Rietveld Schröderhuis






Uitstekende universele waarde

Korte synthese

Het Rietveld Schröderhuis in Utrecht is gebouwd in opdracht van mevrouw Truus Schröder-Schräder, ontworpen door de architect Gerrit Thomas Rietveld, en gebouwd in 1924. Deze kleine eengezinswoning, met zijn flexibele interne ruimtelijke ordening, en visuele en formele kwaliteiten, was een manifest van de idealen van de kunstenaars- en architectengroep De Stijl in Nederland in de jaren twintig, en wordt sindsdien beschouwd als een van de iconen van de moderne beweging in de architectuur.

Het huis is in veel opzichten uniek. Het is het enige gebouw in zijn soort in de productie van Rietveld, en het verschilt ook van andere belangrijke gebouwen van de vroegmoderne beweging, zoals de Villa Savoye van Le Corbusier of de Villa Tugendhat van Mies van der Rohe. Het verschil zit met name in de behandeling van de architecturale ruimte en in de conceptie van de functies van het gebouw. Veel hedendaagse architecten werden sterk beïnvloed door het Schröderhuis en deze invloed is tot op de dag van vandaag blijven bestaan.

De kwaliteit van het Rietveld Schröderhuis ligt in het feit dat het op een bepaald moment een synthese heeft gemaakt van de ontwerpconcepten in de moderne architectuur. Een deel van de kwaliteit van het huis is de flexibiliteit van de ruimtelijke indeling, die geleidelijke veranderingen in de tijd mogelijk maakt in overeenstemming met veranderingen in functies. Tegelijkertijd heeft het gebouw ook veel artistieke verdiensten, en het visuele imago heeft het bouwontwerp in de tweede helft van de 20e eeuw sterk beïnvloed. Het interieur en meubilair zijn een integraal onderdeel van het ontwerp en verdienen de nodige erkenning.

Het Rietveld Schröderhuis was gelegen aan de rand van de stad Utrecht dicht bij het platteland, aan het einde van een 20e-eeuwse huizenrij. Het werd tegen de muur van het aangrenzende bakstenen huis gebouwd. Het gebied achter het huis bleef onbebouwd, omdat het 19e-eeuwse Nederlandse verdedigingslinies bevatte, die toen nog in gebruik waren.

Criterium (i):Het Rietveld Schröderhuis in Utrecht is een icoon van de Moderne Beweging in de architectuur en een uitstekende uitdrukking van menselijk creatief genie in zijn puurheid van ideeën en concepten zoals ontwikkeld door de De Stijl-beweging.

Criterium (ii):Met zijn radicale benadering van ontwerp en ruimtegebruik, het Rietveld Schröderhuis neemt een baanbrekende positie in in de ontwikkeling van de architectuur in de moderne tijd.

Integriteit

Het hele Rietveld Schröderhuis is een museum. Het huis is zorgvuldig gerestaureerd, en is nu in uitstekende staat en wordt regelmatig onderhouden door het Centraal Museum van Utrecht. De ligging van de woning in de oorspronkelijke setting – aan het einde van een huizenrij in een klein parkje – is ongewijzigd. Sinds het is gebouwd, echter, de context van het huis is enigszins veranderd. Tien jaar na de bouw, de stad Utrecht breidde zich uit op het open land achter het huis, waarop werd gebouwd. In de jaren 1960, Ter hoogte van de woning is een viaduct aangelegd om het verhoogde tracé van de Waterlinieweg op te vangen. Daarna, er waren geen verdere substantiële veranderingen in de omgeving.

authenticiteit

Het Rietveld Schröderhuis werd zestig jaar lang als privéwoning gebruikt en er werden enkele wijzigingen aangebracht in overeenstemming met de behoeften van het evoluerende gebruik. In de jaren '70 en '80, het Rietveld Schröderhuis is door Bertus Mulder in de oorspronkelijke staat van de jaren twintig gerestaureerd, een van Rietvelds assistenten. Het gebouw heeft de authenticiteit van het ontwerpconcept en de structuur behouden. De restauraties van de jaren 70 en 80 zijn met grote zorg uitgevoerd, alles in het werk stellen om te behouden wat mogelijk was. Al het originele meubilair werd gerestaureerd en geplaatst zoals in de jaren 1920. Ontbrekende objecten werden opnieuw gemaakt op basis van records en bestaand bewijsmateriaal. Helaas, vanwege de slechte staat van sommige materialen, het was noodzakelijk om zowel de rendering als verschillende fittingen te vervangen. De buitengewone universele waarde van dit gebouw ligt in het feit dat het een realisatie is van ontwerpconcepten en ideeën en een manifest van de De Stijl-beweging, de restauratie van de interieurs naar hun jaren '20-aspect is in dit geval gerechtvaardigd. In zijn essentie, het Rietveld Schröderhuis doorstaat de toets van echtheid met betrekking tot alle vereiste parameters.

Beveiligings- en beheervereisten

Op grond van de Monumentenwet 1988 is het Rietveld Schröderhuis geklasseerd als rijksmonument. In het bestemmingsplan van de gemeente Utrecht het is aangewezen als het dienen van "de doeleinden van de gemeenschap". De directe omgeving (tuin en park) is aangewezen als “openbaar groen”.

Het huis wordt beheerd en onderhouden door het Centraal Museum, het gemeentemuseum van Utrecht, in overleg met de Rietveld Schröderhuis Stichting. De gemeente Utrecht is verantwoordelijk voor het behoud van de woning. Met betrekking tot het onderhoud en beheer van het Rietveld Schröderhuis, het beleid is vastgelegd in het algemeen meerjarenonderhoudsplan van het Centraal Museum en het Behoud- en Beheerplan Rietveld Schröderhuis, waarin ook het bezoekersbeleid wordt beschreven. Het maximaal aantal bezoekers dat tegelijkertijd – onder toezicht – in het huis mag zijn, is 12. Gezien de huidige openingstijden, dat betekent dat het huis zo'n 12, 000 bezoekers per jaar.

Het beleid is erop gericht de situatie te handhaven zoals die was toen het beheer werd overgedragen aan het Centraal Museum, zoals beschreven in het nominatiedossier, en dus om de buitengewone universele waarde van het huis te behouden. Het informatiecentrum en het loket, waarin ook het bezoekerscentrum is gevestigd, bevinden zich in het naastgelegen pand aan de Prins Hendriklaan 50.

De bouw en afwerking van de woning zijn kwetsbaar. Om deze reden, de staat van onderhoud wordt permanent gemonitord en het maximum aantal bezoekers wordt hierop aangepast om een ​​veilig gebruik van het gebouw te garanderen. Er zijn regelmatig verzoeken om grotere groepen en korte rondleidingen te ontvangen. Dergelijke verzoeken worden zelden gehonoreerd, om de staat van het huis en de kwaliteit van de informatie te beschermen. Regelmatig onderhoud van de woning, bijvoorbeeld het vernieuwen van lakwerk volgens de originele kleurstelling, vindt elke vijf jaar plaats.

Eenmaal afgerond, het beheersplan is gericht op het bieden van een zo goed mogelijke bescherming van de omgeving van de woning, en zal regelmatig worden bijgewerkt.



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur