Paleizen en parken van Potsdam en Berlijn
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De paleizen en parken van Potsdam en Berlijn (Sanssouci) vertegenwoordigen een op zichzelf staand ensemble van architectuur en landschapsarchitectuur in de 18e en 19e eeuw. Dit ensemble, met een uitstekende artistieke rang, vindt zijn oorsprong in het werk van de belangrijkste architecten en landschapsarchitecten van hun tijd in Noord-Duitsland - G.W. von Knobelsdorff (1699-1753), C. von Gontard (1731-1791), CG Langhans (1732-1808), KF Schinkel (1781-1841), P.J. Lenné (1789-1866) en hun medewerkers. Samen met zeer fantasierijke beeldhouwers, schilders, ambachtslieden, bouwvakkers, en tuinmannen, ze creëerden Sanssouci, de nieuwe tuin, het park van Babelsberg, en andere gronden in de omgeving van Potsdam als een totaalkunstwerk van hoge kwaliteit, Europese rang, en internationale status.
Het werelderfgoed omvat de paleizen en parken van Potsdam en Berlijn, inclusief gebouwen, parken, en ontworpen ruimtes, die intuïtief zijn, territoriaal en historisch in lijn met Sacrow Castle and Park en de Sauveur Church.
Het cultuurlandschap met zijn parken en gebouwen is tussen 1730 en 1916 ontworpen en aangelegd in een prachtig rivierengebied, meren, en heuvels. Het onderliggende concept van Potsdam werd uitgevoerd volgens de plannen van Peter Joseph Lenné, die hij na het midden van de 19e eeuw ontwierp, om het Havellandschap te transformeren tot het cultuurlandschap dat het nu is. Deze ontwerpen bepalen nog steeds de inrichting van het cultuurlandschap van Potsdam. Het ensemble van parken van Potsdam is een cultureel bezit van uitzonderlijke kwaliteit. Het vormt een artistiek geheel, wiens eclectische karakter het gevoel van uniciteit versterkt.
in Potsdam, het Werelderfgoed omvat het Sanssouci-park, de Lindenallee Avenue ten westen van het Nieuwe Paleis, de voormalige opleidingsschool voor tuinmannen, voormalig treinstation van de keizer en zijn omgeving, Lindstedt Palace en zijn laaggelegen omgeving, de Seekoppel-paddock, de Avenue naar Sanssouci, de Voltaireweglaan als verbinding tussen Park Sanssouci en de Nieuwe Tuin, de nieuwe tuin, het zogenaamde Mirbach Wäldchen Grove en de verbinding tussen Pfingstberg Hill en de New Garden, de Villa Henkel met Tuin, Pfingstberg-heuvel, de tuin van de Villa Alexander, Babelsbergpark, de benaderingen van Babelsberg Park, het Babelsberg-observatorium, Heilige Park, het Royal Forest rond het dorp Sacrow, en de Russische kolonie Alexandrowka met de Kapellenberg, het kunstmatige Italiaanse dorp Bornstedt en het kunstmatige Zwitserse dorp in Klein-Glienicke. In Berlijn, het omvat Glienicke Park, Böttcherberg met de Loggia Alexandra, het jachthuis van Glienicke, en het Peacock Island (inclusief alle gebouwen).
Criterium (i):Het ensemble van de paleizen en parken van Potsdam is een uitzonderlijke artistieke prestatie waarvan de eclectische en evolutieve kenmerken zijn uniekheid versterken:van Knobelsdorff tot Schinkel en van Eyserbeck tot Lenné, een reeks meesterwerken op het gebied van architectuur en landschapsarchitectuur zijn gebouwd in één enkele ruimte, het illustreren van tegengestelde en naar verluidt onverenigbare stijlen zonder afbreuk te doen aan de harmonie van een algemene compositie die in de loop van de tijd geleidelijk is ontworpen. Het begin van de bouw van de Friedenskirche in 1845 is een symbool van opzettelijk historisme:deze "Nazareense" pastiche van de San Clemente-basiliek in Rome herdenkt de aanleg, op 14 april 1745, van de eerste steen voor Sanssouci, het Rococopaleis bij uitstek.
Criterium (ii):Potsdam-Sanssouci - vaak het "Pruisische Versailles" genoemd - is de kristallisatie van een groot aantal invloeden uit Italië, Engeland, Vlaanderen, Parijs, en Dresden. Een synthese van kunststromingen in Europese steden en rechtbanken in de 18e eeuw, het kasteel en het park bieden nieuwe modellen die de ontwikkeling van de monumentale kunsten en de inrichting van de ruimte ten oosten van de Oder sterk hebben beïnvloed.
Criterium (iv):Potsdam-Sanssouci is een uitstekend voorbeeld van architecturale creaties en landschapsontwikkeling in verband met het monarchistische machtsconcept binnen Europa. Door de uitgestrektheid van het programma, deze koninklijke ensembles behoren tot de zeer aparte categorie van prinselijke residenties, zoals Würzburg en Blenheim (opgenomen op de Werelderfgoedlijst in respectievelijk 1981 en 1987). Het bombardement van 14 april 1945 heeft het onmogelijk gemaakt om het stedenbouwkundig ensemble dat Frederik Willem I in twee fasen heeft ontwikkeld op de Werelderfgoedlijst te plaatsen:de "eerste nieuwe stad", van 1721 tot 1725, en de "tweede nieuwe stad", te beginnen in 1733.
Integriteit
De paleizen en tuinen in Potsdam en Berlijn bevatten alle elementen die nodig zijn om de buitengewone universele waarde van het Pruisische residentielandschap tot uitdrukking te brengen. Het is van voldoende grootte om de functies en processen te waarborgen, die de betekenis van het pand overbrengen.
authenticiteit
De geschiedenis die zich tussen 1939 en 1989 afspeelde, heeft door verwaarlozing zijn stempel gedrukt op het landgoed Potsdam, collectief hergebruik van gebouwen, en de bouw van militaire faciliteiten, hoewel de lay-out nog steeds het plan van Lenné volgt.
Het beleid van de deelstaten Brandenburg en Berlijn, de stad Potsdam, en de Stichting Pruisische Paleizen en Tuinen Berlin-Brandenburg zijn gericht op de restauratie van het pand, gebaseerd op uitgebreid historisch onderzoek en met nadruk op de historische structuur en inrichting van het geplande landschap, en vormt tegelijkertijd het kader voor nieuwe milieu- en stedelijke ontwikkelingen. Dit staat garant voor een gewetensvolle en verantwoorde restauratie en renovatie. Gedeeltelijke reconstructie komt soms voor, maar ook dit is gebaseerd op intensief vooronderzoek en onderzoek.
Beveiligings- en beheervereisten
Het hele grondgebied is geclassificeerd als een monumentaal gebied volgens de Brandenburgse staatswet inzake de bescherming van monumenten, gedateerd 24 mei 2004, en wordt beschermd door de statuten voor de bescherming van de monumentale wijk van het culturele landschap Berlijn-Potsdam volgens de UNESCO-werelderfgoedlijst, administratief district Potsdam Monumentale districten Statuten van 30 oktober 1996.
Het onroerend goed valt ook onder het Staatsverdrag betreffende de oprichting van de "Bouwkundige plannen van de stad Potsdam" van de Berlijn-Brandenburg Pruisische paleizen en tuinstichting en het "Staatsverdrag over de oprichting van de "Berlijn-Brandenburgse Pruisische paleizen en tuin" Stichting” ( Stiftung Preußische Schlösser und Gärten Berlin-Brandenburg, zogenaamde SPSG) van 23 augustus 1994 / 4 januari 1995 / gepubliceerd op 9 januari 1995. Het aantal bezoekers dat de paleizen mag betreden, andere gebouwen (musea), en parken is afhankelijk van richtlijnen voor instandhouding en instandhouding.
De paragrafen "Stedelijke planning/planningsintenties" van de voordracht leggen veel nadruk op de plannen voor de ruimtelijke ordening van Potsdam (Leitplanung für die städtebauliche Entwicklung der Umgebungsbereiche der Welterbestätte Potsdam, zogenaamde Leitplanung), die in 1998/1999 is opgesteld. De definitieve milieuplanningsdocumenten (Leitplanung) werden in 2005 door de gemeenteraad goedgekeurd en zijn onderhevig aan voortdurende verbetering. Een contract over de bufferzone voor het werelderfgoed op het grondgebied van de stad Potsdam werd op 27 januari 2011 ondertekend door de deelstaat Brandenburg, de stad Potsdam, het Rijksbureau voor het behoud van historische monumenten, en de Stichting Pruisische paleizen en tuinen Berlin-Brandenburg om de blijvende bescherming en het duurzame behoud van de visuele en structurele integriteit van het onroerend goed en de directe omgeving te waarborgen. Een verklaring met betrekking tot de bufferzone voor het Werelderfgoed op het grondgebied van de federale hoofdstad, Berlijn, werd ondertekend op 24 november 2004. Bouwactiviteiten binnen en buiten het pand worden ook geregeld door lokale bouwplannen en regionale bestemmingsplannen.
Conserverings- en constructiekwesties worden georganiseerd en beheerd in nauwe samenwerking tussen de Pruisische Paleizen- en Tuinstichting Berlin-Brandenburg, de stad Potsdam, de twee Rijksbureaus voor Historische Monumenten (Brandenburg en Berlijn), het Ministerie van Wetenschap, Onderzoek, en cultuur, en de Senaatsafdeling voor Stedelijke Ontwikkeling en Milieu van Berlijn.
Het vastgoed wordt beheerd onder verantwoordelijkheid van de SPSG, de stad Potsdam, en de districten van Berlijn. De stad Potsdam heeft voorts een lokale locatiecoördinator aangewezen voor het gebied van het onroerend goed dat onder haar administratieve verantwoordelijkheid valt. De SPSG beschikt over gedetailleerde documentatie (foto's, metingen/onderzoeken, kaarten) op alle parkcomponenten. De SPSG heeft een Monumentencommissie (kunsthistorici, architecten, ingenieurs, restaurateurs, restauratoren, landschapsarchitecten) om fundamentele maatregelen te overwegen op het gebied van bijvoorbeeld restauratiekwesties.