Tempel van Apollo Epicurius in Bassae
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De zuilentempel van Apollo Epicurius verheft zich majestueus in het heiligdom van Bassae in de bergen van Arkadia. Het is een van de best bewaarde monumenten uit de klassieke oudheid en een suggestief en aangrijpend bewijs van de klassieke Griekse architectuur. Het is zeer belangrijk vanwege zijn architectonische kenmerken en invloed.
De tempel werd gebouwd op het hoogtepunt van de Griekse beschaving in de tweede helft van de 5e eeuw voor Christus (420-400 voor Christus). Het werd opgedragen aan Apollo Epicurius door de Phigaleians, die geloofden dat de god van de zon en genezing hen had beschermd tegen pest en invasie. In 174 na Christus bewonderde de oude reiziger Pausanias de schoonheid en harmonie van de tempel en schreef deze toe aan Iktinos, de architect van het Parthenon.
De tempel lijkt bijna 1700 jaar in de vergetelheid te zijn geraakt, totdat hij in de 18e eeuw werd herontdekt en grote belangstelling trok van geleerden en kunstenaars. De isolatie van de site zorgde ervoor dat veel belangrijke kenmerken grotendeels intact bleven. De tempel is een van de vroegste post-Parthenonische gebouwen en het vroegste monument waarin alle drie de oude Griekse bouwordes - Dorische, Ionisch en Korinthisch - worden samen gevonden. Het omvatte ook de oudste bewaard gebleven hoofdstad van de Korinthische kolom. De tempel vertoont verder een aantal gedurfde en innovatieve architecturale ontwerpen die een keerpunt markeren in de ontwikkeling van tempelbouw. Via een reeks ingenieuze apparaten, de architect heeft met succes contrasterende elementen uitgebalanceerd en het oude met het nieuwe vermengd, bijdragen aan de unieke architectonische en artistieke waarde van het monument. De tempel, evenals de sculpturale decoratie bestaat uit een van de best bewaarde voorbeelden van de oude Griekse beschaving, uit de periode van zijn hoogtijdagen (5e eeuw voor Christus).
Criterium (i):De Tempel van Bassae vertegenwoordigt een unieke artistieke prestatie, opmerkelijk vanwege zijn archaïsche kenmerken (langwerpig oppervlak, een uitzonderlijk aandeel van 15 kolommen aan de lange zijde en 6 kolommen aan de gevel, en een noord-zuid ligging), en voor zijn gedurfde innovaties:het gebruik van Ionische en Korinthische orders voor een Dorisch gebouw, de verscheidenheid aan gebruikte materialen, en de originaliteit van de lay-out van de cella en de adyton.
Criterium (ii):De hoofdstad van de centrale zuil van de Tempel van Bassae is de oudste bewaard gebleven hoofdstad van Korinthe, en als zodanig kan de tempel worden beschouwd als een model voor alle "Korinthische" monumenten van het Grieks, Romeinse en latere beschavingen.
Criterium (iii):Geïsoleerd zoals het is in een geconserveerde omgeving, de tempel van Apollo is een uitstekend voorbeeld van een Helleens votiefheiligdom in een landelijke omgeving.
Integriteit
Het Werelderfgoed bezit binnen zijn grenzen alle belangrijke attributen die de uitzonderlijke universele waarde van het onroerend goed uitdragen. De integriteit van het monument wordt in de eerste plaats gewaarborgd door de relatieve isolatie van het pand en de aanwijzing van de omgeving als archeologische vindplaats. Alle belangrijke elementen van de tempel, zoals de buitenste zuilengalerij, evenals vele kenmerken van de interne architectuurregeling, zijn grotendeels intact bewaard gebleven. De decoratieve fries van gebeeldhouwde panelen die een integraal onderdeel van het ontwerp vormden, werd in 1812 verwijderd en blijft samen met de Korinthische hoofdstad in het British Museum.
Er is een reeks gecoördineerde beheersinterventies ingesteld om de permanente bescherming van de site als geheel te waarborgen, inclusief een beschermende beschutting en een waterafvoersysteem om verslechtering door het extreme weer te minimaliseren.
authenticiteit
De grote afstand van het pand tot de nederzettingen heeft gezorgd voor een hoge mate van authenticiteit. De site werd 1700 jaar lang vergeten en zorgde ervoor dat er geen significante wijzigingen aan de structuur waren na de voltooiing in de 5e eeuw. Als gevolg hiervan is de structuur en bijna al het bouwmateriaal bewaard gebleven en is de tempel een van de meest authentieke uit deze periode.
De verklaring van een groot beschermd gebied rond de tempel zorgt ervoor dat de site zijn oorspronkelijke ligging in een natuurlijk landschap behoudt. De restauratie- en conserveringswerkzaamheden van de tempel zijn uitgevoerd volgens de internationale restauratieprincipes, en waar nodig, toevoegingen aan de site zijn gemaakt met behulp van de lokale kalksteen (een materiaal dat vergelijkbaar is met dat van het monument). De tempel en het omringende landschap, door de eeuwen heen vrijwel intact bewaard gebleven, indruk maken op de bezoeker van vandaag, die in aanraking komt met de eerste uitingen van trends die de evolutie bepaalden, zowel van kunst als architectuur.
Beveiligings- en beheervereisten
Het onroerend goed wordt beschermd volgens de bepalingen van wet nr. 3028/2002 betreffende de "bescherming van oudheden en cultureel erfgoed in het algemeen". Het bredere gebied van de tempel van Apollo Epicurius is aangewezen als archeologische vindplaats (ministerieel besluit 44671/1836/5-11-1986). Na een reeks onteigeningen, in 1996 werd een extra oppervlakte van 4,5 ha toegevoegd aan de archeologische vindplaats. Het pand heeft een voldoende bufferzone, terwijl het grotere gedeelte van de tempel geen gebouw bevat dat het visuele contact met het monument of de archeologische vindplaats zou kunnen belemmeren.
Het pand valt onder de jurisdictie van het Ministerie van Cultuur, Onderwijs en Religieuze Zaken, door het Ephoraat van Oudheden van Eleia, zijn bevoegde regionale dienst, die de werkzaamheden voor het behoud en de bescherming van het monument op zich heeft genomen. Het Comité voor het behoud van de tempel van Apollo Epicurius werd opgericht in 1975, om beter toezicht te houden op de systematische werken die nodig zijn voor de instandhouding van het monument. De restauratiewerkzaamheden aan de tempel begonnen in 2001 en zijn nog steeds aan de gang. De financiële middelen voor het project komen zowel uit de staatsbegroting als uit de middelen van de Europese Unie.
Het monument en de omgeving zijn 24 uur per dag omheind en beschermd om het risico op vandalisme te minimaliseren. De grootste bedreigingen voor het onroerend goed komen voort uit inherente zwakheden in de bouwstructuur en de nadelige effecten van klimaat en milieu, inclusief extreme temperaturen, harde wind, water en seismische activiteit. Restauratie- en conserveringswerkzaamheden proberen deze problemen aan te pakken. Bij de tempel is een antiseismisch net en een bliksembeveiligingssysteem geïnstalleerd. Geplande toekomstige werken zetten de huidige restauratiewerkzaamheden voort. Dit omvat het vervangen van de beschermende beschutting, die is gebouwd om schade veroorzaakt door de extreme weersomstandigheden tot een minimum te beperken en gunstigere omstandigheden te bieden voor grote restauratiewerkzaamheden. In aanvulling, de geplande installatie van een permanent watervoorzieningssysteem zal aanzienlijk bijdragen aan een effectiever brandbeveiligingssysteem voor het hele pand.
