Mevr. Xiang

Auteur:Fu Baoshi

Aanmaakjaar:1954

Specificatie:36,5 × 47,9 cm

Materiaal:Chinese schilderkunst, inkt en kleur op papier

　　 Fu Baoshi (1904-1965), voorheen bekend als Ruilin, werd geboren in Nanchang, Jiangxi. Als een geleerde schilder begon Fu Baoshi al in de jaren twintig diepgaand onderzoek te doen naar traditionele Chinese schilderkunst. In de jaren dertig reisde hij naar Japan om beeldhouwkunst en oosterse kunstgeschiedenis te studeren.Na zijn terugkeer naar China doceerde hij aan de kunstafdeling van de Centrale Universiteit. Tijdens de anti-Japanse oorlog woonde hij in Chongqing, en de bergen en rivieren in het Shu-gebied katalyseerden zijn stijl van landschapsschilderkunst. In de jaren vijftig doceerde hij aan de afdeling Schone Kunsten van de Nanjing Normal University en was hij achtereenvolgens voorzitter van de Jiangsu Branch van de Artists Association en vice-voorzitter van de Chinese Artists Association. Decaan van de Jiangsu Academie voor Traditionele Chinese Schilderkunst en andere functies. Fu Baoshi is ook goed in landschappen en karakters. Zijn figuurschilderijen zijn meestal historische figuren en de re-creatie van de artistieke conceptie van oude gedichten.Hij houdt vooral van de geest van Qu Yuan, dus er zijn veel figuurschilderijen die verband houden met Qu Yuan. "Mrs. Xiang" is een van de groepsschilderijen van Qu Yuan's "Nine Songs" van Fu Baoshi. Mevrouw Xiang is de godin van Xiangshui in de folklore, die zowel menselijke emotie als spiritualiteit heeft, en is herhaaldelijk beschreven door de auteur. De dame op dit schilderij heeft een lang lichaam, een mollig gezicht en een waardige houding, die eruitziet als een dame vóór de Tang-dynastie, en is het typische model van een oude dame geschilderd door Fu Baoshi. Zijn stemming is als verlangen en bewondering, met een droevig gezicht, de persoon aan wie hij denkt niet te zien, even verdrietig als verdrietig, zoals de inscriptie zegt:"De prinsessen komen op dit afgelegen eiland, ze zullen hun ogen dragen en rondlopen de melancholie. Het gras viel. De herfstbries is koel. Er zijn golven in het Dongting-meer.' De oude ragfijne patronen van de kleding zijn krachtig en elegant, de kleuren zijn licht en elegant, en ze zijn helder en schoon. De golven in het meer zijn de speciale penseelvoering van de schilder, die afsteekt tegen de vallende herfstbladeren, waardoor de indruk ontstaat van "krullen in de herfstbries en golven onder de bomen in de Dongting".