Efeze






Uitstekende universele waarde

Korte synthese

In wat ooit de monding van de rivier de Kaystros was, een continue en complexe nederzettingsgeschiedenis kan worden getraceerd in Efeze vanaf het zevende millennium vGT bij Cukurici Mound tot het heden in Selçuk. Gunstig gelegen geografisch, het was onderhevig aan continue verschuiving van de kustlijn van oost naar west als gevolg van sedimentatie, wat leidde tot verschillende verplaatsingen van het stadsterrein en de havens. De neolithische nederzetting Cukurici Mound die de zuidelijke rand van het voormalige estuarium markeert, ligt nu ver landinwaarts, en werd verlaten voorafgaand aan de vestiging op de Ayasuluk-heuvel uit de Midden-Bronstijd. Opgericht in het 2e millennium v.Chr. het heiligdom van de Efeze Artemis, oorspronkelijk een Anatolische moedergodin, werd een van de grootste en machtigste heiligdommen van de antieke wereld. De Ionische steden die opgroeiden in de nasleep van de Ionische migraties sloten zich aan bij een confederatie onder leiding van Efeze. In de vierde eeuw v.Chr. Lysimachos, een van de twaalf generaals van Alexander de Grote, stichtte de nieuwe stad Efeze, bij het verlaten van de oude stad rond de Artemision. Toen Klein-Azië in 133 vGT werd opgenomen in het Romeinse Rijk, Efeze werd aangewezen als de hoofdstad van de nieuwe provincie Azië. Opgravingen en conservering in de afgelopen 150 jaar hebben grote monumenten onthuld uit de Romeinse keizerlijke periode langs de oude processieweg door de oude stad, waaronder de bibliotheek van Celsus en rijtjeshuizen. Kleine overblijfselen van de beroemde tempel van Artemis, een van de 'zeven wereldwonderen' die pelgrims uit de hele Middellandse Zee aantrok totdat het in de 5e eeuw CE werd overschaduwd door een christelijke bedevaart naar de kerk van Maria en de basiliek van St. John. De bedevaart naar Efeze duurde langer dan de stad en gaat nog steeds door. De moskee van Isa Bey en de middeleeuwse nederzetting op de Ayasuluk-heuvel markeren de komst van de Selçuk- en Ottomaanse Turken.

Criterium (iii):Efeze is een uitzonderlijke getuigenis van de culturele tradities van de Hellenistische, Romeinse keizerlijke en vroegchristelijke periodes zoals weerspiegeld in de monumenten in het centrum van de oude stad en Ayasuluk. De culturele tradities van de Romeinse keizertijd worden weerspiegeld in de uitstekende representatieve gebouwen van het stadscentrum, waaronder de Celsus-bibliotheek, Tempel van Hadrianus, het Serapeion en Terrashuis 2, met zijn muurschilderingen, mozaïeken en marmeren lambrisering die de levensstijl van de hogere lagen van de samenleving in die tijd laten zien.

Criterium (iv):Efeze als geheel is een uitstekend voorbeeld van een nederzettingslandschap dat in de loop van de tijd wordt bepaald door omgevingsfactoren. De oude stad onderscheidt zich als een Romeinse havenstad, met zeekanaal en havenbassin langs de rivier de Kaystros. Eerdere en latere havens tonen het veranderende rivierlandschap van de klassieke Griekse tot de middeleeuwse periode.

Criterium (vi):Historische verslagen en archeologische overblijfselen van belangrijke traditionele en religieuze Anatolische culturen, beginnend met de cultus van Cybele/Meter tot de moderne heropleving van het christendom zichtbaar en traceerbaar zijn in Efeze, die een beslissende rol speelden in de verspreiding van het christelijk geloof in het hele Romeinse rijk. De uitgebreide overblijfselen van de Sint-Jansbasiliek op de Ayasuluk-heuvel en die van de Mariakerk in Efeze getuigen van het belang van de stad voor het christendom. In 431 en 449 GT werden in Efeze twee belangrijke concilies van de vroege kerk gehouden, het initiëren van de verering van Maria in het christendom, die kan worden gezien als een weerspiegeling van de eerdere verering van Artemis en de Anatolische Cybele. Efeze was ook het leidende politieke en intellectuele centrum, met de tweede filosofische school in de Egeïsche Zee, en Efeze als cultureel en intellectueel centrum had grote invloed op filosofie en geneeskunde.

Integriteit

De seriële componenten bevatten sites die de lange nederzettingsgeschiedenis van de plaats aantonen, die elk een significante bijdrage leveren aan de totale Outstanding Universal Value. Samen bevatten de componenten alle elementen die nodig zijn om de buitengewone universele waarde tot uitdrukking te brengen en het onroerend goed is van voldoende grootte om de volledige weergave te garanderen van de kenmerken en processen die de betekenis van het onroerend goed overbrengen.

authenticiteit

De eigenschappen van de componenten behouden authenticiteit in termen van locatie en setting, vorm en ontwerp. De overblijfselen op Cukurici Mound behouden authenticiteit in termen van materialen en inhoud. De andere twee componenteigenschappen zijn in het verleden allemaal onderhevig geweest aan steenroof en vervolgens aan verschillende gradaties van anastylose, reconstructie en stabilisatie met behulp van moderne materialen. Recente interventies hebben schade veroorzaakt door eerder ongeschikt materiaal waar mogelijk hersteld en maken nu gebruik van omkeerbare technieken.

Beveiligings- en beheervereisten

Het eigendom wordt beschermd door besluiten van de Regionale Conservatieraad van Izmir, zoals gemachtigd door de nationale wet voor het behoud van culturele en natuurlijke eigendommen nr. 2863, 23 juli 1983, zoals aangepast. De Conservation Council heeft de algehele verantwoordelijkheid voor de stedelijke en archeologische vindplaatsen binnen het pand en de bufferzone die zijn uitgeroepen tot archeologische vindplaatsen van de eerste graad. Sommige gebieden binnen de bufferzone zijn beschermd als archeologische vindplaats van de derde graad en andere worden beschermd als stedelijk beschermd gebied. De wettelijke bescherming van de gehele bufferzone moet naar het hoogste niveau worden gebracht.
De Raad voor Toezicht en Coördinatie controleert de uitvoering van het beheersplan voor het seriële onroerend goed dat is opgesteld door de gemeente Selçuk met inbreng van de adviesraad. Het beheersplan omvat een actieplan voor instandhouding, onder meer bezoekersbeheer en risico- en crisisparaatheid. Het zal specifiek de onderzoeks- en conserveringsprogramma's voor het totale onroerend goed omvatten, met voorzieningen om bevindingen te integreren in toekomstig beheer, educatie en duiding en de uitbreiding van het monitoringsysteem om te relateren aan de inventaris/database van het onroerend goed; en voorzieningen voor effectbeoordelingen van alle nieuwe voorstellen voor beheerplanning, inclusief bezoekersbeheer, infrastructuur, landschapsarchitectuur, en voorstellen voor vervoer/busparkeerplaatsen.



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur