Nationaal park Los Glaciares






Uitstekende universele waarde

Korte synthese

Los Glaciares National Park ligt in het zuidwesten van de provincie Santa Cruz in het Argentijnse deel van Patagonië. Het bestaat uit een nationaal park en een nationaal reservaat en heeft een totale oppervlakte van 600, 000 hectare. Los Glaciares dankt zijn naam aan de talrijke gletsjers die ongeveer de helft van het werelderfgoed beslaan. Veel van deze gletsjers worden gevoed door het enorme Zuid-Patagonische ijsveld, het meest uitgebreide Zuid-Amerikaanse overblijfsel van de glaciologische processen van het Kwartair. In aanvulling, er zijn indrukwekkende gletsjers onafhankelijk van het hoofdijsveld. Het pand vormt daarmee een enorm zoetwaterreservoir.

de Upsala, De gletsjers van Onelli en Perito Moreno kalven af ​​in het ijskoude en melkachtige water van het enorme Argentinomeer, die deels bij de woning is inbegrepen. Het meest opvallende gezicht is de beroemde Perito Moreno-gletsjer. Deze grote gletsjer blokkeert een smal kanaal gevormd door het Argentino-meer, waardoor het waterpeil tijdelijk stijgt. Dit veroorzaakt op zijn beurt regelmatig donderende breuken van de gletsjertong in het meer.

Criterium (vii) :Los Glaciares National Park is ingebed in het betoverende en afgelegen berglandschap van de Patagonische Andes dat wordt gedeeld door Argentinië en Chili. Gedomineerd door ruige granietpieken van meer dan 3000 m boven de zeespiegel. het landschap wordt gemodelleerd door massieve, aanhoudende ijstijden. Ongeveer de helft van het grote landgoed is bedekt met talrijke gletsjers, waarvan vele behoren tot het grootste ijsveld van Zuid-Amerika. Ondanks de focus van de naam op de indrukwekkende gletsjers is er een opmerkelijke landschapsdiversiteit met een grote hoogtegradiënt van meer dan 3000 meter en zeer diverse ecosystemen.

De gletsjers voeden de enorme bergmeren van Viedma en Argentino. De overweldigende schoonheid van het landschap wordt belichaamd waar de Perito Moreno-gletsjer het Argentinomeer ontmoet. Het uitgestrekte front van de langzaam en constant bewegende gletsjer, tot 60 meter hoog, kalft regelmatig blauwachtige ijsbergen in het water van het Argentinomeer, een audiovisueel spektakel dat bezoekers van over de hele wereld aantrekt.

Criterium (viii): Los Glaciares National Park is een uitstekend voorbeeld van het belangrijke proces van ijstijd, evenals van geologische, geomorfische en fysiografische verschijnselen veroorzaakt door de voortgaande opmars en terugtrekking van de ijstijden die plaatsvonden tijdens het Pleistoceen in het Kwartair, en de neoglaciations die overeenkomen met het huidige tijdperk of Holoceen. Deze gebeurtenissen hebben het landschap van het gebied gemodelleerd - en blijven het modelleren en kunnen worden herkend door de lacustriene bekkens van glaciale oorsprong, de morene systemen afgezet op de plateaus, of door meer recente systemen die betrekking hebben op de huidige valleien, en, de vele grote gletsjertongen gevoed door de ijsvelden van de Andes. Het pand biedt ook een vruchtbare voedingsbodem voor wetenschappelijk onderzoek naar klimaatverandering.

Integriteit

Los Glaciares National Park is een uitgebreid en redelijk goed geconserveerd exemplaar van verschillende soorten Andes-Patagonische Wouden, Patagonische steppe en zeer gespecialiseerde vegetatie op grote hoogte. Het pand biedt uitgebreide bescherming voor prachtige voorbeelden van de grote gletsjers van Zuid-Patagonië, maar ook gerelateerde processen. de afgelegen, de barre omgevingsomstandigheden van het gebied en het zeer lage niveau van luchtverontreiniging dragen bij aan de integriteit van het onroerend goed, net als de grote, aaneengesloten nationale parken aan de Chileense kant naast Los Glaciares National Park.

Los Glaciares National Park omvat grote gletsjers en moeilijk bereikbare gebieden op grote hoogte. Deze natuurlijke bescherming en de categorie beschermd gebied impliceren een hoog niveau van blijvende instandhouding op relatief grote schaal. Grenzend aan het Oosten, waar het eigendom overgaat in de steppen van de lagere hoogten in de buurt van de meren, is er een nationaal reservaat dat is verdeeld in drie verschillende eenheden, "Viedma" in het noorden, een "Central Zone" en "Zona Roca" naar het zuiden. Los Glaciares ligt in de zuidelijke Andes, die worden gedeeld met buurland Chili. Het Werelderfgoed grenst aan de twee nationale parken Torres del Paine en Bernardo O'Higgins aan de Chileense kant, effectief een aaneengesloten beschermd gebied vormend complex van indrukwekkende schaal dat zich over de grens uitstrekt.

De integriteit van het pand wordt versterkt door de bijbehorende culturele en biodiversiteitswaarden. Er is een groot hoogteverschil van ongeveer 200 meter boven de zeespiegel. helemaal naar Cerro Fitz Roy om 3 uur, 375 m boven zeeniveau Deze prachtige piek staat ook bekend als Cerro Chaltén, gebaseerd op het inheemse Aonikenk-woord voor "rokende berg". Veel plaatsnamen gaan terug op de Aonikenk, maar rotstekeningen en andere artefacten doen denken aan zelfs eerdere oorspronkelijke bewoners.

