Nationaal park Banc d'Arguin
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De Banc d'Arguin is een van de belangrijkste zones ter wereld voor broedende vogels en Palearctische steltlopers. Gelegen langs de Atlantische kust, dit park bestaat uit zandduinen, gebieden van kustmoerassen, kleine eilanden en ondiepe kustwateren. De soberheid van de woestijn en de biodiversiteit van het zeegebied resulteren in een land- en zeelandschap van uitzonderlijke contrasterende natuurlijke waarde.
Criterium (ix):Banc d'Arguin National Park is een ecosysteem dat rijk is aan biodiversiteit van nutriënten en organisch materiaal dankzij de uitgestrekte moerassen bedekt met zeegrasvelden, en een belangrijke toevoeging van door de wind geblazen sediment van het continent en het resultaat van de permanente opwelling van de Cap Blanc. Deze rijkdom zorgt voor het behoud van een zee- en kustmilieu dat voldoende rijk en divers is om belangrijke gemeenschappen van vissen te ondersteunen, vogels en zeezoogdieren.
Criterium (x):Banc d'Arguin National Park omvat de belangrijkste habitat van de westelijke Atlantische Oceaan voor broedende vogels van West-Afrika en de Palearctische steltlopers. De uitgestrekte moerassen bieden onderdak aan meer dan twee miljoen limicole trekvogels uit Noord-Europa, Siberië en Groenland. Ook qua diversiteit en aantal is de broedvogelpopulatie opmerkelijk:tussen de 25, 000 en 40, 000 paren behorend tot 15 vogelsoorten. Het ondiepe water en het eilandgebied zijn ook het centrum van intense biologische activiteit:er zijn 45 vissoorten, 11 soorten schelpdieren en verschillende soorten weekdieren. De accommodatie bevat ook verschillende soorten zeeschildpadden, met name de groene zeeschildpad (Chelonia mydas) op de IUCN Rode Lijst van Bedreigde Soorten. Onder de zoogdieren, er zijn nog enkele overblijfselen van de Dorcas-gazelle (Gazella dorcas). De tuimelaar en de Atlantische bultrugdolfijn worden vaak waargenomen in het pand.
Integriteit
De rechtlijnige grenzen van het pand suggereren dat ze niet waren gebaseerd op ecologische parameters, maar komen waarschijnlijk meer overeen met administratieve vereisten. De oostelijke grens strekt zich naar binnen uit tot een woestijngebied, op plaatsen tot 50 meter, en vormt een brede band waar activiteiten kunnen worden uitgevoerd die onverenigbaar zijn met het behoud van het onroerend goed. Bepaalde herzieningen van de zuidelijke grens, om het dorp Kaap Timiris en de militaire basis uit te sluiten, geen afbreuk zou doen aan de waarde van het onroerend goed en uiteindelijk zou kunnen worden overwogen. De mariene grens vormt, ook, een rechte lijn en kruist het ondiepe water van het pand door het centrum. Met name zou het gerechtvaardigd zijn om de gehele ondiepe zone in het pand op te nemen. Het satellietreservaat van 200 ha gelegen in Cap Blanc vormt het leefgebied van een monniksrobbenkolonie en geeft problemen met betrekking tot de integriteit ervan. Eerst, de grenzen van het reservaat omvatten het leefgebied van de 100 monniksrobben die in de regio worden gevonden, de rest gebruikt het gebied in het noorden dat bekend staat als de Côte des Phoques. Dit betekent dat niet wordt voldaan aan de integriteitsvoorwaarde die voldoende oppervlakte vereist om de continuïteit van de soort te waarborgen. Tweede, de uitbreiding van het Cap Blanc-reservaat om het belangrijkste broed- en kweekgebied van de Côte des Phoques te omvatten, is niet mogelijk, aangezien de internationale grens in dit gebied van de Westelijke Sahara nog moet worden bepaald. Om deze reden, het Werelderfgoedcomité heeft besloten om het eigendom te registreren en het Cap Blanc-reservaat uit te sluiten, waarvan de inschrijving pas kan worden overwogen nadat de kwestie van grensgrenzen is opgelost en wanneer het deel van de Côte des Phoques kan worden opgenomen. De grootste bedreiging voor het onroerend goed zijn projecten die de traditionele activiteiten van de lokale visserij kunnen veranderen. De introductie van nieuwe technologieën en een grotere vangst kunnen het visleven in de regio beïnvloeden en ernstig verstoren.
Beveiligings- en beheervereisten
De bescherming van het onroerend goed wordt geregeld door het statuut voor beschermde reserves. Het pand heeft een beheerplan. De belangrijkste bedreigingen voor het onroerend goed houden het meest verband met de ongereguleerde ontwikkeling van maritieme activiteiten en kustinfrastructuur. De visserijactiviteiten zijn aanzienlijk toegenomen en het materiaal en de visserijmethoden zijn veranderd, evenals de soorten waarop wordt gevist. Bijgevolg, bescherming van de mariene hulpbronnen tegen overexploitatie is essentieel. Om het probleem te verminderen, de uitvoering van een programma voor toezicht op de risico's voor de mariene hulpbronnen, inclusief illegale commerciële visserij. Het risico van vervuiling door koolwaterstoffen op de internationale zeeroute van West-Afrika en door de aardolie-industrie is ook aanzienlijk. Dringende planning om het hoofd te bieden aan een eventuele olieramp, is vereist voor het pand en de omgeving. Een ander belangrijk punt bij het beheer van het onroerend goed is het voorkomen van stroperij en houtkap die de aantasting van het terrestrische deel van het onroerend goed veroorzaken. Wat betreft het maritieme deel van het pand, een volledig terrestrisch bewakingsprogramma is vereist. Ook de mogelijke effecten van klimaatverandering moeten worden onderzocht.
