Agrarisch landschap van Zuid-Öland






Uitstekende universele waarde

Korte synthese Het zuidelijke deel van Öland, een eiland in de Oostzee voor de zuidoostkust van Zweden, wordt gedomineerd door een uitgestrekt kalksteenplateau. Mensen wonen er al zo'n vijfduizend jaar, hun manier van leven aan te passen aan de fysieke beperkingen van het eiland. Als gevolg hiervan, het landschap is uniek, en er is overvloedig bewijs van een continue menselijke bewoning vanaf de prehistorie tot heden.

Deze bijzondere menselijke nederzetting heeft optimaal gebruik gemaakt van de diverse landschapstypen op één eiland. Kalksteenbodem en een warme, droge klimaat hebben grenzen gesteld aan hoe de eilandbewoners hun landschap kunnen gebruiken. Eerder, het land was verdeeld in velden en weiden. De infields lagen het dichtst bij het dorp en bestonden uit akkers en weilanden. De weiden - de alvar-vlaktes en de kustgebieden - werden gebruikt voor begrazing. Met de transformatie van de landbouw in de 19e eeuw, dit onderscheid verdween op het vasteland en elders in Europa. In plaats van deel uit te maken van het landbouwsysteem, weiden werden gebruikt voor de houtproductie. In land, onvruchtbare grond sloot dit uit, en de oude divisie, met lineaire dorpen op ‘legale locatie’, werd bewaard en is vandaag de dag gemakkelijk te onderscheiden.

Zuid-land is een levend agrarisch landschap waar dorpen, akkers, kustgebieden en alvar-vlaktes vormen dit werelderfgoed. De dorpen liggen vrijwel geheel langs Västra Landborgen, en er zijn een groot aantal archeologische vindplaatsen uit de prehistorie. Het huidige agrarische landschap en de gemeenschap van zuidelijk Öland hebben een unieke culturele traditie die nog steeds bestaat in landgebruik, landverdeling, plaatsnamen, nederzetting en biologische diversiteit al in de ijzertijd. De boeren van Öland, in hun verschillende dagelijkse leven, zijn een noodzakelijk onderdeel ( sine qua non ) van de geschiedenis en toekomst van dit landschap. Vandaag, de eilandbewoners bewerken land dat al generaties lang wordt omgeploegd en vee laat grazen op land dat al millennia wordt begraasd – een unieke situatie. Om de bijzondere natuurlijke en culturele kwaliteiten van het onroerend goed te behouden, de toekomst moet ook een levende landbouw omvatten.

Criterium (iv):Het landschap van Zuid-land ontleent zijn hedendaagse vorm aan zijn lange culturele geschiedenis, aanpassing aan de fysieke beperkingen van de geologie en topografie.

Criterium (v):Zuid-land is een uitstekend voorbeeld van menselijke vestiging, optimaal gebruik maken van diverse landschapstypen op één eiland.

Integriteit

Het pand omvat 56, 323 ha die het hele culturele landschap omvat dat het historische landgebruik en landverdelingssysteem laat zien. Het landschap is in al zijn noodzakelijke delen bewaard gebleven en bevat alle noodzakelijke attributen om de buitengewone universele waarde van het onroerend goed over te brengen. Het behoudt overvloedige sporen van zijn lange nederzettingsgeschiedenis en blijft menselijke vindingrijkheid en vindingrijkheid tonen bij het gebruik van een fysiek landschap en een fysieke omgeving die op het eerste gezicht niet gunstig zijn voor menselijke vestiging en uitbuiting. Ook, het middeleeuwse landgebruikspatroon van dorpen en veldsystemen is nog duidelijk zichtbaar, wat een zeer zeldzame overleving is in Noord-Europa.

De boeren zijn een levend onderdeel van het hedendaagse leven en levensonderhoud van het agrarische landschap, vandaar dat de integriteit van dit werelderfgoed als cultureel landschap volledig wordt behouden.

authenticiteit

Het huidige agrarische landschap wordt gekenmerkt door verschillende onderscheiden en historisch belangrijke chronologische lagen, die samen een aanzienlijke chronologische diepte weerspiegelen:a) het verlaten landschap uit de ijzertijd, b) het verregaande middeleeuwse onderscheid tussen akkers en weilanden, met nederzettingen gestructureerd als dorpen en c) de landverdelingshervormingen van de 18e en 19e eeuw, resulterend in de herverdeling van bedrijven en de bouw van stenen muren om de grenzen ertussen te markeren. De functionele relatie tussen de elementen van het agrarische landschap van zuidelijk Öland is zeer duidelijk, zeer goed bewaard gebleven en zeer authentiek. Opeenvolgende beschermende maatregelen hebben het voortbestaan ​​van de belangrijke culturele kenmerken van zuidelijk Öland verzekerd met een minimum aan externe toevoegingen of wijzigingen. Als een doorlopend landschap, daarom, de authenticiteit ervan moet als hoog worden beschouwd.

Beveiligings- en beheervereisten

Het agrarische landschap van Zuid-Öland wordt beschermd volgens verschillende Zweedse wetten, vooral de National Heritage Act, de Wet ruimtelijke ordening en de Omgevingswet. Deze beschermen de archeologische vindplaatsen en monumenten, historische gebouwen, landschap en wilde dieren van het zuiden van Öland. Volgens de voorwaarden van de Milieucode, het hele eiland Öland is aangewezen als gebied van nationaal belang, en een aantal extra gebieden, waaronder veel van dit werelderfgoed, worden ook aangemerkt als "gebieden van nationaal belang voor natuurlijke en culturele waarden of voor openluchtrecreatie."

Binnen het Werelderfgoed, eigendom berust voornamelijk bij een groot aantal particulieren en ondernemingen, de staat en de gemeente Mörbylånga. Door de hele gemeente, het aantal boeren is tussen 2000 en 2010 gedaald van 428 naar 360. er is geen landbouwgrond uit productie genomen. Het landbouwbeleid van de Europese Unie en Zweden kan een beslissende invloed hebben op de toekomst van zuidelijk Öland. Zoals eerder opgemerkt, om de natuurlijke en culturele kenmerken van het onroerend goed in stand te houden, de toekomst moet ook een levende landbouw omvatten.

Een intentieverklaring met betrekking tot het onroerend goed is overeengekomen door de County Administrative Board van Kalmar, de Federatie van Zweedse Boeren, de regionale raad van de provincie Kalmar en de gemeente Mörbylånga. De richtlijnen voor samenwerking en doelstellingen voor het werelderfgoed staan ​​in dit beleidsdocument. In 2008 is voor dit pand een beheerplan aangenomen dat een verduidelijking van de verantwoordelijkheidsverdeling tussen deze partijen en bepalingen voor het behoud en de bescherming ervan bevat.



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur