Itsukushima Shinto-schrijn
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Het eiland Itsukushima, in de binnenzee van Seto, is sinds de vroegste tijden een heilige plaats van het shintoïsme. De eerste heiligdomgebouwen hier werden waarschijnlijk gebouwd in de 6e eeuw. Het huidige heiligdom dateert uit de 13e eeuw, maar is een nauwkeurige weerspiegeling van de 12e-eeuwse bouwstijl en werd gesticht door de machtigste leider van die tijd, Taira geen Kiyomori.
Het pand beslaat 431,2 hectare op het eiland Itsukushima, en de bufferzone (2, 634.3 ha) omvat de rest van het eiland en een deel van de zee voor Itukushima-jinia. Het pand bestaat uit zeventien gebouwen en drie andere structuren die twee heiligdomcomplexen vormen (het Honsha-complex dat het hoofdheiligdom vormt, en Sessha Marodo-jinja-complex) en bijbehorende gebouwen, evenals een bosgebied rond de berg Misen.
De gebouwen van Itsukushima-jinja zijn in de algemene traditie van de Japanse Shinto-architectuur, waarin een berg of natuurlijk object de focus wordt van religieus geloof om te worden aanbeden vanuit een heiligdom, meestal aan de voet van de berg gebouwd. De harmonieus gerangschikte heiligdomgebouwen in het pand bevinden zich aan de zee en het landschap, met een drie-eenheid bestaande uit de door de mens gemaakte architectuur in het centrum, de zee op de voorgrond, en de bergen op de achtergrond, en zijn erkend als een Japanse standaard van schoonheid. De sites onthullen grote artistieke en technische vaardigheden en zijn uniek onder de bestaande heiligdomgebouwen in Japan. Het heiligdom is een uitstekend en uniek architectonisch werk dat door de mens gemaakte prestaties en natuurlijke elementen combineert. Het is een tastbaar bewijs van de grote prestaties van Taira no Kiyomori.
Hoewel de gebouwen van Itsukushima-jinja twee keer zijn gereconstrueerd, dit gebeurde op een uiterst nauwkeurige manier met behoud van de stijlen die van het einde van de 12e eeuw tot het begin van de 13e eeuw overheersten.
Het pand is een Shinto-heiligdom, een religie die draait om polytheïstische natuuraanbidding, waarvan de oorsprong teruggaat tot primitieve tijden. Over zijn lange geschiedenis, het heeft zich ontwikkeld tot een religie die uniek is geworden in de wereld, continentale invloeden overnemen om te combineren met zijn eigen inheemse tradities. Het Japanse spirituele leven is diep geworteld in deze religie.
Criterium (i):De configuratie van de heiligdomgebouwen van ltsukushima-jinja vormt een uitstekend architectonisch tafereel in de lijn van de aristocratische woonstijl van deze periode. Het is een uitstekend werk dat door de mens gemaakte en natuurlijke elementen combineert. De gebouwen vertonen grote artistieke en technische verdienste en liggen aan zee met op de achtergrond indrukwekkende bergen.
Criterium (ii):De heiligdomgebouwen van Itsukushima-jinja zijn in de algemene traditie van de Shinto-schrijnarchitectuur in Japan en verschaffen onschatbare informatie voor het begrip van de evoluerende spirituele cultuur van het Japanse volk, namelijk het Japanse concept van landschappelijke schoonheid. Het belangrijkste aspect van Itsukushima-jinja is de setting van de heiligdomgebouwen als het centrale deel van een drie-eenheid met de zee op de voorgrond en de bergen op de achtergrond, erkend als een standaard van schoonheid waartegen andere voorbeelden van landschappelijke schoonheid zijn begrepen.
Criterium (iv):De gebouwen van Itsukushima-jinja, die door nauwgezette reconstructies stijlen uit de late 12e en vroege 13e eeuw hebben bewaard, zijn uitstekende voorbeelden van het oude type heiligdomarchitectuur geïntegreerd met het omringende landschap, de fysieke manifestatie van de aanbidding van de natuur door de mensheid.
Criterium (vi):Het Japanse spirituele leven is diep geworteld in het oude shintoïsme dat is gericht op polytheïstische natuuraanbidding. ltsukushima-jinja verschaft belangrijke aanwijzingen om dit aspect van de Japanse religieuze expressie te begrijpen.
Integriteit
De grenzen van het pand omvatten alle heiligdomgebouwen en natuurlijke elementen die onmisbaar zijn voor het demonstreren van de harmonieuze constructie en de geïntegreerde landschappelijke schoonheid ten tijde van de oorspronkelijke constructie door Taira no Kiyomori in de 12e eeuw. Bovendien, het resterende deel van het eiland en een gedeelte op zee vormen een algemene bufferzone om voorgestelde ontwikkelingsactiviteiten te beheersen, en dus is de integriteit van het onroerend goed intact.
authenticiteit
De authenticiteit van de monumenten en het landschap van Itsukushima-jinja is hoog en in volledige overeenstemming met de principes uiteengezet in het Nara-document over authenticiteit van 1994. Als een oude plaats van religieus of spiritueel belang, de setting blijft de landschappelijke harmonie van de monumenten weerspiegelen, zee, en bergbos en wordt goed onderhouden vanuit zowel cultureel als natuurlijk oogpunt. Het ontwerp dat de historische waarde van de monumenten uitdrukt, inclusief het karakter van het plan, structuur, uiterlijk, en binnenruimte, onveranderd blijft ten opzichte van de oorspronkelijke staat. In aanvulling, de originele materialen zijn grotendeels bewaard gebleven in het structurele raamwerk en andere fundamentele onderdelen van de monumenten. Als er nieuwe materialen nodig zijn, dezelfde soort materialen worden gebruikt met dezelfde technieken op basis van gedetailleerd onderzoek. Het pand heeft qua vorm/design nog steeds een hoge mate van authenticiteit, materialen/stof, tradities/technieken, locatie/setting en geest.
Beveiligings- en beheervereisten
De twintig gebouwen die deel uitmaken van de monumenten die deel uitmaken van het pand, zijn aangewezen als Nationale Schat of Belangrijke Culturele Eigenschappen. Het hele gebied van 431,2 ha, waarin de gebouwen zijn geplaatst en met inbegrip van het bosgebied eromheen en de zee voor Itsukushima-jinia, is aangewezen als Bijzonder Historische Site, een speciale plaats van landschappelijke schoonheid of natuurmonument. Dus, het onroerend goed is goed beschermd onder de wet van 1950 voor de bescherming van culturele eigendommen. Volgens de wet, voorgestelde wijzigingen aan de bestaande staat van het onroerend goed zijn beperkt:elke wijziging moet worden goedgekeurd door de nationale overheid. Het pand is ook beschermd onder de natuurparkenwet van 1957. In aanvulling, binnen het gebied van 431,2 ha, een bebost gebied van ongeveer 422 ha is door de prefectuur van Hiroshima aangewezen als stadsparkgebied onder de stadsparkenwet van 1956. Deze wetten leggen beperkingen op aan de bouw van nieuwe gebouwen en het kappen van bomen. Landen op het eiland, anders dan het eigendomsgebied en een deel van de zee, vormt de bufferzone, die volledig onder de wet van 1950 en de wet van 1957 valt om de culturele en natuurlijke omgevingen te beschermen en te behouden en om handelingen te beperken die hun bestaande omstandigheden nadelig zouden kunnen beïnvloeden, onder meer de bouw van nieuwe constructies en het kappen van bomen.
De twintig gebouwen als samenstellende monumenten van het pand zijn eigendom van de religieuze organisatie Itsukushima-jinja, die verantwoordelijk is voor hun beheer. De organisatie heeft een gekwalificeerde conserveringsarchitect in dienst die routineonderhouds- en reparatiewerkzaamheden plant en controleert, waaronder, vooral, schadeherstel na tyfoons. Omdat alle monumenten en de omliggende gebouwen van hout zijn, elk van de monumenten is uitgerust met automatische brandalarmen, brandkranen, en bliksemafleiders. De rijksoverheid biedt zowel financiële ondersteuning als technische begeleiding via het Agentschap Culturele Zaken. Andere agentschappen en organisaties die betrokken zijn bij de bescherming en het beheer van het eigendomsgebied zijn onder meer het Ministerie van Milieu, het Bosbouwagentschap, het Ministerie van Land, Infrastructuur, Vervoer en toerisme, Prefectuur Hiroshima, en Hatsukaichi-stad.
