Erfgoed van Mercurius. Almadén en Idrija
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Kwik is een relatief zeldzaam metaal, waarvan het gebruik al lang onvervangbaar is in een verscheidenheid aan technische, chemische en industriële processen. Het is slechts in substantiële hoeveelheden en gedurende een lange periode geproduceerd door een klein aantal mijnen wereldwijd, waarvan de twee grootste, tot voor kort, waren in Almadén in Spanje en Idrija in Slovenië. Deze twee mijnsteden, waarvan de oorsprong dateert uit de oudheid of de middeleeuwen, de lange periode aantonen waarin een socio-technisch extractiesysteem specifiek voor dit metaal in werking was, en het evolutieproces dat het onderging. Door de kwikextractie te beheersen, kon de markt worden beheerst, die zeer snel intercontinentaal werd vanwege zijn beslissende rol bij de winning van zilver uit deposito's in de Nieuwe Wereld. Een zwaar metaal, die bij kamertemperatuur vloeibaar is en zeer specifieke chemische en fysische eigenschappen heeft, kwik is ook een vervuilende stof, wat gevaarlijk is voor de menselijke gezondheid. De twee sites bevatten technische overblijfselen van grote aantallen mijnschachten, en hun galerijen en oppervlaktefaciliteiten, met artefacten die specifiek zijn voor de winning van kwikhoudende ertsen; ze omvatten ook belangrijke stedelijke, monumentale en infrastructurele elementen en materiële en symbolische materialen die verband houden met de levensstijlen en sociale organisatie van kwikwinning.
Criterium (ii) :De winning van kwik vond plaats in een zeer beperkt aantal mijnen, waarvan de twee grootste Almadén en Idrija waren. Vanaf de Renaissance in Europa, de activiteit kreeg een internationale dimensie. Het wereldwijde strategische belang nam gestaag toe, vooral vanwege zijn rol in de exploitatie van goud- en zilvermijnen in Amerika. De knooppunten waren tegelijk economisch, financieel en gerelateerd aan technische expertise.
Criterium (iv) :De mijnsites van Almadén en Idrija vormen het belangrijkste erfgoed dat is achtergelaten door de intensieve winning van kwik, vooral in de moderne en hedendaagse periodes. Deze dubbele getuigenis is uniek, en het illustreert de verschillende industriële, territoriaal, stedelijke en sociale elementen van een specifiek sociotechnisch systeem in de mijnbouw- en metaalproductie-industrie.
Integriteit
De mijnsites van Almadén en Idrija vormen een samenhangend geheel met complementaire componenten, op bevredigende wijze alle technische, culturele en sociale aspecten die verband houden met de winning van kwik. De elementen zijn in voldoende aantal aanwezig om een bevredigende interpretatie mogelijk te maken. Dit zijn de twee belangrijkste plaatsen waar deze activiteit bewaard is gebleven, in termen van geproduceerde volumes, historische duur, en de volledigheid van het geleverde bewijs. De integriteit van de seriële eigenschap is gerechtvaardigd.
authenticiteit
Op beide locaties de aanwezigheid van mijnbouwinfrastructuurelementen zowel ondergronds als aan de oppervlakte, de aanwezigheid van technische artefacten die verband houden met mijnwinning, zijn stroomopwaartse behoeften (hydraulische energie, hout) en de omzetting ervan in “quicksilver” (ovens), het transport en de opslag zijn authentiek. Dit geldt ook voor de stedelijke en monumentale elementen, en voor de getuigenis van de werkomstandigheden van de mijnwerkers.
Beveiligings- en beheervereisten
De beschermingsmaatregelen voor de locaties zijn bevredigend; in beide gevallen hebben ze geleid tot gemeentelijke algemene plannen voor grondgebruik en de controle van bouwprojecten die gevolgen kunnen hebben voor de locaties. Deze stedenbouwkundige en landelijke planningsmaatregelen gelden ook voor de bufferzones. In Almadén echter, het bestaan van projecten die een visuele impact op het vastgoed kunnen hebben en de late opname van het vastgoed en de begrenzingen ervan in het gemeentelijk algemeen plan tonen de noodzaak aan van een nauwere samenwerking tussen de gemeentelijke autoriteiten en de vastgoedbeheerder. Voor beide locaties er een bevredigend lokaal managementsysteem bestaat, en het overkoepelende Internationale Comité voor de coördinatie van de seriële eigendom heeft aangetoond dat het naar tevredenheid functioneert.
