Sangiran Early Man-site
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Sangiran Early Man Site ligt ongeveer 15 kilometer in het noorden van de stad Solo in Midden-Java, Indonesië, met een oppervlakte van 5, 600 hectare. Het werd beroemd na de ontdekking van Homo erectus-resten en bijbehorende steenartefacten (bekend als Sangiran-vlokkenindustrie) in de jaren dertig van de vorige eeuw. Er is een zeer belangrijke geologische reeks van het bovenste Plioceen tot het einde van het Midden-Pleistoceen door de mens af te beelden, fauna, en culturele evoluties in de afgelopen 2,4 miljoen jaar. Het pand bevat ook belangrijke archeologische bewoningsvloeren die dateren uit het Onder-Pleistoceen, ongeveer 1,2 miljoen jaar geleden.
De macrofossielen die overvloedig uit de lagen verschijnen, geven een gedetailleerd en duidelijk overzicht van veel fauna-elementen, terwijl het pand meer dan 100 individuen van Homo erectus onthult, daterend van minstens 1,5 miljoen jaar geleden. Deze fossielen tonen het menselijke evolutieproces tijdens het Pleistoceen, vooral van 1,5 tot 0,4 miljoen jaar geleden. Sinds anderhalf miljoen jaar bewoond, Sangiran is een van de belangrijkste locaties voor het begrijpen van de menselijke evolutie. Sindsdien zijn er meer ontdekkingen van stenen werktuigen gedaan. Deze menselijke, fauna, en stenen gereedschapsmaterialen werden afgezet binnen de ononderbroken stratigrafische lagen.
Criterium (iii):Deze eigenschap is een van de belangrijkste locaties voor het begrip van de menselijke evolutie die op bewonderenswaardige wijze de ontwikkeling van Homo sapiens sapiens illustreert, meer dan twee miljoen jaar van het Beneden-Pleistoceen tot het heden door de opmerkelijke fossielen (mens en dier) en artefactueel materiaal dat het heeft geproduceerd.
Criterium (vi) :Het pand vertoont vele aspecten van de menselijke fysieke en culturele evolutie op zeer lange termijn in een omgevingscontext. Dat zal zo blijven en dynamisch informatief blijven.
Integriteit
Alle potentiële aspecten van het onroerend goed, zoals fossielen van mensen en dieren, evenals de artefacten, bevinden zich in hun natuurlijke context binnen de grenzen van het genomineerde gebied. Zoals gebruikelijk bij ontdekkingen van open sites, het bewijs wordt zelden intact gevonden als gevolg van erosie en transportprocessen. Men moet erkennen dat deze natuurlijke middelen lange tijd de meest efficiënte actoren zijn geweest bij het opgraven van de Sangiran Early Man Site.
authenticiteit
Deze eigenschap illustreert de sequenties van menselijke, cultureel, en milieu-evoluties gedurende twee miljoen jaar door middel van de culturele materialen uit hun oorspronkelijke lagen, die specifieke perioden en omgevingen laten zien.
Beveiligings- en beheervereisten
Om het hele pand te beschermen, het ministerie van Onderwijs en Cultuur van de Republiek Indonesië heeft het decreet nummer 070/1977 uitgevaardigd. Dit decreet verklaarde het Sangiran-gebied als een nationaal beschermd cultureel gebied van menselijke evoluties tijdens het Pleistoceen. Wat betreft uitgebreide bescherming zoals preventie tegen illegale handel in fossielen en gebiedsonderhoud (inclusief zonering van het onroerend goed), de regering heeft de Indonesische wet nummer 5/1992 gepubliceerd en vervolgens herzien tot nummer 11/2010. de erosie, aardverschuiving, en transportprocessen op het terrein zijn tegengegaan door voortdurende herbebossing door de lokale overheid. De zandwinning werd in 2008 stopgezet en er is nu geen zandwinning meer. Sinds 2008, het onroerend goed is verklaard als Nationaal Vital Object, wat betekent dat het wordt beschermd door de regering van Indonesië en wordt beschouwd als een zeer belangrijke plaats voor de natie vanwege de aanzienlijke culturele hulpbronnen. Het pand wordt nu volledig beheerd en gereguleerd door het directoraat-generaal Cultuur, Ministerie van Onderwijs en Cultuur, vanwege de bureaucratische veranderingen bij het ministerie van Cultuur en Toerisme in 2012. De overheid neemt alle belanghebbenden, d.w.z. lokale gemeenschappen, lokale overheden, en universiteiten, om het onroerend goed onder toezicht van het ministerie te beheren. Er wordt een Masterplan en een Detail Engineering Design opgesteld voor beheer op lange termijn, bestaande uit onderzoek, bescherming, en openbaar gebruik.
Om het pand goed te onderhouden, er worden vier themaclusters ontwikkeld, namelijk de Krikilan Cluster (als bezoekerscentrum), Ngebung Cluster (de geschiedenis van de ontdekking van de site), Bukuran Cluster (menselijke evolutie), en Dayu Cluster (modern onderzoek). Wat betreft toerismebeheer, de vier clusters worden met elkaar verbonden door middel van een speciale toeristische route. Van mensen wordt verwacht dat ze alle clusters bezoeken, wat meer dan een dag in beslag zal nemen. De bescherming van een onroerend goed op lange termijn wordt uitgevoerd door het onroerend goed aan te wijzen als Nationaal Strategisch Gebied (in uitvoering), het betrekken van de lokale gemeenschap bij natuurbehoud. Anderzijds, het beheer van het onroerend goed wordt stevig en zonder winstoogmerk uitgevoerd door een coördinatieraad, het betrekken van alle belanghebbenden onder leiding van directoraat-generaal Cultuur, Ministerie van Onderwijs en Cultuur.
