Natuurreservaat Srebarna
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Het natuurreservaat Srebarna beschermt een meer en een waterrijk ecosysteem van 638 ha, gelegen nabij het dorp Srebarna op de westelijke oever van de rivier de Donau. Het reservaat omvat het meer en de voormalige landbouwgronden ten noorden van het meer, een gordel van bosplantages langs de Donau, het eiland Komluka en het watergebied opgesloten tussen het eiland en de rivieroever.
Het natuurreservaat Srebarna is een belangrijk wetland op de trekroute voor vogels in het West-Paearctisch gebied. Het biedt broedplaatsen voor 99 soorten vogels en seizoensgebonden habitat voor ongeveer 80 soorten trekvogels. Het terrein is omgeven door heuvels die een natuurlijke grens vormen en een ideale manier zijn om de watervogels te observeren.
Criterium (x):Natuurreservaat Srebarna beschermt een belangrijk voorbeeld van een type wetland dat in het verleden wijdverbreid was in Bulgarije. Het herbergt een diversiteit aan planten- en diersoorten, die steeds meer worden bedreigd. Het wetland is een belangrijke broedplaats, rust- en overwinteringsplaats voor een groot aantal vogels. Drijvende rieteilanden en overstroomde wilgenbossen vormen belangrijke broedgebieden voor vogels. Aan de noordkant van het meer maken de rietvelden geleidelijk plaats voor natte weiden. In het noordwestelijke uiteinde van het meer en langs de Donau zijn er gordels van rivierbos met enkele oude bomen van White Willow.
Het rijke vogelleven dat wordt ondersteund door het natuurreservaat Srebarna is de basis voor zijn internationale betekenis. Het pand bevat populaties vogels die van cruciaal belang worden geacht voor het overleven van soorten. Het herbergt de enige kolonie Dalmatische pelikaan in Bulgarije, evenals de grootste broedpopulaties van vier meer wereldwijd bedreigde soorten:dwergaalscholver, Ijzerhoudende Eend, Zeearend en kwartelkoning. Srebarna is ook van Europees belang bij het ondersteunen van de Kleine Roerdomp, Squacco reiger, kleine zilverreiger, Grote witte zilverreiger, paarse reiger, Glanzende lb, Lepelaar en Ruddy Shelduck. Ook komen hier drie soorten sterns voor. Wereldwijd bedreigde dwergaalscholver en roodhalsgans overwinteren in het reservaat, en de overwinterende populaties van de gans, Grauwe Gans en Kramsvogel zijn ook opmerkelijk.
In totaal biedt het pand een kritieke habitat die 173 vogelsoorten ondersteunt, waarvan 78 soorten van belang zijn voor de Europese instandhouding, en negen worden vermeld als wereldwijd bedreigd.
Integriteit
Het pand omvat het grootste meer dat is overgebleven na de afwatering van de moerassige zone langs de Donau en was tot de aanleg van een dijk in 1949 met de rivier verbonden. De huidige situatie is daardoor niet geheel natuurlijk en wordt door waterbeheersmaatregelen in stand gehouden. In 1994 werd een kanaal aangelegd tussen het meer en de Donau om de jaarlijkse stroom van het Donauwater in het meer tijdens de lentemaanden te verzekeren. Het reservaat is een strikt beschermd gebied, en alleen zorgvuldig gecontroleerd wetenschappelijk onderzoek, en activiteiten op het gebied van natuurbeheer mogen erbinnen plaatsvinden. Het terrein is relatief klein, en alleen als andere gebieden ook worden beschermd, in de regio en op vogeltrekroutes, kan worden verwacht dat de belangrijkste soorten van het natuurreservaat Srebarna zullen overleven.
Het terrein wordt beschermd door een bufferzone van 673 ha die in 2008 is aangelegd. Dit bestaat uit een deel van het natuurreservaat van Srebarna dat geen deel uitmaakt van het werelderfgoed en 419 ha land rondom het natuurreservaat van Srebarna, die zich in een aangrenzend beschermd gebied bevindt dat bekend staat als Pelikaniet. Het doel van deze bufferzone is het voorkomen en verminderen van negatieve menselijke effecten op het reservaat.
Beveiligings- en beheervereisten
Het Srebarna-meer was het eerste wetland in Bulgarije dat een wettelijke beschermingsstatus kreeg en ook het eerste dat internationale erkenning kreeg. Het meer werd in 1948 aangewezen als reservaat om de diversiteit aan vogels die het herbergt te beschermen. Volgens de wet van 1998 betreffende beschermde gebieden in Bulgarije, het pand is geclassificeerd als een "Managed Reserve", exclusief staatseigendom zijn. Beheer en controle worden uitgevoerd door het ministerie van Milieu en Water en zijn regionale afdelingen. Het reservaat valt onder de jurisdictie van de Regionale Inspectie Leefmilieu en Water van de gemeente Russe. Naast de opname op de Werelderfgoedlijst, Het Srebarna-meer wordt ook beschermd als een wetland van internationaal belang onder de Ramsar-conventie en als een UNESCO-biosfeerreservaat. In 1989 werd het meer door BirdLife International aangewezen als een belangrijk vogelgebied. Haar waarden worden ook erkend en beschermd op Europees niveau. Het eigendom is ook opgenomen in twee Natura 2000-gebieden:het speciale beschermingsgebied van Srebarna en het speciale beschermingsgebied Ludogorie-Srebarna.
Het pand vraagt om actief beheer, en een beheersplan moet worden bijgehouden en bijgewerkt om dit werk te begeleiden. De belangrijkste doelstellingen van het beheerplan zijn het beheer van de instandhouding voor de bescherming van de broedvogelpopulaties, en de blijvende functie van het pand als tussenstop voor trekvogels. Er zijn specifieke regelingen van kracht voor een aantal verschillende zones in het reservaat, volgens hun instandhoudingswaarde. De belangrijkste beheervereisten voor het meer zijn het onderhouden en herstellen van het watersysteem in een zo natuurlijk mogelijke staat. Vegetatiebeheer is ook nodig om de instandhoudingswaarde van het onroerend goed voor vogels te optimaliseren. Controle op menselijk gebruik en actieve preventie van stroperij en illegale visserij zijn ook voortdurend vereist. Monitoring van activiteiten om ervoor te zorgen dat de uitvoering van het beheerplan wordt uitgevoerd in verband met het bereiken van duidelijke doelen die in het beheerplan moeten worden gedefinieerd en bijgewerkt.
Bescherming van de waarden van het onroerend goed is ook afhankelijk van maatregelen buiten de grenzen ervan. De bufferzone van het pand is belangrijk om de introductie van niet-lokale plant- of diersoorten te voorkomen, vervuiling door huishoudelijk, industrieel of ander afval, jagen tijdens vogelnest- en broedperiodes, branden van riet, en andere activiteiten die de broedende en broedende vogelkolonies kunnen verstoren. Sommige van deze problemen vereisen ook maatregelen buiten de gedefinieerde bufferzone van het pand. De koppeling van het onroerend goed met andere reservaten aan de Roemeense kant van de Donau, en binnen de bredere West-Palearctische trekroute, zou ook zijn integriteit en de bescherming van zijn natuurlijke waarden vergroten.
