Uvs Nuur Basin
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Gedeeld door Mongolië en de Republiek Tuva in de Russische Federatie, Uvs Nuur Basin is een transnationaal Werelderfgoed in het hart van Azië. Het seriële eigendom omvat zeven componenten in Mongolië en vijf in de Republiek Tuva, geclusterd rond het ondiepe en zeer zoute meer Uvs Nuur. Sommige componenten grenzen aan elkaar over de internationale grens, terwijl andere afzonderlijke eenheden zijn. Ingeschreven in 2003 op de Werelderfgoedlijst, de totale oppervlakte bedraagt bijna 898, 064 ha, waarvan 87, 830 ha behoren tot het cluster in de Russische Federatie, met 810, 234 ha behorend tot de Mongoolse cluster. Het centrale Uvs Nuur Strictly Protected Area in Mongolië beslaat bijna de helft van de oppervlakte van het gehele pand. Hoewel er formeel geen bufferzones werden erkend tijdens de inscriptie van het pand voor zijn componenten aan de Mongoolse kant, vijf van de zeven componenten binnen de Russische Federatie hebben bufferzones, in totaal 170, 790 ha.
Het oude meerbassin en zijn omgeving hebben een buitengewone landschapsdiversiteit, variërend van koude woestijn tot woestijnsteppe en steppe, naaldboom, loof- en uiterwaarden tot diverse wetlands en moerassen, zoet- en zoutwatersystemen, mobiele en vaste zandduinen en zelfs toendra. Het pand omvat toppen tot zo'n 4000 m.a.s.l., torent hoog boven het Uvs Nuurmeer uit op ongeveer 800 m boven de zeespiegel. Het pand bevat overblijfselen van gletsjers van Pleistocene ijskappen en talrijke gletsjermeren, en is van bijzonder wetenschappelijk belang voor het bestuderen van de evolutie van de ijstijd tot de huidige omstandigheden. Weerspiegeling van de diversiteit van het landschap, er is een rijke soortendiversiteit met lokaal endemische planten en bedreigde soorten zoals de sneeuwluipaard. Het hele bekken is nooit onderworpen geweest aan grootschalige exploitatie van hulpbronnen en heeft een lange en voortdurende geschiedenis van mobiel veeteelt. de historische, culturele en spirituele belang van het landschap en veel van zijn kenmerken worden weerspiegeld in talloze artefacten en archeologische vindplaatsen en in het hedendaagse leven, kennis, gebruik van hulpbronnen, liederen en legendes van lokale en inheemse gemeenschappen.
Criterium (ix):Het afgelegen en omsloten zoutmeersysteem van Uvs Nuur met zijn hoge mate van natuurlijkheid is van internationaal wetenschappelijk belang vanwege zijn grootschalige ongestoorde klimaat, hydrologische en ecologische processen en fenomenen. Vanwege het relatief stabiele verleden en hedendaags pastoraal gebruik van de graslanden en de afwezigheid van bekering of grote menselijke invloeden gedurende duizenden jaren, het vormt een unieke veldsite voor een grote verscheidenheid aan onderwerpen, inclusief onderzoek naar de voortdurende ontwikkeling van Uvs Nuur en andere kleinere meren in het stroomgebied, en de nog intacte processen van langdurige verzilting en eutrofiëring van meren. Naast belangrijke eerdere en huidige onderzoeksinspanningen aan beide zijden van de grens en als erkenning van de unieke geofysische en biologische kenmerken, het Uvs Nuur Basin is ook geselecteerd als veldlocatie voor het International Geosphere-Biosphere Programme (IGPB), een wereldwijde inspanning om mondiale veranderingen te volgen en te begrijpen.
Criterium (x):De seriële eigenschap behoudt de meest waardevolle gebieden die het veel grotere Uvs Nuur Basin vertegenwoordigen, in een enorm scala aan ecosystemen en habitats, inclusief langs een grote hoogtegradiënt. De diversiteit vertegenwoordigt de belangrijkste biomen van Centraal-Azië met een overeenkomstige bloemen- en faunadiversiteit. Er zijn belangrijke gebieden met verschillende bostypes en zeer gespecialiseerde vegetatie op grote hoogten, toendrasystemen en ecosystemen op het droge, met inbegrip van soorten en gemeenschappen die zijn aangepast aan zoute omstandigheden. De meer dan 550 hogere planten omvatten relictsoorten en een aantal planten die endemisch zijn voor Mongolië en de Tuva-republiek, met vijf soorten endemisch in het meerbassin. De verschillende ecosystemen ondersteunen een rijke faunale diversiteit, zoals de argali schapen, Siberische steenbok, Pallas' kat en de ongrijpbare en wereldwijd bedreigde sneeuwluipaard. De talrijke knaagdieren zijn van groot ecologisch belang en omvatten twee kwetsbare jerboa-soorten en gerbil. De vele ecologische niches worden ingenomen door een indrukwekkende dichtheid aan broedende roofvogels. Het pand is ook van groot belang voor watervogels, evenals een springplank in de vogeltrek tussen Siberië en overwinteringsgebieden in China en Zuid-Azië.
