Natuurparken Ischigualasto / Talampaya






Uitstekende universele waarde
Korte synthese De natuurparken van Ischigualasto-Talampaya bevinden zich in het noordelijke deel van centraal Argentinië en bestaan ​​uit twee aangrenzende beschermde gebieden. Dit zijn Ischigualasto Provincial Park (60, 369 hectare) in de provincie San Juan en Talampaya National Park (215, 000 hectare) in de provincie Rioja, gezamenlijk 275, 369 hectare ten westen van de Sierras Pampeanas. De accommodatie bevindt zich in de ecoregio Monte Monte in Argentinië, een warme struikgewaswoestijn langs de uitlopers van de oostelijke Andes. Tegen de achtergrond van een aantrekkelijk berglandschap is het pand een wetenschappelijke schat van mondiaal belang. Het herbergt het sedimentaire Ischigualasto-Villa Union Trias Basin, bestaande uit continentale sedimenten die gedurende het hele Trias zijn afgezet. Dit bekken kan bogen op een uitzonderlijk compleet verslag en opeenvolging van het planten- en dierenleven in de geologische periode van ongeveer 250 tot 200 miljoen jaar geleden, die de oorsprong van zowel dinosaurussen als zoogdieren vertegenwoordigt. Zes verschillende sedimentaire formaties bevatten de gefossiliseerde overblijfselen van een breed scala aan voorouderlijke dieren en planten die de evolutie van gewervelde dieren onthullen en gedetailleerde informatie over paleo-omgevingen gedurende de ongeveer 50 miljoen jaar van het Trias, en het aanbreken van het "tijdperk van de dinosaurussen". De voortdurende wetenschappelijke ontdekkingen zijn van onschatbare waarde voor het begrijpen van paleontologie en evolutionaire biologie. De woning is gelegen in een dorre streek in de regenschaduw van de Andes. Naast de betekenis voor onderzoek heeft het pand belangrijke archeologische waarden, zoals 1500 jaar oude rotstekeningen. Uitzonderlijke landschapskenmerken zijn onder meer rode zandstenen kliffen die 200 meter hoog worden in Talampaya National Park en, in het provinciale park Ischigualasto, witte en veelkleurige sedimenten die een grimmig landschap creëren met de naam "Valle de la Luna" of "Vallei van de Maan". De site heeft schaarse woestijnvegetatie, gekenmerkt door xeric struiken en cactus, met tussenliggende bomen. De woestijnomgeving bevat verschillende zeldzame en endemische soorten flora en fauna. Criterium (viii) :Het eigendom van de natuurparken Ischigualasto-Talampaya is van buitengewoon wetenschappelijk belang, het verschaffen van een complete reeks fossielenhoudende continentale sedimenten die de Trias van de geologische geschiedenis vertegenwoordigen (ca. 250-200 miljoen jaar voor heden), en het onthullen van de evolutie van het leven van gewervelde dieren en de aard van paleo-omgevingen in het Trias dat het "tijdperk van de dinosaurussen" inluidde. Zich uitstrekkend over het sedimentaire bekken van Ischigualasto-Villa Unión, , het dramatische natuurlijke landschap van het pand onthult zes geologische formaties die duidelijk en uitzonderlijk de belangrijkste fase van de geschiedenis van de aarde documenteren, van de evolutie van de voorouders van zoogdieren in het vroege Trias tot de opkomst van de dominantie van dinosauriërs tijdens het Trias. De rijke diversiteit aan fossielen omvat zo'n 56 bekende geslachten en nog veel meer soorten gewervelde dieren, inclusief maar niet beperkt tot vis, amfibieën en een grote verscheidenheid aan reptielen en directe voorouders van zoogdieren, waaronder de vroege dinosaurus:Eoraptor, en ten minste 100 soorten planten samen met een overvloedige nadruk op de omgevingen van die tijd. Samen bieden deze overblijfselen een uniek venster op het leven in het Trias, met nog veel nieuwe ontdekkingen te doen. Integriteit Het pand omvat de oppervlakte-expressie van het sedimentaire bekken van Ischigualasto-Villa Union, die volledig de Trias in het Mesozoïcum weergeeft, inclusief alle belangrijke fossielhoudende lagen binnen zijn grenzen. Het is een natuurlijk landschap met al zijn onderling verbonden componenten - continue opeenvolgingen van rotspartijen, erosieve vormen, spoelgebieden en diverse depositiekenmerken aanwezig. Hoewel de meeste grenzen rechte lijnen volgen in plaats van topografische contouren, dit wordt niet als een tekortkoming gezien gezien de beperkte definitie van stroomgebieden in het woestijnlandschap. De formele beschermingsstatus van beide beschermde gebieden is een adequate wettelijke erkenning en kader van de geologische en paleontologische waarden van het onroerend goed. De grenzen van het eigendom zijn niet ontworpen op basis van ecosysteemoverwegingen, dus het is niet bekend in welke mate het eigendom bijdraagt ​​aan het behoud van het El Monte-ecosysteem en zijn fauna en flora. In tegenstelling tot de geologische waarden, de ecologische waarden staan ​​onder druk, bijvoorbeeld van grazende dieren, uitheemse invasieve soorten en stroperij. Beschermings- en beheersvereisten Het onroerend goed is in staatseigendom, geen vaste inwoners heeft en voldoende rechtsbescherming geniet. Beide beschermde gebieden zijn passend gezoneerd in gebieden variërend van strikte bescherming tot verschillende vormen van gecontroleerd gebruik. Door de provinciale wetgeving werd het Ischigualasto Provincial Park in 1971 opgericht en het aangrenzende Talampaya Provincial Park in 1975. Talampaya werd vervolgens een Nationaal Park in 1997, onderworpen aan de nationale wetgeving als een eenheid van het National Protected Areas System. Het wordt beheerd door het Argentijnse Nationaal Park Agentschap APN door middel van gespecialiseerd technisch personeel en getrainde rangers. Er wordt centrale financiering voorzien voor infrastructuur en uitrusting en een regionaal APN-kantoor zorgt voor technische en wetenschappelijke ondersteuning. Wat Ischigualasto betreft, provinciale wetgeving creëerde een administratie in 2004 als een autonome entiteit onder de provinciale overheid. De wet definieert doelstellingen en de rol van een door de provincie aan te wijzen coördinator. Het stelt ook een fonds in dat moet worden gevoed uit de provinciale begroting, toegangsprijzen en andere te ontwikkelen inkomstenmechanismen. Het pand vereist een adequaat budget voor personeels- en beheeractiviteiten. Het krijgt steun van toeristische organisaties op provinciaal en nationaal niveau en van onderzoeksinstellingen. In beide beschermde gebieden moet worden gezorgd voor voldoende financiering en personeel. De continuïteit van de coördinatie tussen de twee parken moet worden gewaarborgd, ongeacht juridische verschillen, met name op het gebied van natuurbehoud, toezicht houden, politie, Onderzoek, betrokkenheid van de gemeenschap, openbaar gebruik en toerisme. Het strategische planningsproces is momenteel aan de gang om het beheersplan dat tot 2007 van kracht was, bij te werken, zodat de in de vorige planperiode genoemde beheerdoelstellingen kunnen worden herzien. Vóór de aanleg van wegen in 1979, het gebied was niet goed bereikbaar. Historisch menselijk gebruik was beperkt tot het gebruik van inheemse hulpbronnen en meer recentelijk tot episodische veeaandrijvingen en enige kolenwinning in Ischigualasto. Vee uit aangrenzende gemeenschappen en groeiende mijnbouwactiviteiten maakten het noodzakelijk om de parkgrenzen af ​​te bakenen om mogelijke onduidelijkheid over de exacte uitbreiding te voorkomen. De geologische waarden zijn in een goede staat van instandhouding maar permanent beheer en toezicht op het wetenschappelijke veldwerk is vereist, en acties om illegale verzameling te voorkomen zijn ook vereist. Bedreigingen voor het ecosysteem zijn onder meer uitheemse invasieve soorten, verwilderd vee, en stroperij. De bevordering van toerisme en recreatie is een verklaarde managementdoelstelling met verwachte voordelen in de educatie van bezoekers, instandhoudingsfinanciering en inkomens- en werkgelegenheidskansen in de aangrenzende gemeenschappen. Voortbouwend op bestaande inspanningen, planning en beheer is nodig om de bekende ongewenste effecten van toeristische ontwikkeling in beschermde gebieden aan te pakken, vooral omdat de meeste bezoekers zich ophopen in een paar geselecteerde delen van het pand, zoals Valle de la Luna en Cañón de Talampaya (de Vallei van de Maan en de Talampaya-kloof).



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur