Mount Nimba Strict Nature Reserve






Uitstekende universele waarde
Korte synthese

Een echte "watertoren" met een vijftigtal bronnen tussen Ivoorkust en Guinee, het Mount Nimba Strict Nature Reserve wordt gedomineerd door een keten van bergen die uitmondt op 1, 752 m hoogte op de berg Nimba. De hellingen, bedekt met dicht bos op de lagere niveaus, met grasrijke bergweiden, overlopen met een bijzonder rijke inheemse flora en fauna. Zich uitstrekkend over een totaal van 17, 540 ha, met 12, 540 ha in Guinee en 5, 000 ha in Ivoorkust, het onroerend goed is geïntegreerd in het publieke domein van de twee staten.

Dit reservaat bevat originele en diverse soorten van de meest opmerkelijke dieren- en plantenpopulaties, niet alleen in West-Afrika, maar ook op het hele Afrikaanse continent; met name bedreigde soorten zoals de Micropotamogale van de berg Nimba (Micropotamogale lamottei), de levendbarende pad van de berg Nimba (Nimbaphrynoides occidentalis) en chimpansees die stenen als gereedschap gebruiken.

Criterium (ix):Een deel van de zeldzame bergketens van West-Afrika, Mount Nimba stijgt abrupt tot een hoogte van 1, 752 m boven een glooiend panorama en plaatsmakend voor beboste vlaktes op de lagere hoogten. Het is een afgelegen toevluchtsoord bedekt met bergbossen, waardoor het landschap van de Golf van Guinee een uitzonderlijke site is vanuit ecologisch perspectief. De geomorfologische kenmerken en het sub-equatoriale bergklimaat met sterke seizoens- en hoogtecontrasten produceren een rijke verscheidenheid aan microklimaten. Deze laatste factor heeft bijgedragen aan de individualisering van een insolitaire planten- en faunapopulatie, evenals een dynamisch en uitzonderlijk gevarieerd ecosysteem.

Criterium (x):De unieke geografische en klimatologische ligging in combinatie met de biogeografische achtergrond geeft de Nimba-keten een van de meest opmerkelijke diversiteiten van de hele West-Afrikaanse regio. Het is ook een van de weinige locaties in de Golf van Guinee met een sterk endemisch potentieel. Het brede scala aan habitats in het reservaat met zijn talrijke niches stelt het pand in staat om onderdak te bieden aan meer dan 317 gewervelde soorten, waarvan 107 zoogdieren, en, tot meer dan 2, 500 ongewervelde soorten met een sterk endemismeniveau.

De levendbarende pad van de berg Nimba (Nimbaphrynoides occidentalis), ernstig met uitsterven bedreigd vanwege het zeer beperkte broedgebied, leeft alleen in habitats op grote hoogte. Een andere endemische soort die met uitsterven wordt bedreigd, is de micropotamogale van de berg Nimba (Micropotamogale lamottei), een kleine semi-aquatische insecteneter. Er zijn ook verschillende soorten bedreigde primaten aanwezig, inclusief chimpansees die gereedschap kunnen gebruiken.

Het reservaat bevat een zeer belangrijke plantenpopulatie, met een dicht bos dat het lagere niveau van het massief bedekt tot 1, 000 m hoogte, hogerop vervangen door een bergbos rijk aan epifyten. Het massief van Nimba heeft toppen van meer dan 15 km lang en bedekt met savanne. Meer dan 2, 000 soorten vaatplanten, waaronder verschillende endemische of quasi-endemische planten zijn geregistreerd.
Integriteit

Het pand omvat bijna het geheel van het massief van Nimba, gelegen in Guinee en de Ivoorkust. Vandaag, het reservaat heeft een oppervlakte van ongeveer 17, 540 ha waarvan 12, 540 ha in Guinee en 5, 000 ha in Ivoorkust. Het deel van het massief dat zich op het grondgebied van Liberia bevindt, is sterk aangetast door voormalige mijnbouwactiviteiten. Het eigendom omvat daarom de nodige voldoende habitats om zijn integriteit te behouden.

In het Guinese deel, een enclave waar mijnbouw heeft plaatsgevonden, grenst direct aan het pand. Ook als deze exploitatie technisch buiten het pand plaatsvindt, het blijft de vraag of het kan worden gewerkt zonder de integriteit van dit eigendom aan te tasten.
Beveiligings- en beheervereisten

Sinds 1944, Mount Nimba geniet de status van strikte bescherming in het noordelijke deel - vandaag gedeeld tussen Guinee en Ivoorkust. Het reservaat wordt duidelijk afgebakend door zijn natuurlijke grenzen (waterwegen) die worden erkend en gerespecteerd door de naburige populaties. In Ivoorkust, zijn status is versterkt door wet 2002-102 van 11 februari 2002 die de kwaliteit van het publieke domein onvervreemdbaar aan de staat verleent. Alle landrechten van het reservaat zijn nu het exclusieve eigendom van de staat en elke installatie van menselijke activiteit is verboden. Naast het wettelijk kader, de Ivoriaanse staat heeft een versterkt institutioneel kader gecreëerd dat bepaalde administratieve functies decentraliseert naar het Ivoriaanse bureau voor parken en reservaten (OIPR) bij decreet nr. 2002-359 van 24 juli 2002 en naar de Stichting voor parken en reservaten (FPRCI) om permanente financiering.

Wat Guinee betreft, de status van 1944 blijft de wettelijke basis voor bescherming. Het is van belang dat deze bescherming middels een juridische procedure wordt omgezet in het Guinese recht. Het beheer van het reservaat wordt verzekerd door een openbare instelling met een administratief en wetenschappelijk karakter (Centre for the Management of the Environment of Mount Nimba-Simandou (CEGENS)) onder de verantwoordelijkheid van het ministerie van Milieu, Water en bossen en duurzame ontwikkeling. Het Guinese deel werd in 1980 uitgeroepen tot biosfeerreservaat.

Het massief wordt bedreigd door verhoogde druk grenzend aan de grenzen van de site, veroorzaakt door de naburige bevolking en de toegenomen demografische druk. Hoewel de natuurlijke bossen die de hellingen van Nimba bedekken niet veel schade hebben geleden, Integendeel, de fauna is het onderwerp geweest van zeer intense stroperij.

De behoefte aan land voor landbouw en veeteelt heeft de traditionele praktijk van het kappen met vuur versterkt. Deze antropische branden komen regelmatig voor in het beschermde gebied, vormt een belangrijke administratieve uitdaging. De deelname van de omwonenden aan instandhoudingsmaatregelen is onontbeerlijk om deze problemen op te lossen.

Het toezicht op het onroerend goed moet worden verzekerd om praktijken die de integriteit ervan schaden, te ontmoedigen. Ook, de capaciteiten van de beheersautoriteiten moeten worden versterkt, zowel op technisch en menselijk vlak als op financieel vlak.



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur