Koloniale stad Santo Domingo
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Eerste vaste inrichting van de «Nieuwe Wereld» en hoofdstad van West-Indië, de koloniale stad Santo Domingo - de enige van de 15e eeuw in Amerika - was de plaats van vertrek voor de verspreiding van de Europese cultuur en de verovering van het continent. Van zijn havenveroveraars zoals Ponce de Leon, Juan de Esquivel, Herman Cortes, Vasco Núñez de Balboa, Alonso de Ojeda en vele anderen vertrokken op zoek naar nieuwe landen.
Gelegen aan de monding van de Ozama, aan de zuidkust van het eiland Hispaniola, de koloniale stad Santo Domingo is de kern van waaruit Santo Domingo de Guzman, hoofdstad van de Dominicaanse Republiek, is gesticht. Oorspronkelijk gevestigd aan de oostkant van de Ozama in 1496, het werd gesticht door Bartholomew Columbus in 1498, in opdracht van de katholieke koningen. in 1502, de gouverneur Nicolas de Ovando verplaatste zijn instellingen naar de westelijke oever en besloot de stad te voorzien van een rasterpatroon vanaf de Grote Markt (Plaza Mayor). Deze dambordindeling werd later een referentie voor bijna alle stedenbouwkundigen van de Nieuwe Wereld.
Stad van de « primeurs », Santo Domngo was het hoofdkwartier van de eerste instellingen in Amerika:Saint Mary of the Incarnation Cathedral, Sint-François-klooster, Sint Thomas van Aquino Universiteit, Nicholas de Bari-ziekenhuis, en het Casa de Contratación. Het is ook de eerste versterkte stad (fort van Santo Domingo en zijn Torre del Homenaje) en het eerste hoofdkwartier van de Spaanse macht in de Nieuwe Wereld.
Op een oppervlakte van 106 ha, begrensd door muren, bastions en forten, de ingeschreven site omvat 32 straten die de 116 blokken doorkruisen, constructies van één of twee niveaus met steen, bakstenen of aarden muren. Het oorspronkelijke plan, de schaal van de straten en de gebouwen zijn bijna volledig intact; het is het enige levende stedelijke centrum dat zijn kenmerken van de 15e eeuw heeft behouden. Met zijn monumentale erfgoedensemble en zijn gotische gebouwen die uniek zijn in deze regio van het continent, de koloniale stad Santo Domingo handhaaft in wezen de structuur, gebruik en functies die de eerste constructies ten tijde van de oprichting hebben gekenmerkt, behoud van de integriteit en authenticiteit.
Stad van ontmoetingen, het is hier waar voor het eerst inheemse, Europese en Afrikaanse culturen kruisten elkaar en waar multicultureel begrip werd ontwikkeld in totale synchronisatie van kennis, taal, geloof en ervaringen. Ook, het is de koloniale stad Santo Domingo waar de Dominicaanse monnik, Broeder Antonio Montesino lanceerde zijn oproep voor het natuurlijke recht van de inboorlingen, markeert het begin van de strijd voor de grondrechten van de mensheid.
Criterium (ii) :De koloniale stad Santo Domingo heeft een sterke invloed uitgeoefend op de ontwikkeling van de steden van het Caribisch gebied en het Amerikaanse continent. Het rasterpatroon en de Plaza Mayor hebben gediend als model voor nieuwe steden in Amerika. De institutionele gebouwen dateren uit de 16e eeuw - Paleis van de onderkoning, Cabildo (stadhuis), Kanselarij en kathedraal van Real Audiencia (Koninklijke Hof van Justitie) hebben gediend als referenties voor toekomstige ontwikkeling.
Criterium (iv):Het oorspronkelijke stedelijke weefsel van de stad Santo Domingo, het « Ovando-model » is intact bewaard gebleven, evenzeer in de regelmaat van zijn rasterlay-out hier en daar aangepast vanwege topografische imperatieven, als de oorspronkelijke breedte van de straten. De monumentale gebouwen die dateren uit het begin van de 16e eeuw, getuigen van het verval van de Spaanse gotiek en het verschijnen van de eerste tekenen van de Renaissance, zoals welsprekend wordt geïllustreerd in de kathedraal.
Criterium (vi) :Gebeurtenissen van universeel belang hebben het levenslicht gezien in Santo Domingo:expedities en veroveringen van nieuwe landen vanaf dit punt; de verspreiding van de evangelisatie en de eerste Leyes de Indias (Wetten van Indië) werden afgekondigd en gehandhaafd.
Integriteit
De koloniale stad Santo Domingo, omringd door zijn muren, heeft bewaard, bijna onveranderd, de uitbreiding van zijn grondgebied, zijn rasterlay-out en de meeste van zijn architecturale monumentale structuren. Afgezien van zeldzame maar dramatische uitzonderingen, het heeft zijn traditionele schaal behouden, de breedte van de straten, de percelen en hoogtes van de gebouwen. Gedurende zijn historische ontwikkeling, het heeft architectuur van verschillende tijdperken met hun vormen opgenomen, stijlen, materialen en constructiemethoden die de kennis en interpretatie van zijn economische, sociale en culturele ontwikkeling als levend historisch centrum.
Het behoudt zijn sociale weefsel, zijn grote symbolische waarde en, in principe, de verschillende gebruiken die kenmerkend zijn voor de eerste constructies van de fundering. Ondanks de druk die de vastgoedontwikkeling met zich meebrengt, schade veroorzaakt door orkanen en aardbevingen, de essentiële kenmerken waarop de functionele en fysieke integriteit van de stad Santo Domingo is gebaseerd, worden bewaard.
authenticiteit
De koloniale stad Santo Domingo heeft zijn oorspronkelijke omtrek intact gehouden, het behoud van de meeste van zijn muren en forten. Het stedenbouwkundig rooster, de percelen en de oorspronkelijke breedte van de straten zijn behouden, voor het grootste gedeelte, een geloofwaardige interpretatie van de stad mogelijk maken. De kleinschalige architectonische expressie benadrukt de volumetrische homogeniteit.
De uitgevoerde restauratie-ingrepen blijven zichtbaar. Zover mogelijk, de gebruikte consolidatietechnieken zijn gemaakt met materialen die compatibel zijn met de oorspronkelijke structuur.
Sommige structuren van de koloniale stad zijn aangetast door natuurlijke fenomenen en acties van de mensheid, zonder hun intrinsieke waarde en hun authenticiteit in belangrijke mate te hebben verminderd.
Beveiligings- en beheervereisten
De bescherming van de koloniale stad Santo Domingo is verzekerd dankzij een groot aantal nationaal afgedwongen wetten en decreten, en door gemeentelijke normen en bepalingen die haar algemene visie en het behoud van haar elementen consolideren. Artikel 64 van de grondwet van de Dominicaanse Republiek (januari 2010) bepaalt dat historische en artistieke eigendommen van het land deel uitmaken van het culturele erfgoed van de natie en onder bescherming van de staat staan. Krachtens wet 318 (1968), de taak om de nodige voorschriften voor de bescherming en het behoud van dit cultureel erfgoed vast te stellen, werd toevertrouwd aan de uitvoerende macht die, krachtens decreet 1397 (1967), het Bureau voor Cultureel Erfgoed opgericht met als hoofdverantwoordelijkheid de ontwikkeling, coördineren en uitvoeren van de initiatieven en nationale plannen met betrekking tot het monumentale erfgoed. Eindelijk, Kennisgeving 03-2011 regelt bestemmingsplannen, landgebruik en interventies in de koloniale stad; het beschrijft ook het deel van de bufferzone dat zich in het Rijksgebied bevindt.
Echter, vanuit juridisch oogpunt, bijzonder belang moet worden gehecht aan de consolidering van mechanismen voor de coördinatie van de verschillende deelnemers die betrokken zijn bij toezicht- en beheermandaten. Het is ook noodzakelijk om de belangrijkste belanghebbenden van de koloniale stad - het ministerie van Cultuur en het stadhuis van het nationale district - te voorzien van meer competente en een groter aantal technisch personeel om het werk efficiënt uit te voeren.
Wat het beheer betreft, de verantwoordelijke instellingen hebben een integraal revitaliseringsplan voor de koloniale stad Santo Domingo aangenomen (goedgekeurd door de gemeente bij mededeling 08-2011) als een instrument voor stedelijke en lokale planning, om het hoofd te bieden aan de uitdagingen van de renovatie van de basisinfrastructuur en de druk die wordt veroorzaakt door de reële of potentiële bedreigingen die gepaard gaan met natuurlijke, sociale en economische risico's (orkanen, aardbevingen, druk op vastgoedontwikkeling en massatoerisme, onder andere). De coördinatie van beheeracties in de bufferzone is primordiaal en is vooral belangrijk voor het behoud van de universele waarde van het ingeschreven eigendom, rekening houdend met de twee betrokken gemeentelijke rechtsgebieden. Dit is een uitdaging die de Dominicaanse Republiek heeft toegezegd aan te gaan.
Daarom, het is van vitaal belang om de gemeenschap – de potentiële gebruikers en investeerders, de lokale bevolking en de bezoekers – met de middelen van algemene en specifieke richtlijnen om hen in staat te stellen hun rechten en plichten jegens het historische centrum uit te oefenen. Eindelijk, de belangrijke rol van internationale samenwerking moet worden erkend, met name door zijn technische en financiële samenwerking, als ondersteuning bij het duurzame behoud en revitaliseringswerk.
