Kerken van Chiloé
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
In de Chiloé-archipel voor de kust van Chili zijn ongeveer 70 kerken gebouwd in het kader van een "Circulaire Missie", geïntroduceerd door de jezuïeten in de 17e eeuw en voortgezet door de franciscanen in de 18e en 19e eeuw. De meest uitzonderlijke illustraties van deze unieke vorm van houten kerkelijke architectuur (de zogenaamde Chilota School of Architecture) zijn de kerken van Achao, Quinchao, Castro, Rilan, Nercón, Aldachildo, Ichuac, detif, Vilupulli, Chonchi, Tenaun, kleur, San Juan, Dalcahué, Chellín en Caguach. Deze zestien kerken zijn uitstekende voorbeelden van de succesvolle versmelting van Europese en inheemse culturele tradities. De bekwaamheden van de mensen van Chiloé als bouwers kwamen tot uiting in deze houten kerken, waar boeren, vissers en zeelieden toonden grote expertise in het hanteren van het meest voorkomende materiaal in deze omgeving, hout. Samen met de kerken, de mestiezencultuur die het resultaat is van missionaire jezuïetenactiviteiten is tot op de dag van vandaag bewaard gebleven.
Deze geïsoleerde archipel werd halverwege de 16e eeuw gekoloniseerd door de Spanjaarden. de jezuïeten, die in 1608 arriveerde, gebruikten een circulerend missiesysteem bij hun evangelisatie van het gebied:religieuze groeperingen maakten jaarlijkse rondleidingen door de archipel, een paar dagen verblijven op locaties waar samen met de geloofsgemeenschappen kerken werden opgericht. De rest van het jaar zorgde een speciaal opgeleide leek voor de geestelijke behoeften van de inwoners. De bouwtechnieken en architectuur van de kerken van Chiloé zijn specifiek voor deze plaats:de Europese ervaring werd aangepast en geherformuleerd, die aanleiding geven tot een volkstaaltraditie, ondersteund door een grote hoeveelheid en verscheidenheid aan getuigenissen die nog steeds in gebruik zijn. Samen met de cultuur van de archipel, deze kerken zijn het resultaat van een rijke en uitgebreide interculturele dialoog en interactie.
Samen met hun basis architectonisch ontwerp (torengevel, basiliekindeling en gewelfd plafond), deze zestien kerken zijn belangrijk voor hun bouwmateriaal, hun constructiesystemen en de expertise van de Chilote-timmerlieden, evenals voor hun interieurdecoratie, vooral de traditionele kleuren en de religieuze afbeeldingen. De kerken onderscheiden zich door een inheemse traditie van bouwen in hout, sterk beïnvloed door scheepsbouwtechnieken, zoals blijkt uit de vormen en verbindingen van de toren- en dakconstructies. De oriëntatie en locatie van de kerken is bewust:gebouwd volgens de eisen van de zee, ze waren gerangschikt op heuvels om gezien te worden door zeevaarders en om overstromingen te voorkomen. De bijbehorende esplanades blijven belangrijke componenten:ze belichamen de communicatie met de zee; het zijn de scènes van religieuze festivals; en zelfs degenen die zijn omgevormd tot formele pleinen roepen nog steeds de komst van de missionarissen op tijdens hun rondreizende missie. Devotionele en communautaire praktijken, religieuze festivals en ondersteunende groepsactiviteiten zoals minga (onbetaald gemeenschapswerk) zijn sleutelcomponenten van de immateriële waarden van de relatie tussen de gemeenschappen en de kerken. Ook van belang is de ondergrond van de kerken, die op een dag informatie kan onthullen over de relatie tussen de locaties van de kerken en pre-Spaanse inheemse rituele locaties.
Criterium (ii) :De kerken van Chiloé zijn uitstekende voorbeelden van de succesvolle samensmelting van Europese en inheemse culturele tradities om een unieke vorm van houten architectuur te produceren.
Criterium (iii) :De mestiezencultuur die het resultaat is van missionaire jezuïetenactiviteiten in de 17e en 18e eeuw is intact gebleven in de Chiloé-archipel, en komt tot uiting in de opvallende houten kerken.
Integriteit
Alle elementen die nodig zijn om de Buitengewone Universele Waarde van het 13,9 hectare grote seriële eigendom tot uitdrukking te brengen, bevinden zich binnen de grenzen ervan. De grenzen zijn niettemin zeer nauw, en de meeste componenten missen een coherente bufferzone.
