Historisch centrum van de stad Diamantina
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
In het hart van dorre en rotsachtige bergen in het noordoosten van Minas Gerais, het historische centrum van Diamantina stijgt 150 meter omhoog langs de kant van een steile vallei, met kronkelende en ongelijke straten die de natuurlijke topografie volgen. De barokke architectuur verschilt van die van andere Braziliaanse steden doordat ze van hout is, en onderscheidt zich door zijn geometrie en details die wijzen op overdracht op een bescheiden schaal van Portugese architecturale kenmerken. Kerken hebben dezelfde kleuren en texturen als civiele gebouwen, en de meeste hebben maar één toren. De regelmatig uitgelijnde 18e en 19e eeuwse geschakelde woningen met één of twee verdiepingen zijn in felle kleuren geschilderd op een witte ondergrond, en contrasteren met de grijze plavuizen van de straten.
Het historische centrum getuigt van de verovering van de binnenlanden van Brazilië, illustreren hoe ontdekkingsreizigers, diamantzoekers, en vertegenwoordigers van de Portugese Kroon smeedden in de 18e eeuw een originele cultuur, hun oorsprong aan te passen aan de realiteit van Amerika.
Criterium (ii): Diamantina laat zien hoe ontdekkingsreizigers van het Braziliaanse grondgebied, diamantzoekers, en vertegenwoordigers van de Kroon konden in de 18e eeuw Europese modellen aanpassen aan een Amerikaanse context, waardoor een cultuur werd gecreëerd die trouw was aan zijn wortels en toch volledig origineel was.
Criterium (iv): De stedelijke en architecturale groep Diamantina, perfect geïntegreerd in een wild landschap, is een mooi voorbeeld van een avontuurlijke geest gecombineerd met een zoektocht naar verfijning die zo typerend is voor de menselijke natuur.
Integriteit
De Portugees geïnspireerde architecturale patronen en stedelijke contouren van het historische centrum van Diamantina zijn goed bewaard gebleven, beide elementen zijn ingenieus geëtst in de omringende rotsachtige heuvels van verschillende hoogtes die aanleiding geven tot een gelaagde stad die tot wel 150 meter van de hoogste tot de laagste punten is gescheiden. Deze associatie tussen de natuurlijke omgeving en de stedelijke ruimte creëerde een landschap waarin het ruige omliggende gebied naadloos overgaat in het artistieke lichaam van het stedelijke complex.
authenticiteit
Het stedelijke complex wordt geïllustreerd door een speciale configuratie die wordt gekenmerkt door de implementatie van structuren op een continue manier, cadans en geschaald naar het oneffen terrein, uitdrukking te geven aan een stedelijk weefsel dat bewaard is gebleven sinds de oprichting in de 18e eeuw, zoals vastgelegd in een verscheidenheid van kaarten uit de periode.
De kerken van de stad werden gebouwd op basis van dezelfde logica die werd toegepast op de omliggende constructies, versterking van het architecturale complex en een homogeniteit gekenmerkt door een sobere en basale, maar verfijnd, esthetiek van geometrische gevels.
De historische formatie van het voormalige Arraial do Tijuco, voortdurende toe-eigening van de bijbehorende ruimten en openbare wegen door de eeuwen heen door traditionele religieuze festivals, en het overwegend residentiële gebruik van het gebied zijn de belangrijkste elementen die ten grondslag liggen aan de kenmerken die de site zijn eigenheid en buitengewone universele waarde verlenen.
Beveiligings- en beheervereisten
De bescherming van het historische centrum van Diamantina werd voor het eerst ingevoerd in 1938 na de erkenning als Braziliaans cultureel erfgoed onder proces 64-T-38 en de effectieve toepassing van die bescherming door wetsdecreet nr. 25/37. Sinds de jaren vijftig, het Nationaal Instituut voor Historisch en Artistiek Erfgoed (Instituto do Patrimônio Histórico e Artístico Nacional – IPHAN) heeft samengewerkt met de stad, ook via een noodteam dat actief is op de locatie.
In 1982 en 1986, de National Historical and Artistic Heritage Service (Serviço do Patrimônio Histórico e Artístico Nacional – SPHAN/National Pro-Memory Foundation (Fundação Nacional Pró-Memória) ontwikkelde twee technische richtlijnen (Richtlijnen nr. 01/82 en 01/86) voor Vila Santa Isabel , een nieuwe sectie gemaakt door het verwijderen van land van de Santa Casa de Caridade van Diamantina, met het oog op het organiseren van de implementatie van nieuwe structuren om te zorgen voor een effectievere integratie van het gebied met de monumentale site.
Het Masterplan Diamantina (gemeentewet nr. 035/99), het voorwerp van aanbevelingen van ICOMOS met het oog op erkenning als UNESCO-historische site, stelt parameters vast voor landgebruik en bezetting in zowel de historische site als de omliggende gebieden, onder meer aan de voet van het Cristais-gebergte. Een aanvullende waarborg in de wetgeving was de oprichting van de Technische Ondersteuningsgroep (Grupo de Apoio Técnico – G.A.T) om de gezamenlijke beoordeling tussen IPHAN en de gemeentelijke overheid van nieuwbouwprojecten in de gebieden rond de historische site te bevorderen.
In 2002, de IPHAN-MG-superintendent heeft Richtlijn 12/2002 uitgevaardigd met betrekking tot de grenzen en regels voor stedenbouwkundige ingrepen in het architecturale en stedelijke complex van de stad en de omliggende gebieden. Onder andere maatregelen de richtlijn verbeterde belangrijke gemeentelijke bepalingen over landgebruik en -bewoning in gebieden rond de historische site.
Het Staatsinstituut voor historisch en artistiek erfgoed (Instituto Estadual do Patrimônio Histórico e Artístico - IEPHA) heeft het Cristais-gebergte aangewezen als natuurlijk eigendom door middel van een voorlopige aanduiding van een monument, goedgekeurd op 14 december, 2000, en een permanente aanduiding van een monument, goedgekeurd door de staatsraad voor cultureel erfgoed (Conselho Estadual do Patrimônio Cultural - CONEP) op 19 november, 2010, uitbreiding van de wettelijke bescherming van het natuurmonument, een landschap erkend als onlosmakelijk verbonden met de historische site.
Het Monumenta-programma, een gezamenlijk initiatief van IPHAN/Ministerie van Cultuur en de gemeentelijke overheid heeft aanzienlijke financiële middelen besteed aan het beheer van het cultureel erfgoed en het herstel van essentiële openbare en particuliere historische monumentale ruimtes en gebouwen in de stad.
Landmarkeringsstudies in verband met het Cristais-gebergte door IPHAN zijn momenteel in ontwikkeling, met het oog op de versterking van de bescherming van het natuurmonument, een van cruciaal belang voor het begrijpen van de context en de eigenheid van de historische vindplaats Diamantina als een uniek landschap.