Tegen de achtergrond van ruige, torenhoge bergen de belangrijkste ecosystemen zijn subantarctische of Magelhaense bossen. Soms ook wel koude Patagonische bossen genoemd, ze worden gedomineerd door verschillende soorten zuidelijke beuken, waarvan sommige dramatische kleuren vertonen in de herfst van het zuidelijk halfrond. Na een overgangsgebied van bos en struikgewas, de lager gelegen delen verder naar het oosten markeren het begin van de uitgestrekte halfdroge Patagonische steppen. Naast de toppen en gletsjers zijn er zeer gespecificeerde subantarctische xerofytische kussengrassen. De Puma en de ongrijpbare Andeskat, plaatselijk bekend als Guiña, dwaal door het landschap, net als de ongrijpbare Huemul, een zeldzame inheemse hertensoort van de zuidelijke Andes. Er is een rijke vogelfauna, waaronder belangrijke broedpopulaties van de emblematische Andescondor en Darwin's Rhea, soms de "Zuid-Amerikaanse struisvogel" genoemd en plaatselijk bekend als Choique.

Ondanks de afgelegen ligging, Los Glaciares National Park is verre van vrij van menselijke invloeden, zoals gedomesticeerd en verwilderd vee, bosbranden en uitheemse invasieve soorten. Los Glaciares National Park trekt grote aantallen nationale en internationale bezoekers die zorgvuldige afweging en planning van het toerisme vereisen.

Beveiligings- en beheervereisten

Het pand heeft een indrukwekkend lange formele conserveringsgeschiedenis die teruggaat tot 1937. Los Glaciares National Park is een staatseigendom van het National System of Protected Areas in Argentinië (wet nr. 22.351 die betrekking heeft op de National Park Administration), en het werd opgericht in 1937 toen wet nr. 13.895 werd uitgevaardigd, terwijl nationale wet nr. 19.292 van 1971 de huidige limieten vastlegde, inclusief de verdeling van het gebied in een Nationaal Park en een Nationaal Reservaat. Het grootste deel van het grondgebied van het schiereiland Magallanes, waarin de Perito Moreno-gletsjer zich bevindt, is een Provinciaal Natuurreservaat dat dienst doet als bufferzone van het pand.

Het pand beschikt over gespecialiseerd administratief en technisch personeel en parkwachters. Er is ook een brandweer en ondersteuning parkwachters. Terwijl de hoofdinspecteur en het hoofdkantoor in het kleine stadje El Calafate werken, er zijn extra eenheden verdeeld over het pand. Het Regionaal Technisch Bureau Patagonië biedt professionele, wetenschappelijke en technische bijstand.

Het beheer wordt geleid door een voorlopig beheersplan (goedgekeurd in 1997 bij resolutie nr. 162). Het zal voortdurend moeten worden herzien en bijgewerkt als reactie op nieuwe eisen. Sinds 2002, Los Glaciares National Park heeft een lokale adviesraad opgericht waarin nationale, provinciale en gemeentelijke entiteiten, particuliere organisaties, de Kamer van Koophandel, de Vereniging van Toeristengidsen en een Scoutinggroep onder andere belanghebbenden. Deze raad heeft een adviserende rol voor het management van Los Glaciares National Park.

Hoewel het toerisme gelokaliseerd is en veel delen van het pand alleen toegankelijk zijn voor bergbeklimmers en klimmers, zijn er seizoensgebonden drukke gebieden in het pand die een zorgvuldige planning van het openbaar gebruik vereisen. Het programma voor openbaar gebruik is bijgewerkt om te voldoen aan het herstructureringsplan voor de Moreno-gletsjersector, vanwege de toename van het toerisme en het feit dat het de meest aantrekkelijke waarden heeft voor bezoekers. Deze herstructurering omvatte wegverbeteringen, plannen van bezoeken door middel van een nieuw looppadsysteem, diensten voor bezoekers, zoals restaurants en toiletten, om de eigendomsbescherming en de kwaliteit van het bezoek te verbeteren.

historisch, overbegrazing is een van de grootste menselijke gevolgen, in sommige gebieden tot op de dag van vandaag. Het management pakt dit aan door middel van overeenkomsten voor de ombouw van veehouderijen tot toeristische doeleinden. Wilde runderen blijven in twee onbewoonde gebieden, Avellaneda-schiereiland en Onelli-baai, en zal uiteindelijk moeten worden verwijderd. Dit laatste maakt deel uit van een programma om uitheemse invasieve soorten te bestrijden. Andere opmerkelijke geïntroduceerde soorten zijn de Europese haas en forelsoorten in de meren en beken.

Bosbranden hebben in het verleden ook een sterke impact gehad, wat heeft geleid tot de degradatie en zelfs vernietiging van grote delen van het pand. Het verwijderen van vee en brandpreventie zullen helpen bij het herstel.

Voortzetting en consolidering van het programma voor onderzoek en monitoring zijn vereist, waaronder het project om het Huemul-hert te behouden, een van de meest opmerkelijke soorten van het park. Dit laatste is een langdurig project met een geschiedenis van meer dan twee decennia en wordt uitgevoerd in samenwerking met buurland Chili.



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur