Al-Ahsa oase, een evoluerend cultuurlandschap
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Al-Ahsa Oasis ligt in het oostelijke deel van het Arabische schiereiland, in het noorden begrensd door de provincie Abqaiq, in het oosten door de Golf, in het westen door de woestijn van Ad-Dahna en in het zuiden door de woestijn van Ar-Rub' Al-Khali (de lege wijk). Het oaselandschap dat zich in de loop van millennia heeft ontwikkeld, presenteert een manier van leven die typerend is voor de Golfregio van het Arabische schiereiland. Dit cultuurlandschap bestaat uit tuinen, grachten, veren, putten, een agrarisch afwateringsmeer, maar ook historische gebouwen. Al-Ahsa Oasis bestaat uit twaalf onderdelen die de grootste oase ter wereld vormen met meer dan 2,5 miljoen palmbomen, stedelijk weefsel en archeologische vindplaatsen die de evolutie vertegenwoordigen van een oude culturele traditie en de sporen van sedentaire menselijke bewoning in de Golfregio van het Arabische schiereiland vanaf het Neolithicum tot heden. Het landschap van Al-Ahsa in het verleden en nu vertegenwoordigt de verschillende fasen van de evolutie van de oase en de interactie van natuurlijk en cultureel erfgoed.
Criterium (iii):De continuïteit van de oase-landbouwtraditie wordt vertegenwoordigd door een organisch ontwikkeld cultuurlandschap met een landbouworganisatie die gebaseerd is op de distributie van het bronwater via een netwerk van openluchtkanalen. Het culturele landschap van Al-Ahsa Oasis materialiseert de levendigheid en moderniteit van deze specifieke landgebruiktraditie en toont zijn voortdurende relevantie op lokale en regionale schaal.
Criterium (iv):Dit grote culturele landschap bestaat uit verschillende zones die de tuinen van de oase bedekken, bergen, grotten, dorpen, moskeeën en bronnen, maar ook archeologische vindplaatsen en een klein deel van het historische centrum van Al-Hofuf met de belangrijkste monumenten die de politieke controle over het gebied en zijn commerciële rol in de afgelopen eeuwen belichamen. De overblijfselen van de dorpen, forten, moskeeën, markten en huizen, hoewel vaak in een vervallen vorm, bewaar een volledige catalogus van de architecturale elementen die de stedelijke nederzetting van Al-Ahsa vormen vanaf de vroege islamitische periode tot het Saoedische koninkrijk.
Criterium (v):De oase is een uitstekend voorbeeld van traditionele menselijke nederzettingen ontwikkeld in een woestijnomgeving en illustreert de intieme band tussen landschap, natuurlijke hulpbronnen en de menselijke inspanningen om het land te vestigen. De rijke grondwaterspiegel dicht bij het oppervlak maakte de groei van een grote oase-nederzetting mogelijk. Het water was afkomstig van oppervlaktebronnen en onttrokken aan putten die de ondiepe grondwaterspiegel bereikten. Sommige van deze bronnen en putten zijn nog steeds zichtbaar op de site, levende herinnering aan de traditionele landbouwtechnieken.
Integriteit
Het pand toont de duurzame evolutie van de oase en de bijbehorende menselijke nederzettingen, waar de fysieke en functionele relaties tussen het natuurlijke landschap, de waterbronnen, het waterkanalisatiesysteem, de dorpen, en de steden creëren een continu evoluerende, door mensen gecreëerde oaseomgeving. Al-Ahsa Oasis blijft vandaag de dag het grootste landbouwgebied op het Arabische schiereiland, en een werk- en leefomgeving die zich in directe continuïteit met zijn ontstaan en verleden heeft ontwikkeld.
De samenstellende delen van het pand hebben een duidelijke topografische integriteit en presenteren het ensemble van de elementen die een oase karakteriseren en mogelijk maken:waterbronnen, grotten, bergen, vlakten, moderne en historische grachten en waterhefmechanismen, menselijke nederzettingen en natuurlijke afwateringsgebieden. Het voortdurende gebruik van de oase als belangrijke landbouwzone waar dadels van hoge kwaliteit worden geproduceerd en geëxporteerd over de hele wereld, en het voortbestaan van tradities en gebouwde elementen uit het verleden, zijn authentiek in gebruik met behoud van zowel de agrarische als de nederzetting / commerciële integriteit van de oasefuncties.
Door de millennia heen, terwijl het voortdurend evolueert, de integriteit van de relaties tussen de palmbossen, de waterbronnen en kanalen, de menselijke nederzettingen en het natuurlijke landschap is constant gebleven, aanpassing aan de behoeften van de menselijke samenlevingen die zich in het gebied ontwikkelden. Waterdistributie en waterontvoeringsaanpassingen in de afgelopen 40 jaar hebben tot doel de zeer agrarische functie van de oase te behouden.
De buitengewone integriteit van dit stedelijke / natuurlijke landschap kan nog steeds volledig worden gewaardeerd als je vanaf een verhoogd punt de "zee" van palmbomen en tuinen observeert die zich bijna eindeloos in alle richtingen uitstrekken. De enorme omvang van het pand zorgt ervoor dat alle tastbare kenmerken van het culturele landschap en van de sociale processen die de buitengewone universele waarde uitstralen, volledig worden weergegeven. De oase-vormende elementen bevinden zich binnen de grenzen van het pand en tonen duidelijk hun betekenis en uitzonderlijkheid.
De unieke schaal van Al-Ahsa Oasis, de grootste oase ter wereld, wordt weerspiegeld door de grootte van het pand, terwijl de historische diepte en de complexiteit van traditionele landbouwmethoden in oases worden vertegenwoordigd door de belangrijkste archeologische zones binnen het pand, die duizenden jaren van menselijke bewoning bestrijken, en door het voortbestaan van traditionele oasislandbouwgewassen naast de dominante dadelpalm, inclusief de rode rijstvariëteit die typisch is voor Al-Ahsa. De integriteit van het pand wordt versterkt door de continuïteit van de menselijke aanwezigheid in de oasedorpen en door het bestaan van zowel traditionele historische souks (zoals Al-Qaysariyah in Al-Hofuf) als moderne markten voor de uitwisseling van landbouw- en handwerkproducten van de oase .
Landschapsgezichten en immateriële attributen met betrekking tot, bijvoorbeeld, aan voedseltradities, werkliederen en kleding dragen bij aan het uitdrukken van de buitengewone universele waarde van het pand. Alle integriteitsaspecten (samenstelling, relaties en functionaliteit van attributen) die nodig zijn om de Outstanding Universal Value in stand te houden, worden weergegeven, en de seriële site als geheel, met zijn onderdelen, maakt het mogelijk om de betekenis van het onroerend goed in de hoogste mate uit te drukken.
authenticiteit
De oase was en blijft, een belangrijke bron van landbouwgewassen, waarvan de belangrijkste palmdadels zijn. Al-Ahsa oase, met zijn verschillende en onderling verbonden sectoren, was de grootste oase ter wereld en de grootste producent van dadels, zelfs vóór de jaren zestig en de introductie van "massaproductie" -technieken. Palmdadels zijn het belangrijkste landbouwbestanddeel van de Al-Ahsa-oase, lokale gemeenschappen zijn betrokken bij het verpakken en gebruiken van moderne technologieën om de wijdverbreide marketing en distributie van hun product te verzekeren. De Staat die partij is steunt biologische boeren aan de basis, en de Saoedische regering schenkt genadig het overschot aan palmdadels van Al-Ahsa aan het Wereldvoedselprogramma van de Verenigde Naties.
Strenge regelgeving voor boerderijen laat ontwikkelingen alleen toe aan de randen van wegen en snelwegen, evenals tot 15% van het landbouwperceel in particuliere boerderijen voor agrarische diensten of landelijke huisvesting onder de controle van de gemeentelijke bouwcode. Bovendien, een koninklijk besluit verhindert de omvorming van landbouwpercelen tot stedelijk gebruik. In aanvulling, ontwikkeling van de omliggende gebieden in het Al-Asfar-meer wordt nog geëvalueerd en is niet goedgekeurd of ontwikkeld.
Beveiligings- en beheervereisten
Al-Ahsa Oasis wordt beschermd onder de Saoedische wet van oudheden, Musea en Stedelijk Erfgoed, Koninklijk Besluit nr. 9/M (gedateerd, 09/01/1436 AH overeenkomend met 01/11/2014). De Oudheidswet introduceert en detailleert het concept van de bescherming van het stedelijk erfgoed, de weg vrijmaken voor een effectieve bescherming van historische monumenten en wijken in de oase. Artikel 46 van de wet definieert het coördinatiemechanisme tussen relevante overheidsinstanties met betrekking tot de bescherming en ontwikkeling van stedelijk erfgoed.
Archeologische vindplaatsen en monumentale historische gebouwen worden ook beschermd door de 09/01/1436 AH-wet en worden beheerd door de Saudi Commission for Heritage.
Milieubescherming van het genomineerde onroerend goed valt onder de artikelen 15, 16, 17 en 32 van de basiswet van bestuur van 1992 (aangeduid als "de grondwet van Saoedi-Arabië").
De ontwikkeling wordt gereguleerd door de Publieke Omgevingswet (Nr. M/34 van 16 oktober 2001).
Stedelijke regelgeving op lokaal niveau wordt gedefinieerd door Al-Ahsa 2030 Master Plan en het Indicative Plan Report for Al-Ahsa Metropolitan area (2014), die studies synchroniseert, goedkeuringsplannen, en voorschriften die zijn uitgevaardigd door het Ministerie van Gemeenten en Plattelandszaken. Het plan beschermt landbouwgronden gelegen in een stedelijke context, die relevant is voor onderdeel As-Seef en bufferzones ii en iii.
Het ministerie van Milieu Water en Landbouw (MEWA) en haar dochteronderneming Al-Hassa Irrigation and Drainage Company (HIDC) reguleren het waterbeheer voor landschaps- en landbouwgronden. Ze functioneren onder de ‘Verordening betreffende de bescherming van waterbronnen’, uitgegeven bij Koninklijk Besluit nr. M/34 van het jaar 1400 H/1979 AD.
Het pand wordt momenteel beheerd door vijf belangrijkste belanghebbenden op nationaal niveau en tien belangrijkste belanghebbenden op lokaal niveau. Het ‘Oasis Higher Management Committee’ onder leiding van de gouverneur van Al-Ahsa, die maandelijks bijeenkomt, zorgt voor de coördinatie van alle belanghebbenden. Een beheerschema, formeel goedgekeurd door de gouverneur van Al-Ahsa, beoogt enerzijds de beheersmechanismen van de oase beter te coördineren en te integreren op gemeentelijk en provinciaal niveau, en het coördineren van veldactiviteiten met het hoofdkantoor van het ministerie van Gemeenten en Plattelandszaken en de andere relevante overheidsinstanties anderzijds.
Het beheerschema bestaat uit een 'Hoger Comité' (HC) en een 'Site Management Unit' (SMU) gevestigd in de gemeente Al-Ahsa. De Site Management Unit zal de rol van sitemanager op zich nemen en zal verantwoordelijk zijn voor het verifiëren van alle planningsvoorschriften voor het onroerend goed, de bufferzones en de grotere stedelijke en natuurlijke omgeving, om ervoor te zorgen dat ze in overeenstemming zijn met de vereisten en principes van de Werelderfgoedconventie. Er zal een onafhankelijk 'wetenschappelijk comité' worden opgericht om technisch advies te geven aan lokale leiders voor het beheer van het onroerend goed.
In het kader van de Richtlijnen Beheerplan, een aantal initiatieven voor het behoud en de ontwikkeling van de oase zijn geïdentificeerd, zoals:landschapsinitiatieven, architecturale en stedenbouwkundige initiatieven, archeologie en culturele initiatieven. Er moet een actieplan worden opgesteld. Het Hoger Comité zal verantwoordelijk zijn voor het toezicht op de uitvoering van het actieplan.
De beoogde ontwikkeling van een alomvattende strategie voor de duurzame ontwikkeling van de oase zal risicoparaatheid omvatten. De Site Management Unit zal toezicht houden op de realisatie van de risicobeheerstrategie in afstemming met de nationale veiligheid en de civiele bescherming.
De strategie voor duurzaam cultureel toerisme is een van de prioriteiten van het sitebeheerplan, met de bedoeling een holistische presentatie van het onroerend goed te bieden, inclusief materiële en immateriële aspecten. Het maakt deel uit van een grootschalig regionaal toerismeplan voor de oostelijke provincie en het kustgebied van de Golf.
Het beheersplan voorziet in een belangrijke rol voor het maatschappelijk middenveld en de lokale gemeenschap bij het ondersteunen van de duurzame ontwikkeling en het behoud van het onroerend goed. Het beheer van de oase moet een specifiek onderdeel van studeren, begrip, het bewaken en behouden van de biodiversiteit van de oase als een integraal onderdeel van de bescherming en duurzaamheid van het erfgoed. Het toezichtregime, eenmaal op zijn plaats, kan worden verbeterd door een preciezere periodiciteit.
