Cultureel landschap van de provincie Bali:het Subak-systeem als een manifestatie van de Tri Hita Karana-filosofie
Subak Systeem als een manifestatie van de Tri Hita Karana Filosofie" style="width:100%" class="unveil" /> Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Een lijn van vulkanen domineert het landschap van Bali en heeft het voorzien van vruchtbare grond die, gecombineerd met een nat tropisch klimaat, maken het een ideale plek voor de teelt van gewassen. Water uit de rivieren is naar kanalen geleid om het land te irrigeren, waardoor de teelt van rijst op zowel vlakke land- als bergterrassen mogelijk is.
Rijst, het water dat het in stand houdt, en subak, het coöperatieve sociale systeem dat het water controleert, hebben samen het landschap gevormd in de afgelopen duizend jaar en zijn een integraal onderdeel van het religieuze leven. Rijst wordt gezien als het geschenk van god, en het subak-systeem maakt deel uit van de tempelcultuur. Water uit bronnen en kanalen stroomt door de tempels naar de rijstvelden. Watertempels zijn de focus van een coöperatief beheer van watervoorraden door een groep subaks. Sinds de 11e eeuw beheren de watertempelnetwerken de ecologie van rijstterrassen op de schaal van hele stroomgebieden. Ze bieden een uniek antwoord op de uitdaging om een dichte bevolking op een ruig vulkanisch eiland te ondersteunen.
Het algehele subak-systeem is een voorbeeld van het Balinese filosofische principe van Tri Hita Karana dat de rijken van de geest samenbrengt, de mensenwereld en de natuur. Watertempelrituelen bevorderen een harmonieuze relatie tussen mensen en hun omgeving door de actieve betrokkenheid van mensen met rituele concepten die de afhankelijkheid van de levensondersteunende krachten van de natuurlijke wereld benadrukken.
In totaal heeft Bali er ongeveer 1, 200 watercollectieven en tussen de 50 en 400 boeren beheren de watervoorziening vanuit één waterbron. Het pand bestaat uit vijf locaties die een voorbeeld zijn van de onderling verbonden natuurlijke, religieus, en culturele componenten van het traditionele subak-systeem, waar het subak-systeem nog steeds volledig functioneert, waar boeren nog traditionele Balinese rijst verbouwen zonder de hulp van kunstmest of pesticiden, en waar de landschappen in het algemeen heilige connotaties hebben.
De locaties zijn de Supreme Water Temple van Pura Ulun Danu Batur aan de rand van het meer van Batur, waarvan het kratermeer wordt beschouwd als de ultieme oorsprong van elke lente en rivier, het Subak-landschap van de Pakerisan-waterscheiding, het oudst bekende irrigatiesysteem op Bali, het Subak-landschap van Catur Angga Batukaru met terrassen genoemd in een 10e-eeuwse inscriptie waardoor ze een van de oudste in Bali zijn en uitstekende voorbeelden van klassieke Balinese tempelarchitectuur, en de koninklijke watertempel van Pura Taman Ayun, de grootste en architectonisch meest onderscheidende regionale watertempel, een voorbeeld van de meest volledige uitbreiding van het subak-systeem onder het grootste Balinese koninkrijk van de 19e eeuw.
Subak-componenten zijn de bossen die de watervoorziening beschermen, terrasvormig padielandschap, rijstvelden verbonden door een stelsel van kanalen, tunnels en stuwen, dorpen, en tempels van verschillende grootte en belangrijkheid die ofwel de bron van water markeren of de doorgang ervan door de tempel op weg naar beneden om subakland te irrigeren.
Criterium (iii):De culturele traditie die het landschap van Bali heeft gevormd, sinds ten minste de 12e eeuw, is het oude filosofische concept van Tri Hita Karana. De gemeenten van watertempels, die ten grondslag liggen aan de waterhuishouding van het subaklandschap, streven naar een harmonieuze relatie met de natuurlijke en spirituele wereld, door een ingewikkelde reeks rituelen, aanbod en artistieke optredens.
Criterium (v):De vijf landschappen op Bali zijn een uitzonderlijke getuigenis van het subak-systeem, een democratisch en egalitair systeem gericht op watertempels en de controle van irrigatie die het landschap de afgelopen duizend jaar heeft gevormd. Sinds de 11e eeuw beheren de watertempelnetwerken de ecologie van rijstterrassen op de schaal van hele stroomgebieden. Ze bieden een uniek antwoord op de uitdaging om een dichte bevolking te ondersteunen op een ruig vulkanisch eiland dat alleen op Bali bestaat.
Criterium (vi):Balinese watertempels zijn unieke instellingen, die zich al meer dan duizend jaar laten inspireren door verschillende oude religieuze tradities, waaronder Saivasiddhanta en Samkhyā hindoeïsme, Vajrayana-boeddhisme en Austronesische kosmologie. De ceremonies die verband houden met de tempels en hun rol in het praktische beheer van water, kristalliseren samen de ideeën van de Tri Hita Karana-filosofie die de harmonieuze relatie tussen de rijken van de geest bevordert, de mensenwereld en de natuur. Van deze combinatie van ideeën kan worden gezegd dat ze van buitengewoon belang zijn en direct tot uiting komen in de manier waarop het landschap zich heeft ontwikkeld en wordt beheerd door lokale gemeenschappen binnen het subak-systeem.
Integriteit
Het pand omvat volledig de belangrijkste kenmerken van het subak-systeem en de diepgaande impact die het heeft gehad op het landschap van Bali. De processen die het landschap vormden, in de vorm van geïrrigeerde, terrasvormige landbouw georganiseerd door het subak-systeem, zijn nog steeds levendig en veerkrachtig. De landbouwgebieden worden allemaal nog op een duurzame manier bewerkt door lokale gemeenschappen en hun watervoorziening wordt democratisch beheerd door de watertempels.
Geen van de samenstellende delen wordt bedreigd, maar het terrassenlandschap is zeer kwetsbaar voor een reeks sociale en economische veranderingen, zoals veranderingen in landbouwpraktijken en toenemende druk op het toerisme. Het beheersysteem zal ondersteuning moeten bieden om de traditionele systemen in stand te houden en voordelen te bieden waardoor boeren op het land kunnen blijven.
Bovendien is de ligging van de verschillende sites kwetsbaar en staat ze onder druk van de ontwikkeling die met name verband houdt met het toerisme. De visuele setting voor de vijf locaties reikt verder dan de grenzen en in veel gevallen buiten de bufferzones. In enkele gevallen heeft zich al een ongunstige ontwikkeling voorgedaan. Het is essentieel om de bredere context van de sites te beschermen om verder verlies van visuele integriteit te voorkomen. Het beheer van water is ook een cruciaal element bij het handhaven van de visuele kwaliteit van het onroerend goed.
authenticiteit
De authenticiteit van de terrassenlandschappen, bossen, waterbeheerstructuren, tempels en heiligdommen in termen van de manier waarop ze Outstanding Universal Value overbrengen en het subak-systeem weerspiegelen, is duidelijk.
De algehele interactie tussen mens en landschap is echter zeer kwetsbaar en, als de sites nog steeds de harmonieuze relatie met de spirituele wereld en het oude filosofische concept van Tri Hita Karana moeten weerspiegelen, het is essentieel dat het managementsysteem positieve ondersteuning biedt.
De dorpsgebouwen hebben een deel van hun authenticiteit verloren wat betreft materialen en constructie, hoewel ze functioneel nog steeds verbonden zijn met het landschap.
Beveiligings- en beheervereisten
Het brede wettelijke kader voor de bescherming van het onroerend goed werd vastgesteld bij Provinciaal besluit van 2008 voor het behoud en de ruimtelijke ordening van de voorgestelde sites. Een specifiek wettelijk kader voor de gebieden is vastgesteld door een memorandum van overeenstemming tussen de regering van Bali en de regentschappen van Bali voor de totstandbrenging van het strategische gebied van Bali. Deze overeenkomst codificeert wettelijk het behoud en de ruimtelijke ordening voor de vijf locaties, inclusief materieel en immaterieel erfgoed en landbouw- en bosecosystemen binnen de terreingrenzen. Het provinciaal besluit is gebaseerd op de nationale wet nr. 26/2007, en Landsbesluit nr. 26/2008, met betrekking tot ruimtelijke ordening en de inrichting van Nationale Strategische Gebieden voor het behoud van kritische cultuurlandschappen.
De meeste subaks beschikken over geschreven wettelijke codes, genaamd awig-awig, waarin de rechten en verantwoordelijkheden van het subak-lidmaatschap worden beschreven. Awig-awig, of traditionele gewoontewetten en -regelgeving, inclusief subak-beheer en de traditionele bescherming en instandhouding van culturele eigendommen vallen onder de regelgeving van de provincie Bali Nummer 5 (2005) Sectie 19, die de zonering verduidelijken voor beschermde heilige plaatsen zoals tempels, gebaseerd op lokale awig-awig. Rijstterrassen binnen de sites worden ook beschermd tegen grootschalige toeristische ontwikkeling door Tabanan Regency Decreet nr. 9/2005. De tempels en archeologische vindplaatsen worden momenteel beschermd krachtens de nationale wet nr. 5/1992 betreffende items van cultureel erfgoed. De deelsites zijn ontworpen als strategische gebieden die ongebruikelijke steun kunnen krijgen van de provinciale overheid.
Een beheersplan is goedgekeurd door de provinciale regering van Bali. Dit plan stelt een managementsysteem in dat tot doel heeft traditionele praktijken in stand te houden en ongepaste ontwikkeling tegen te gaan. Het maakt gebruik van gevestigde managementprincipes van 'adaptief medebeheer door diverse belanghebbenden' en past deze aan de Balinese context aan. Het verbindt individuen, organisaties, agentschappen, en instellingen op meerdere organisatieniveaus door middel van een democratische Raad van Bestuur.
Verordening van de regering van Bali nr. 17, 2010 keurde de oprichting goed van de Regeringsvergadering van Bali Cultureel Erfgoed. Dit besluit bepaalt de samenstelling van de Raad van Bestuur, waarin vertegenwoordigers van verschillende overheidsdepartementen zitting hebben, en stelt leden van de subak-gemeenschap in staat om gezamenlijk een belangrijke rol te spelen in het beheer van de locaties. Om banden te smeden tussen ministeries die belang hebben bij het onroerend goed, er zijn twee interministeriële comités ingesteld, onder de coördinatie van het ministerie van Volkswelzijn.
Alle eigendommen en hun onderdelen zijn levende sites die nog steeds zwaar en continu worden gebruikt door de lokale gemeenschap. Deze sites worden op de traditionele manier gemeenschappelijk onderhouden door het subak-systeem. Het onderhoud van de tempel is in handen van de gemeenschap die traditioneel geld en materialen bijdraagt, en ook vrijwilligerswerk voor routinematige instandhoudingsmaatregelen die worden uitgevoerd in samenwerking met de lokale overheid en het Archeologisch Bureau voor de provincie Bali-NTB-NTT, die de nodige expertise leveren.
Om het levende landschap in stand te houden, zullen er manieren moeten worden gevonden om meer ondersteuning te bieden om de traditionele systemen te ondersteunen en om voordelen te bieden waardoor boeren op het land kunnen blijven. De bescherming van de omgeving van het landschap zal ook essentieel zijn om de waterbron te beschermen die aan het subak-systeem ten grondslag ligt.
