Grenzen van het Romeinse Rijk – De Nederduitse Limes
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Grenzen van het Romeinse Rijk - De Neder-Duitse Limes liepen 400 km langs de Neder-Rijn, langs de noordoostelijke grens van de Romeinse grensprovincie Germania Inferior (Neder-Duitsland), van het Rijnlandse Massief ten zuiden van Bonn (Duitsland) tot aan de Noordzeekust (Nederland). Al meer dan 450 jaar vanaf het einde van de 1e eeuw voor Christus, het beschermde het Romeinse Rijk tegen Germaanse stammen. De eerste militaire bases werden in de laatste decennia voor Christus gebouwd voor de verovering van Germaanse gebieden aan de overkant van de Rijn. Nadat deze ambitie was mislukt, werd de linkeroever van de rivier omgevormd tot een versterkte grens. Aan de rand van de rivier werden militaire installaties van verschillende soorten en maten en bijbehorende civiele constructies en infrastructuren gebouwd. De grens deelde de gefaseerde desintegratie van het West-Romeinse rijk tot het midden van de 5e eeuw. De overblijfselen van de Frontier illustreren de belangrijke impact van de Romeinse militaire aanwezigheid op het landschap en de samenleving van de periferie van het rijk.
De seriële eigenschap van 102 onderdelen in 44 clusters illustreert de innovatieve reacties van Romeinse militaire ingenieurs op de uitdagingen van het dynamische landschap van een laaglandrivier, getuige de positionering en inrichting van de militaire installaties en de waterhuishoudingswerken. Grote vroege bases en kleine latere bolwerken zijn vertegenwoordigd, als gevolg van strategische aanpassing en ontwikkeling van militaire techniek. Deze eerste militaire bases vertegenwoordigen het allereerste begin van de lineaire perimeterverdediging van het Romeinse Rijk, die zich in de 2e eeuw na Christus zou ontwikkelen tot een coherent grenssysteem dat zich over drie continenten uitstrekt. De waterrijke omstandigheden hebben geleid tot een uitstekende bewaring van hout en andere organische overblijfselen, het verstrekken van ongeëvenaarde inzichten in militaire constructie, scheepsbouw, logistiek en bevoorrading van het rijk.
Criterium (ii):De nog bestaande overblijfselen van de Grenzen van het Romeinse Rijk - De Nederduitse Limes vormen belangrijke elementen van de Romeinse Grenzen die in Europa aanwezig zijn. Met zijn legioensforten, forten, forten, wachttorens, gekoppelde infrastructuur en civiele architectuur, het vertoont een belangrijke culturele uitwisseling op het hoogtepunt van het Romeinse rijk, door de ontwikkeling van de Romeinse militaire architectuur, uitbreiding van de technische kennis van constructie en beheer tot aan de uiterste randen van het rijk. Het weerspiegelt het opleggen van een complex grenssysteem aan de samenlevingen van het noordwestelijke deel van het Romeinse Rijk, invoering van militaire installaties en aanverwante civiele nederzettingen, verbonden via een uitgebreid ondersteunend netwerk. De grens vormde geen onneembare barrière, maar controleerde en stond de beweging van volkeren toe, inclusief burgers en kooplieden, en ingrijpende veranderingen en ontwikkelingen in vestigingspatronen, architectuur, landschapsontwerp en ruimtelijke organisatie.
Criterium (iii):Als onderdeel van het verdedigingssysteem van het Romeinse Rijk, de Nederduitse Limes getuigt op uitzonderlijke wijze van de maximale uitbreiding van de macht van het Romeinse Rijk door de consolidering van zijn noordwestelijke grenzen. De grens vormt een fysieke manifestatie van het Romeinse keizerlijke beleid, en de verspreiding van de Romeinse cultuur en haar tradities – militair, Engineering, architectuur, religie, bestuur en politiek. Het grote aantal menselijke nederzettingen in verband met de verdedigingswerken dragen bij tot een beter begrip van hoe soldaten en hun families in dit deel van het Romeinse rijk leefden.
