Het klooster van Walkenried bevat zowel goed bewaarde elementen als ruïnes. De authenticiteit ervan staat buiten kijf.
Beveiligings- en beheervereisten
In 1977 werd het Oberharz Water Management System door de deelstaat Nedersaksen geclassificeerd als technisch monument. De Monumentenbeschermingswet (Niedersächsischen Denkmalschutzgesetz) van 1978 beschermt alle architecturale elementen en industriële structuren van het pand dat voor de uitbreiding wordt voorgesteld.
individueel, elk van de samenstellende delen van het onroerend goed naar tevredenheid wordt beheerd, en is voorzien van adequate structuren en bekwaam personeel. Zo is er een architectonisch restauratie- en conserveringsprogramma uitgevoerd in de historische stad Goslar, en de ontwikkeling van een interpretatiecentrum is ondernomen in Rammelsberg. Hetzelfde geldt voor de uitbreiding van het pand met de Oberharz, waarbij elk deel van het onroerend goed individuele beheerstructuren heeft die over het algemeen effectief zijn:het waterbeheersysteem van het technische bedrijf Harzwasserwerke, het klooster door een stichting, en de verschillende mijnbouw, musea en toeristische sites door stichtingen, verenigingen of instanties verbonden aan de gemeentelijke overheid. Er is echter geen algemeen beheersysteem voor de seriële eigendom, geen gemeenschappelijk wetenschappelijk comité voor de seriële eigendom, en geen overkoepelende autoriteit die alle belanghebbenden samenbrengt die betrokken zijn bij het behoud en het beheer van het seriële eigendom. Deze tekortkomingen moeten snel worden verholpen, en er moet een algemeen beheersplan worden opgesteld, met een algemene visie op het behoud van de OUV van het pand en zijn toekomstperspectieven, vooral wat betreft de ontwikkeling van het toerisme.