De ineenstorting van de kerk van Chonchi's toren als gevolg van een storm in maart 2002 maakte duidelijk dat de staat van instandhouding en de kwetsbaarheid van de kerken slechter waren dan eerder was ingeschat, vooral bij de benoeming. Deze kerken vereisen constante inspanningen voor natuurbehoud; de aard van het bouwmateriaal en de milieukenmerken maken continu onderhoud noodzakelijk. De gemeenschappen hebben altijd hun instandhouding verzekerd, maar de huidige verschijnselen die samenhangen met modernisering en globalisering hebben de kwetsbaarheid van de kerken vergroot.
authenticiteit
De kerken van Chiloé vertonen een hoge mate van authenticiteit in termen van hun vormen en ontwerpen, materialen en stoffen, en locaties en instellingen. Hun architecturale vormen, materialen en bouwsystemen vormen het hoogtepunt van een typologische evolutie, en zijn bewaard gebleven zonder inhoudelijke wijzigingen. Ook hun functie als gebedshuis is bewaard gebleven. Interventies hebben alle rijkdom van de typologieën van verbindingen behouden, verbindingen en hulpstukken; historische technologie is teruggevonden en toegepast; en uitzonderlijke combinaties van verbindingen met een diep lokaal en eigenaardig karakter zijn ontdekt. De tradities, technieken en managementsystemen zijn onderhouden, evenals de essentiële voorwaarden van de sites. Recente restauraties hebben invloed gehad op een inhoudelijke reflectie op de rol van het immaterieel erfgoed.
Beveiligings- en beheervereisten
De zestien kerken van Chiloé maken deel uit van het bisdom Ancud van de katholieke kerk. Ze worden beheerd door de bisschop van Ancud en door pastoors die de steun hebben van de Stichting Vrienden van de Kerken van Chiloé, een particuliere entiteit onder voorzitterschap van de bisschop zelf en speciaal opgericht voor het behoud en de verbetering van de kerken. De Stichting is opgericht door het bisdom om te voorzien in de behoeften van de gemeenschappen op het gebied van natuurbehoud, om professionals bij het conserveringsproces te betrekken en bijdragen van de staat te verkrijgen voor hun bescherming en herstel. De zestien kerken van Chiloé werden bij verschillende decreten onder wet nr. 17.288 (1970) uitgeroepen tot Nationaal Monument van Chili. Het toezicht op en de bescherming van deze activa wordt uitgevoerd door de regering van Chili via de National Monuments Council. Het probleem van het ontbreken van coherente bufferzones voor de componenten van het pand wordt aangepakt door de bescherming en regulering van de omliggende gebieden.
De duidelijkste uitdagingen voor het in stand houden van de buitengewone universele waarde van het onroerend goed in de loop van de tijd zijn het herstel en de bevordering van een lokale "cultuur van onderhoud" voor de gebouwen; het effectieve religieuze en gemeenschapsgebruik van de kerken door de bevolking; en de actieve deelname van de lokale bevolking aan de inspanningen voor natuurbehoud. De verenigde en onbaatzuchtige deelname van de gemeenschap aan het behoud en behoud van de wijsheid, expertise en voorouderlijke kennis van de timmerlieden, evenals deelname aan preventief onderhoud en kritische restauratie, zijn hierbij essentieel.
De duurzaamheid van de inspanningen voor natuurbehoud is een grote uitdaging:de kerken bevinden zich in de centra van de ontwikkeling van hun gemeenschappen, en er moet een formule worden gevonden om ervoor te zorgen dat ze behouden blijven in de context van een dergelijke ontwikkeling. De regering van Chili, met de steun van de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank, heeft sinds 2003 een grootschalig programma uitgevoerd dat erin is geslaagd om ernstige schade ongedaan te maken, vooral in de torengevels. Er moeten formules worden gevonden om ervoor te zorgen dat, bijvoorbeeld, toerisme kan leiden tot tastbare voordelen voor de gemeenschappen en kerken, terwijl tegelijkertijd de hoge risico's van commercialisering of trivialisering worden vermeden.
Een tekort aan fijn hardhout en de bescherming van de soorten die ze bieden, vormen de huidige uitdaging. Het gebruik van alternatieve houtsoorten met de uitzonderlijke eigenschappen van lariks en cipres wordt daarom onderzocht. Onderzoeken, het vastleggen en doorgeven van de bouwtechnieken aan nieuwe generaties zijn essentieel, evenals onderzoek naar de eigenschappen van verschillende houtsoorten en naar de behandelingen die de effecten van verwering en aanvallen door xylofagen verminderen. Eindelijk, het is noodzakelijk om vooruitgang te boeken in risicoparaatheid en in de milieubescherming van deze kerken.
De kerken van Chiloé bieden een delicaat evenwicht tussen sociale, milieu, lichamelijke en geestelijke factoren. Het is de spirituele waarde die inherent is aan deze zestien kerken die aanleiding geeft tot de complexiteit van hun instandhouding. Dit is niet zomaar een kwestie van gebouwen repareren; de uitdaging is hier veel groter, en in die uitdaging staat het belang van erfgoedinspanningen ter discussie.