Criterium (iv):Grenzen van het Romeinse Rijk – De Nederduitse Limes was de vroegste lineaire grens van het Romeinse Rijk, gecreëerd als een antwoord op het onvermogen van Rome om zijn noorderburen door middel van diplomatie te controleren. De militaire installaties illustreren de ontwikkeling van de grote operationele bases van een veldleger tot de kleinere installaties die nodig zijn voor een verlengde grenslijn. Gelegen in een gebied dat altijd een wetland is geweest, met uitstekende bewaarcondities, Grenzen van het Romeinse Rijk - De Neder-Duitse Limes vertoont waterbeheerstrategieën en constructies die werden gebruikt door het militaire commando van het Romeinse rijk. De samenstellende delen bevatten organische materialen en artefacten die informatie bevatten die van uitzonderlijke waarde is voor het begrip van het grensleven en over verdwenen tradities zoals het bouwen van rivierboten.
Integriteit
De samenstellende delen van de seriële eigenschap zijn geselecteerd om de lineariteit en attributen van de Frontier weer te geven, waaruit de vroege ontwikkeling van de perimeterverdediging blijkt. Ze omvatten de reeks militaire installaties en bijbehorende structuren van een grenssysteem, uitleg over de werking en ontwikkeling ervan. De algemene staat van instandhouding is goed tot zeer goed. De meeste archeologische materialen en structuren zijn begraven en worden niet blootgesteld aan significante bedreigingen. De onderdeelgrenzen en bufferzones zijn over het algemeen geschikt, hoewel een aantal kleine herzieningen van de grenzen en bufferzones worden aanbevolen.
authenticiteit
De archeologische vindplaatsen die de grenzen van het Romeinse rijk vormen - de Nederduitse Limes hebben een hoge mate van authenticiteit. Vrijwel alle overblijfselen zijn tijdens of kort na de Romeinse tijd begraven en zijn beschermd tegen latere ontwikkelingen. De authenticiteit van vorm en vormgeving van bijna alle elementen wordt niet aangetast door veranderingen na de Romeinse tijd. Stenen muren, hout en organische resten zijn op een hoog niveau bewaard gebleven. De locatie en setting van de elementen van de grens zijn in de meeste gevallen aanzienlijk veranderd door veranderingen in de Rijn en veranderingen in het landgebruik, inclusief verstedelijking. Op vier locaties doet de huidige setting denken aan het Romeinse landschap. Reconstructies vinden plaats op vijf locaties en op andere, interpretatieve visualisaties zijn vastgesteld.
Beveiligings- en beheervereisten
Het transnationale seriële eigendom wordt wettelijk beschermd door nationale en staatswetten inzake erfgoedbescherming van Duitsland (deelstaten Noord-Rijnland-Westfalen en Rijnland-Palts) en Nederland. Het beheer wordt gecoördineerd door een gezamenlijke Nederlands-Duitse Management Group, die onder toezicht staat van een Intergouvernementeel Comité. De gezamenlijke Beheergroep zet de hoofdlijnen van het beheer uit en ziet toe op de uitvoering van de nationale beheerplannen en de periodieke rapportage, op basis van een gezamenlijke verklaring. De beheerorganisatie zal samenwerken met tegenhangers van de bestaande en toekomstige ingeschreven segmenten van de Grenzen van het Romeinse Rijk. Een kader voor deze internationale samenwerking wordt geboden door de Frontiers of the Roman Empire World Heritage Cluster die in 2018 is opgericht om internationale samenwerking te ondersteunen op die gebieden die relevant zijn voor het algehele beheer en de ontwikkeling van de Frontiers of the Roman Empire in Europa als werelderfgoed.
Het beheersplan is strategisch en op hoog niveau, en beschrijft de elementen die nodig zijn voor een gemeenschappelijk kader voor de transnationale seriële eigendom. Veel van de benodigde details zullen in een later stadium worden ontwikkeld, inclusief de ontwikkeling van individuele beheerplannen voor de locatie. Aanbevelingen ter versterking van het beheer zijn onder meer het ontwikkelen van kaders voor onderzoek, interpretatie en duurzaam toerisme, en het opzetten van processen voor erfgoedeffectbeoordeling (voor de onderdelen in Duitsland). De ontwikkeling van beleidsrichtlijnen voor reconstructies en visualisaties moet worden bevorderd via de transnationale samenwerkingsmechanismen die zijn ingesteld voor de grenzen van het Romeinse rijk.
