Oude dorpen van Noord-Syrië
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Gelegen in een uitgestrekt kalksteenmassief, in het noordwesten van Syrië, zo'n veertig oude dorpen bieden een samenhangend en uitzonderlijk breed inzicht in de landelijke en dorpse levensstijl in de late oudheid en de Byzantijnse periode. Verlaten in de 8e-10e eeuw, ze hebben nog steeds een groot deel van hun oorspronkelijke monumenten en gebouwen, in een opmerkelijke staat van bewaring:woningen, heidense tempels, kerken en christelijke heiligdommen, grafmonumenten, badhuizen, openbare gebouwen, gebouwen met economische of ambachtelijke doeleinden, enz. Het is ook een uitzonderlijke illustratie van de ontwikkeling van het christendom in het Oosten, in dorpsgemeenschappen. Gegroepeerd in acht archeologische parken, het ensemble vormt een aaneenschakeling van unieke en bijzondere relictcultuurlandschappen.
Criterium (iii):De oude dorpen van Noord-Syrië en hun relictlandschappen vormen een uitzonderlijke getuigenis van de levensstijl en culturele tradities van de plattelandsbeschavingen die zich in het Midden-Oosten ontwikkelden, in de context van een mediterraan klimaat in middelhoge kalksteenbergen van de 1e tot de 7e eeuw.
Criterium (iv):De oude dorpen van Noord-Syrië en hun relictlandschappen vormen een uitzonderlijke getuigenis van de architectuur van het landelijke huis en de civiele en religieuze gemeenschapsgebouwen aan het einde van het klassieke tijdperk en in de Byzantijnse periode. Hun associatie in dorpen en gebedshuizen vormt relictlandschappen die kenmerkend zijn voor de overgang tussen de oude heidense wereld en het Byzantijnse christendom.
Criterium (v):De oude dorpen van Noord-Syrië en hun relictlandschappen vormen een uitstekend voorbeeld van een duurzame plattelandsnederzetting van de 1e tot de 7e eeuw, gebaseerd op het zorgvuldige gebruik van de grond, water en kalksteen, en de beheersing van de productie van waardevolle landbouwgewassen. De economische functionaliteit van de habitat, waterbouwkunde, lage beschermende muren en het Romeinse landbouwperceelplan dat op de relictlandschappen is gegraveerd, getuigen hiervan.
Integriteit
De architectonische integriteit komt adequaat tot uiting. De sites zijn voldoende uitgebreid; ze omvatten een groot aantal dorpen, gebedshuizen, en monumentale en archeologische getuigenissen om de Outstanding Universal Value adequaat tot uitdrukking te brengen. Ook het aantal en de kwaliteit van de relictlandschappen zijn adequaat en essentieel om deze waarde tot uitdrukking te brengen. Niettemin, de recente trend van een agrarische hervestiging van het kalksteenmassief zou de gebouwde integriteit van bepaalde dorpen en de bijbehorende landschappen kunnen aantasten.
authenticiteit
Als gevolg van de afwezigheid van menselijke bewoning gedurende duizend jaar, de afwezigheid van enig hergebruik van de stenen en de afwezigheid van restauratie-/wederopbouwcampagnes in de 20e eeuw, het pand en zijn landschappen hebben een zeer hoge mate van authenticiteit behouden. Echter, recente verhuizing naar het platteland kan de authenticiteitsvoorwaarden aantasten, hoewel herbeplanting met respect voor het oude landbouwperceelplan zou moeten bijdragen aan de revitalisering van het landschap zonder de authenticiteit ervan aan te tasten.
Beveiligings- en beheervereisten
De dynamiek van de rechtsbescherming gaat de goede kant op, met name naar aanleiding van de decreten tot oprichting van de parken, en om landbouw en stadsontwikkeling te beheersen die verenigbaar zijn met de archeologische, monumentale en landschappelijke waarden van de sites. Dit moet worden versterkt door een herziening van de Oudhedenwet om de bescherming van de relict-cultuurlandschappen te verbeteren.
Het pand wordt momenteel (2010) beheerd door het Directoraat-Generaal van Oudheden en Musea (DGAM), maar op tijdelijke basis. De uiteindelijke beheerstructuur voor het pand omvat acht parken die voor elk van de locaties worden opgezet, twee beheerscentra en het Maison du patrimoine om het ensemble in het algemeen te beheren en het behoud te coördineren, onder de controle van de DGAM, het Ministerie van Toerisme en de provinciegouverneurs. Deze organen worden momenteel opgericht en zijn essentieel. In overleg met de gemeenten zij zullen worden belast met het toezicht op succesvolle economische, sociale en toeristische ontwikkeling verenigbaar met het behoud en de expressie van de Outstanding Universal Value van het pand.
