Acropolis, Athene
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De Akropolis van Athene is het meest opvallende en complete oude Griekse monumentale complex dat nog steeds bestaat in onze tijd. Het is gelegen op een heuvel van gemiddelde hoogte (156 m) die oprijst in het stroomgebied van Athene. De totale afmetingen zijn ongeveer 170 bij 350 meter. De heuvel is aan alle kanten rotsachtig en steil, behalve aan de westkant, en heeft een uitgebreide bijna platte bovenkant. Sterke vestingmuren omringen de top van de Akropolis al meer dan 3 jaar, 300 jaar. De eerste vestingmuur werd gebouwd in de 13e eeuw voor Christus, en omringde de residentie van de lokale Myceense heerser. In de 8e eeuw voor Christus, de Akropolis kreeg geleidelijk een religieus karakter met de oprichting van de cultus van Athena, beschermgodin van de stad. Het heiligdom bereikte zijn hoogtepunt in de archaïsche periode (midden 6e eeuw tot begin 5e eeuw voor Christus). In de 5e eeuw voor Christus, de Atheners, gesterkt door hun overwinning op de Perzen, voerde een ambitieus bouwprogramma uit onder leiding van de grote staatsman Perikles, bestaande uit een groot aantal monumenten, waaronder het Parthenon, het Erechteion, de Propylaia en de tempel van Athena Nike. De monumenten zijn ontwikkeld door een uitzonderlijke groep architecten (zoals Iktinos, Kallikrates, Mnesikles) en beeldhouwers (zoals Pheidias, Alkamenen, Agorakritos), die de rotsachtige heuvel transformeerde in een uniek complex, die de opkomst van het klassieke Griekse denken en kunst aankondigde. Op deze heuvel werd democratie geboren, Filosofie, Theater, Vrijheid van meningsuiting en meningsuiting, die tot op de dag van vandaag de intellectuele en spirituele basis vormen voor de hedendaagse wereld en haar waarden. De monumenten van de Akropolis, bijna vijfentwintig eeuwen hebben overleefd door oorlogen, explosies, bombardementen, branden, aardbevingen, ontslagen, ingrepen en wijzigingen, hebben aangepast aan verschillende gebruiken en de beschavingen, mythen en religies die in de loop van de tijd in Griekenland tot bloei kwamen.
Criterium (i):De Atheense Akropolis is de ultieme uitdrukking van de aanpassing van architectuur aan een natuurlijke plek. Deze grootse compositie van perfect uitgebalanceerde massieve structuren creëert een monumentaal landschap van unieke schoonheid, bestaande uit een complete reeks architecturale meesterwerken uit de 5e eeuw voor Christus:het Parthenon van Iktinos en Kallikrates met medewerking van de beeldhouwer Pheidias (447-432); de Propylaia door Mnesikles (437-432); de tempel van Athena Nike door Mnesikles en Kallikrates (427-424); en Erechteion (421-406).
Criterium (ii) :De monumenten van de Atheense Akropolis hebben een uitzonderlijke invloed uitgeoefend, niet alleen in de Grieks-Romeinse oudheid, waarin ze werden beschouwd als voorbeeldige modellen, maar ook in de huidige tijd. Wereldwijd, Neoklassieke monumenten zijn geïnspireerd op alle Akropolis-monumenten.
Criterium (iii) :Van mythe tot geïnstitutionaliseerde cultus, de Atheense Akropolis, door zijn precisie en diversiteit, draagt een uniek getuigenis van de religies van het oude Griekenland. Het is de heilige tempel waaruit fundamentele legendes over de stad zijn voortgekomen. Vanaf de 6e eeuw voor Christus, mythen en overtuigingen gaven aanleiding tot tempels, altaren en votieven die overeenkomen met een extreme diversiteit aan culten, die ons de Atheense religie in al haar rijkdom en complexiteit hebben gebracht. Athena werd vereerd als de godin van de stad (Athena Polias); als de godin van de oorlog (Athena Promachos); als de godin van de overwinning (Athena Nike); als de beschermende godin van de ambachten (Athena Ergane), enz. De meeste van haar identiteiten worden verheerlijkt in de hoofdtempel die aan haar is gewijd, het Parthenon, de tempel van de beschermheilige-godin.
Criterium (iv):De Atheense Akropolis is een uitstekend voorbeeld van een architectonisch ensemble dat belangrijke historische fasen sinds de 16e eeuw voor Christus illustreert. Ten eerste, het was de Myceense Akropolis (laat Helladische beschaving, 1600-1100 voor Christus) die de koninklijke residentie omvatte en werd beschermd door de karakteristieke Myceense vesting. De monumenten van de Akropolis zijn duidelijk unieke structuren die de idealen van de klassieke 5e eeuw voor Christus oproepen en de top vertegenwoordigen van de oude Griekse architectonische ontwikkeling.
Criterium (vi) :De Akropolis wordt direct en tastbaar geassocieerd met gebeurtenissen en ideeën die in de loop van de geschiedenis nooit zijn vervaagd. De monumenten zijn nog steeds levende getuigenissen van de prestaties van klassieke Griekse politici (bijv. Themistokles, Perikles) die de stad leidden naar de vestiging van democratie; het denken van Atheense filosofen (bijv. Socrates, Plato, Demosthenes); en de werken van architecten (bijv. Iktinos, Kallikrates, Mnesikles) en kunstenaars (bijv. Pheidias, Agorakritus, Alkamenen). Deze monumenten zijn de getuigenis van een kostbaar deel van het culturele erfgoed van de mensheid.