Integriteit
Het Uvs Nuur Basin is een van nature diverse en tegelijkertijd onderscheidende landschapseenheid, omringd door verschillende grote en hoge bergketens. Naar het noorden, het bassin gaat over in de Tannu-Ola Range, naar het oosten zijn de Sangilen en Bolnai Ranges; in het westen vormen de Tsagaan Shuvuut en Shapshaskee Ranges natuurlijke grenzen, terwijl de Turgen Uul en Hanhohee Ranges grenzen aan het zuiden. Alle componenten en de zonering zijn gekozen rekening houdend met biodiversiteit op alle niveaus, connectiviteit en algehele integriteit. Er zijn uitstekende mogelijkheden om het bekken op landschapsniveau te beheren over de landsgrenzen heen van het eigendom dat wordt beschermd door de Werelderfgoedconventie. Echter, het is belangrijk om de grote schaal van het bassin te begrijpen, waarvan slechts een klein deel wordt beschermd en erkend als werelderfgoed. Mobiele herders leven al duizenden jaren naast de diverse flora en fauna in barre omgevingsomstandigheden zonder de productiviteit te verminderen, veerkracht en diversiteit van het bekken. Echter, onder veranderde en veranderende macro-economische en politieke omstandigheden, er zijn zorgen over stroperij, illegale houtkap en overbegrazing in bepaalde delen van het stroomgebied, op lange termijn de integriteit van het onroerend goed kan aantasten.
Beveiligings- en beheervereisten
Het transnationale Werelderfgoed Uvs Nuur Basin is in beide landen formeel beschermd openbaar terrein. Alle componenten worden beschermd volgens de hoogste niveaus van de nationale wetgeving van beide betrokken landen, de wetten op speciale beschermde gebieden (1994) en op bufferzones (1998) in het geval van Mongolië en de federale wet op speciale beschermde gebieden (1995) in de Russische Federatie. Dit omvat de Mongoolse Tes River-component, waarvan de status werd opgewaardeerd als reactie op het besluit tot inschrijving door het Werelderfgoedcomité. Een groot deel van het land van de hedendaagse beschermde gebieden overlapt met traditioneel heilige bergen, meren, rivieren en andere gerespecteerde landschapselementen. Het pand is niet alleen een uitstekend voorbeeld van samenwerking bij het behoud van een gedeeld ecosysteem over een internationale grens, maar ook van samenwerking tussen overheid, wetenschappelijke en niet-gouvernementele instellingen. Verschillende bilaterale overeenkomsten op het niveau van de verantwoordelijke ministeries en de administraties van beschermde gebieden ondersteunen de samenwerking en de gezamenlijke beheersplanning formeel. Grensbewakingspersoneel helpt permanent bij de bescherming van het onroerend goed aan beide zijden van de grens. Milieu-educatie en voorlichtingsactiviteiten ondersteunen verder het behoud van het onroerend goed.
Voortbouwend op de bestaande betrokkenheid van lokale en inheemse gemeenschappen, het is de bedoeling om het Werelderfgoed te promoten als een model voor geïntegreerd en duurzaam behoud en ontwikkeling. Een belangrijk ingangspunt is de erkenning en revitalisering van traditionele opvattingen over natuurbehoud. Gezien de langdurige interactie tussen vee, dieren in het wild en vegetatie, mobiel hoeden is een integraal onderdeel van het hedendaagse ecosysteem. Echter, hoeden is niet per se duurzaam, omdat overbegrazing kan leiden tot erosie en verminderde productiviteit van de graslanden ten koste van het vee, wilde dieren en mensen. Net als elders in de regio, er zijn tekenen van toenemende druk op weiden, bossen en dieren in het wild, evenals het toenemend aantal branden. De belangrijkste uitdaging voor de toekomst van het pand en het bredere Uvs Nuur Basin zal zijn om de balans tussen gebruik en behoud op landschapsniveau te behouden, inclusief maar niet beperkt tot de twaalf componenten van het onroerend goed. De controle van illegale activiteiten in het pand, zoals stroperij en illegale houtkap, vereist voldoende uitrusting, personeel, en financiering van rechtshandhaving, en grensoverschrijdende samenwerking op permanente basis. Onderzoek heeft een belangrijke rol te spelen in termen van een beter begrip van de ecologie en het culturele erfgoed van het bekken om het behoud en beheer te begeleiden.
