Pythagoreion en Heraion van Samos

Uitstekende universele waarde

Korte synthese
Samos, vanwege de geografische ligging in de oostelijke Egeïsche Zee, zorgen voor gemakkelijke communicatie met de kust van Klein-Azië, was een van de belangrijkste centra van politieke en culturele ontwikkelingen vanaf de prehistorie (5e/4e millennium voor Christus) tot bijna de middeleeuwen. De site is een gebied aan de noordoostkust van het eiland dat duidelijk wordt afgebakend door de omliggende bergen. Het bestaat uit de versterkte oude stad (Pythagoreion) en de oude tempel van Hera (Heraion), dat op ongeveer 6 km afstand van de stad ligt en er onlosmakelijk mee verbonden is.
De vroegste vondsten dateren uit het 5e/4e millennium voor Christus, tijdens de Neolithische periode, maar de belangrijkste nederzetting begon in de 10e eeuw voor Christus, toen het werd gekoloniseerd door Ioniërs van het vasteland van Griekenland. Tegen de 6e eeuw voor Christus, Samos was een belangrijke nautische macht geworden in de oostelijke Middellandse Zee, met nauwe handelsbetrekkingen met Klein-Azië en het vasteland van Griekenland. Het was sterk genoeg om handelskolonies te stichten aan de kust van Ionië, in Thracië, en zelfs in de westelijke Middellandse Zee.
Een van de meest bekende kenmerken is de Eupalinus-tunnel uit de 6e eeuw voor Christus, die 1036 m door de berghelling loopt om water naar de oude stad te brengen, het werk van Eupalinus van Megara, zoon van Naustrofus. Samos bleef gedurende de Hellenistische en Romeinse periode een belangrijke handelsstad.
De grote tempel van Hera (Heraion) vindt zijn oorsprong in de 8e eeuw voor Christus, toen het de eerste Griekse tempel was die dertig meter lang was (Hecatompedos). Het is niet bekend of deze tempel werd omringd door een zuilengalerij; zijn opvolger uit de 7e eeuw was ook vernieuwend omdat het de eerste tempel was met een dubbele rij kolommen aan de voorkant. Deze werden beide overtroffen door de tempel die rond 570-560 v.Chr. begon door Rhoecus en Theodorus, die een kolossaal bouwwerk van 52,5 m bij 105 m bouwde, de vroegste in de nieuwe Ionische orde. Het werd ondersteund door ten minste 100 kolommen, waarvan de gegoten bases werden gedraaid op een draaibank ontworpen door Theodorus. De werken voor de bouw van een nieuwe tempel, bekend als de Grote Tempel van de Godin Hera, een kolossale structuur van 55,16 m bij 108,63 m, en omgeven door een zuilengalerij van 155 zuilen van ongeveer 20 m hoog, begonnen tijdens het bewind van Polycrates (ca. 535-522 v.Chr.).
De Heraion en de oude stad waren versierd met prachtige sculpturen, waardoor Samos een van de grote beeldhouwcentra in de Ionische wereld is. Offers van over de hele oude wereld stroomden het heiligdom van Hera binnen. Samos is verbonden met grote persoonlijkheden uit de oudheid, zoals de filosoof en wiskundige Pythagoras, de filosoof Epicurus, die van Samische geboorte was, en Aristarchus de Samiër, die voor het eerst de theorie van het planetenstelsel vestigde in de 4e eeuw voor Christus.
Pythagoreion en Heraion van Samos getuigen welsprekend van de Ionische geest. Tijdens haar hoogtepunt in de 6e eeuw voor Christus bereikte de oude stad Samos uitzonderlijke technische en artistieke vooruitgang en creëerde ze innovatieve methoden en werken, dus een stad met een hoog niveau van beschaving vertegenwoordigen, die zijn opname in de Ionische Dodekapolis verdient.
Criterium (ii):De tempel van Hera op Samos is van fundamenteel belang voor een goed begrip van klassieke architectuur. De stilistische en structurele innovaties in elk van de opeenvolgende fasen hadden een sterke invloed op het ontwerp van tempels en openbare gebouwen over de hele Griekse wereld. De technologische beheersing van de Eupalineio diende op dezelfde manier als een model voor engineering en openbare werken.
Criterium (iii):Samos was de leidende maritieme en handelsmacht in de Griekse wereld in de 6e eeuw voor Christus, en dit belang wordt weerspiegeld in de omvang en rijkdom van de archeologische overblijfselen, die grotendeels onaangetast zijn door latere ontwikkeling.
Integriteit
Het Werelderfgoed bezit binnen zijn grenzen alle belangrijke attributen die de uitzonderlijke universele waarde van de site overbrengen. Het belang ervan wordt weerspiegeld in de omvang en rijkdom van de archeologische overblijfselen, die grotendeels onaangetast zijn door latere ontwikkeling. De overblijfselen van Samos behoren tot de meest indrukwekkende en complete in de Grieks-Romeinse wereld. Bedreigingen voor de integriteit van de monumenten, aarde beweging, vochtigheid, het mariene milieu, illegaal bouwen en gratis weiden, worden behandeld.
authenticiteit
De authenticiteit van het onroerend goed wordt behouden door de implementatie van conserverings- en restauratiemethoden, die de originele structuren respecteren. De uitgevoerde werken zijn gericht op het behoud van de oude ruïnes, hun verbetering en presentatie zonder hun attributen uit te dagen. De ingrepen waren minimaal om hun oorspronkelijke vorm, zoals die na de opgravingen aan het licht kwam, te behouden. Alle gebruikte materialen werden eerder geanalyseerd in gespecialiseerde laboratoria om hun compatibiliteit met de oude te onderzoeken.
Beveiligings- en beheervereisten
Het eigendom is beschermd volgens de bepalingen van wet nr. 3028/2002, over de “Bescherming van Oudheden en Cultureel Erfgoed in het algemeen”. De grenzen van het pand en de bufferzone zijn vastgesteld bij ministeriële besluiten nrs. 11107/1963, 40292/ 1984, 25291/ 1968 en de besluiten gepubliceerd in de Staatscourant 798/D/11-11-1991 en 100/D/ 1995. Beschermingszones omvatten in het geval van Pythagoreion de oude stad Samos binnen Muros met een bufferzone van 500 m breed en in het geval van Heraion het gebied dat werd ingenomen door het oude heiligdom met een bufferzone van 2 km breed. Bij ministerieel besluit nr. YPPOT/GDAPK/ARX/A1/F21/46456/2315, gepubliceerd in Staatscourant nr. 209/AAP/14 juni 2012, de archeologische vindplaats van Heraion is opnieuw aangewezen als archeologische vindplaats in overeenstemming met de bepalingen van artikel 13 van wet 3028/2002.
Het pand valt onder de jurisdictie van het Ministerie van Cultuur Onderwijs en Religieuze Zaken, door het Ephoraat van Oudheden van Samos-Icaria, zijn bevoegde regionale dienst, wie verantwoordelijk is voor het beheer en de bescherming van de site. Gedurende het afgelopen decennium, belangrijke restauratie- en bezoekersbeheerwerken, gefinancierd door de Griekse staat en de Europese Unie werden zowel in Heraion als in Pythagoreion geïmplementeerd, inclusief de oprichting van een nieuw museum in Pythagoreion.
Enkele van de factoren die van invloed kunnen zijn op het onroerend goed zijn illegaal bouwen, gratis grazen van dieren, aardbeweging en het mariene milieu. De bevoegde Ephorate heeft deze bedreigingen met succes aangepakt door middel van zijn constante monitoring van het gebied en zijn interventies indien nodig, het handhaven van de fysieke en visuele integriteit van de site. Verder, het tracht door middel van informatieve en educatieve activiteiten het bewustzijn van de lokale gemeenschap ter plaatse te vergroten, vooral onder jongeren.
Wat betreft Heraion, bepaalde problemen moeten worden opgelost, zoals ongecontroleerde vegetatiegroei en stilstaand water, beide gekoppeld aan de hoge luchtvochtigheid en neerslag in het gebied. Deze negatieve factoren worden aangepakt door het continu verwijderen van de vegetatie en het kanaliseren van het water naar de zee. Binnen een project ter verbetering van Heraion, uitgevoerd in de periode 2004-2007, bezoekersfaciliteiten en routes zijn gemaakt, terwijl informatieborden zijn geplaatst om bezoekers vertrouwd te maken met de geschiedenis, architectuur en gebruik van het pand.
Verschillende projecten met betrekking tot het behoud en de presentatie van beide sites zijn gepland in een perspectief om een ​​belangrijk onderdeel van het stedelijk weefsel in het centrum van de oude en de moderne stad toegankelijk en 'leesbaar' te maken. Er zijn ook conserveringswerken aan de Eupalinus-tunnel gepland. gelijktijdig, het Ephorate doet archeologisch onderzoek om de oude topografie te onderzoeken en gebouwensembles te onthullen, zodat in de toekomst de aanleg van een archeologisch park mogelijk zou zijn.

kloosters van Daphni, Hosios Loukas en Nea Moni van Chios Archeologische vindplaats van Aigai (moderne naam Vergina)