Integriteit
De Akropolis van Athene bevat binnen haar grenzen alle belangrijke attributen die de uitzonderlijke universele waarde van het pand overbrengen, als een ensemble van unieke pracht in uitstekende staat. De perfectie van oude bouwtechnieken zorgde ervoor dat de monumenten door de tijd heen bestand waren tegen natuurkrachten. Ondanks de onvermijdelijke schade van de tijd, ze tonen nog steeds hun schoonheid en brengen hun onschatbare artistieke en historische waarde over, met behoud van alle kenmerken die hen direct en tastbaar associëren met de gebeurtenissen en ideeën van democratie en filosofie. onvermijdelijk, de wisselvalligheden van de geschiedenis tussen de 5e eeuw voor Christus en onze dagen hebben uitgebreide schade veroorzaakt die met succes wordt aangepakt met de lopende restauratie- en conserveringswerken, die zowel de stabiliteit als de leesbaarheid van de monumenten vergroten.
authenticiteit
De authenticiteit van de Akropolis-heuvel, bekroond met de meesterwerken van de Griekse klassieke kunst en architectuur, is goed bewaard gebleven. Om de authenticiteit en structurele integriteit van de monumenten te behouden, een geïntegreerde interventie die in 1975 begon en nog steeds voortduurt. De werken zijn gebaseerd op duidelijke theoretische en wetenschappelijke fundamenten, en volg de principes van het Handvest van Venetië. De ingrepen zijn beperkt tot het absoluut noodzakelijke en respecteren het oude structurele systeem, terwijl het in overeenstemming blijft met het principe van omkeerbaarheid. Bovendien, de technieken en gereedschappen die gebruikt worden voor de restauratiewerken zijn gelijkaardig aan die van de oude ambachtslieden, terwijl het witte marmer dat wordt gebruikt voor het voltooien van de geërodeerde architecturale elementen, wordt gewonnen uit dezelfde berg als in de oudheid (Mt. Penteli). Daarom, de restauraties zijn volledig compatibel met de originele delen van de monumenten.
Beveiligings- en beheervereisten
De Akropolis is sinds 1833 in gebruik als archeologische vindplaats, kort na de oprichting van de moderne Griekse staat. Vandaag de dag, het onroerend goed wordt sterk beschermd volgens de bepalingen van wet nr. 3028/2002 betreffende de "bescherming van oudheden en cultureel erfgoed in het algemeen". Bovendien, de Akropolis en zijn omgeving, die op zich monumenten vormen, worden beschermd door wetgevende besluiten (ministeriële besluiten F01/12970/503/25.2.82 betreffende de aanwijzing van de bufferzone; en F43/7027/425/29.1.2004 betreffende de aanwijzing van de perifere zone van de stad Athene en het opleggen van verplichte controle voordat een bouw- of ontwikkelingsvergunning binnen haar grenzen wordt afgegeven). Het feit dat de bufferzone van het pand zelf een beschermd archeologisch gebied is, samen met de implementatie van het strikte wettelijke kader – vooral voor het stedelijk weefsel in het historische centrum van Athene sinds 2002 – en de intensieve monitoring door het bevoegde Ephoraat, ervoor te zorgen dat de druk op de stedelijke ontwikkeling adequaat wordt aangepakt. Speciale bescherming wordt geboden door presidentieel decreet nr. 24/2007, die het Akropolis-gebied tot no-flyzone verklaart.
Het pand valt onder de jurisdictie van het Ministerie van Cultuur, Onderwijs en Religieuze Zaken, door het Ephoraat van Oudheden van Athene, zijn bevoegde regionale dienst, die verantwoordelijk is voor de veiligheid en bescherming van de site, evenals de implementatie van een efficiënt site- en bezoekersbeheersysteem. Bovendien, het Ministerie van Cultuur, Onderwijs en Religieuze Zaken implementeert de wettelijke decreten met betrekking tot de bescherming van het onroerend goed en de perifere zone (die overeenkomt met de grenzen van de oude stad Athene en haar omgeving) en zorgt voor de visuele integriteit van de site. Speciaal voor de restauratie, bescherming en bewaking van het onroerend goed, een adviesorgaan, het Comité voor de restauratie en het behoud van de Akropolis-monumenten, werd opgericht in 1975 en is verantwoordelijk voor de planning, het aansturen en begeleiden van de interventies. In 1999, de oprichting van de Αcropolis-restauratiedienst maakte het mogelijk om het academisch en technisch personeel uit te breiden en maakte de enorme ontwikkeling van de restauratiewerken mogelijk, onder toezicht van voornoemde commissie en in samenwerking met het bevoegde Ephoraat. Het uitgebreide onderzoeksprogramma en de toegepaste methodologie zijn vernieuwend op dit gebied en fungeren als referentiepunt voor andere restauratieprojecten. De financiële middelen voor de werken op de site zijn afkomstig uit de staatsbegroting en uit middelen van de Europese Unie.
Speciale aandacht is besteed aan de toegankelijkheid van de site, naar paden en bezoekersfaciliteiten, vooral voor gehandicapten. Verder, noodplannen voor bezoekersbeveiliging en wetenschappelijke studies voor de bescherming van de site, zoals het monitoren van aardbevingen, worden uitgevoerd.
Het nieuwe Akropolismuseum (ingehuldigd in 2009), waarin de meeste originele sculpturale en/of architecturale stukken van de monumenten bewaard zijn gebleven, het lopende project "Eenmaking van de archeologische vindplaatsen van Athene", evenals de instandhoudingswerken op lange termijn zullen de bescherming en de presentatie van het onroerend goed verbeteren.
