Petra
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Gelegen tussen de Rode Zee en de Dode Zee en bewoond sinds de prehistorie, de uit rotsen gehouwen hoofdstad van de Nabateeërs, werd tijdens de Hellenistische en Romeinse tijd een belangrijk karavaancentrum voor de wierook van Arabië, de zijde van China en de specerijen van India, een kruispunt tussen Arabië, Egypte en Syrië-Fenicië. Petra is half afgebouwd, half uitgehouwen in de rots, en is omgeven door bergen vol met passages en kloven. Een ingenieus waterbeheersysteem maakte uitgebreide vestiging mogelijk van een in wezen droog gebied tijdens de Nabateeërs, Romeinse en Byzantijnse periode. Het is een van 's werelds rijkste en grootste archeologische vindplaatsen in een overheersend landschap van rode zandsteen.
De buitengewone universele waarde van Petra ligt in de enorme omvang van de uitgebreide graf- en tempelarchitectuur; religieuze hoge plaatsen; de overgebleven kanalen, tunnels en omleidingsdammen die gecombineerd met een uitgebreid netwerk van reservoirs en reservoirs die seizoensgebonden regens beheersten en in stand hielden, en de uitgebreide archeologische overblijfselen, waaronder koperwinning, tempels, kerken en andere openbare gebouwen. De samensmelting van Hellenistische architectonische gevels met traditionele Nabatese rots-uitgehakte tempel/graven, waaronder de Khasneh, het Urnengraf, het paleisgraf, het Korinthische graf en het Deir ("klooster") vertegenwoordigen een unieke artistieke prestatie en een uitstekend architectonisch ensemble van de eerste eeuwen voor Christus tot na Christus. De gevarieerde archeologische overblijfselen en architecturale monumenten van de prehistorie tot de middeleeuwen getuigen op uitzonderlijke wijze van de nu verloren gegane beschavingen die elkaar op de site opvolgden.
Criterium (i):De dramatische Nabateese/Hellenistische uit de rotsen gehouwen tempel/graven benaderd via een natuurlijke kronkelende rotsspleet (de Siq), wat de hoofdingang is vanuit het oosten naar een ooit uitgebreide handelsstad, vertegenwoordigen een unieke artistieke prestatie. Het zijn meesterwerken van een verloren stad die bezoekers al sinds het begin van de 19e eeuw fascineert. De entreeaanpak en de nederzetting zelf werden mogelijk gemaakt door het creatieve genie van het uitgebreide waterdistributie- en opslagsysteem.
Criterium (iii):De aaneengesloten rijen van talrijke uit de rotsen gehouwen graven die architecturale invloeden weerspiegelen van de Assyriërs tot het monumentale Hellenistische; de offer- en andere religieuze hoogten, waaronder op Jebels Madbah, M'eisrah, Khubtha, Habis en Al Madras; de overblijfselen van het uitgebreide waterbouwkundige systeem, stadsmuren en vrijstaande tempels; tuin terrassen; grafstèles en inscripties samen met de afgelegen karavaan-opstelposten op de toegangswegen vanuit het noorden (Barid of Little Petra) en het zuiden (Sabra), ook met graven, tempels, waterreservoirs en reservoirs zijn een uitstekend bewijs van de nu verloren Nabatese beschaving van de vierde eeuw voor Christus tot de eerste eeuw na Christus.
Overblijfselen van de neolithische nederzetting in Beidha, de nederzetting uit de ijzertijd op Umm al Biyara, de Chalcolithische mijnsites in Umm al Amad, de overblijfselen van de Grieks-Romeinse ruimtelijke ordening, waaronder de zuilenstraat, drievoudig gebogen toegangspoort, theater, Nymphaeum en baden; Byzantijnse overblijfselen, waaronder de basiliekkerk met drie apsissen en de kerk die in de Urn-tombe is gemaakt; de overblijfselen van de kruisvaardersforten van Habis en Wueira; en de fundering van de moskee op Jebel Haroun, traditioneel de begraafplaats van de profeet Aäron, ze dragen allemaal een uitzonderlijke getuigenis van vroegere beschavingen in het Petra-gebied.
Criterium (iv):Het architectonisch ensemble bestaande uit de zogenaamde "koninklijke graven" in Petra (inclusief de Khasneh, het Urnengraf, het paleisgraf en het Korinthische graf), en de Deir ("klooster") tonen een uitstekende versmelting van Hellenistische architectuur met oosterse traditie, markeerde een belangrijke ontmoeting van Oost en West aan het begin van het eerste millennium van onze jaartelling.
De kopermijnen en ondergrondse galerijen van Umm al Amad zijn een uitstekend voorbeeld van mijnbouwconstructies die dateren uit het vierde millennium voor Christus.
De overblijfselen van de omleidingsdam, Muthlim-tunnel, water kanalen, aquaducten, reservoirs en reservoirs zijn een uitstekend voorbeeld van waterbouwkunde uit de eerste eeuwen voor Christus tot na Christus.
Integriteit
Alle belangrijke vrijstaande en uit de rotsen gehouwen monumenten en uitgebreide archeologische overblijfselen in het dorre landschap van rode zandstenen kliffen en kloven liggen binnen de grenzen van het landgoed dat samenvalt met de grenzen van het Petra National Park. De monumenten zijn onderhevig aan voortdurende erosie door wind en regen, verergerd in het verleden door verwaaid zand als gevolg van grazende dieren die de bodembedekking verminderen. De hervestiging meer dan twintig jaar geleden van de Bdul (bedoeïenen) stam en hun vee uit hun voormalige seizoenswoningen in het Petra-bekken naar een nieuw dorp in Umm Sayhun was gedeeltelijk bedoeld om dit proces te stoppen.
Ze zijn ook kwetsbaar voor plotselinge overstromingen langs Wadi Musa door de kronkelende kloof (Siq) als het Nabateese omleidingssysteem niet voortdurend wordt gecontroleerd, gerepareerd en onderhouden.
Het pand staat onder druk van het toerisme, die enorm is toegenomen sinds de tijd van inscriptie, met name congestiepunten zoals de Siq, de hoofdingang van de stad vanuit het oosten.
Het pand is ook kwetsbaar voor de infrastructuurbehoeften van lokale gemeenschappen en toeristen. Op het terrein in het noorden is een nieuwe rioolwaterzuiveringsinstallatie geplaatst, waarbij het gerecyclede water wordt gebruikt voor een aangrenzend druppelirrigatielandbouwproject. Verdere ontwikkeling van de infrastructuur die binnen de grens wordt voorgesteld, omvat elektriciteitsvoorziening en onderstation, een gemeenschap/bezoekerscentrum, een openluchttheater voor gemeenschapsevenementen, picknickplaatsen, camping en een nieuw restaurant in de buurt van de Qasr al Bint-tempel, die allemaal van invloed kunnen zijn op de integriteit van het onroerend goed.
authenticiteit
De attributen van tempel/grafmonumenten, en hun locatie en omgeving drukken duidelijk de Outstanding Universal Value uit. Het natuurlijke verval van de zandstenen architectuur bedreigt de authenticiteit van het pand op lange termijn. Stabilisatie van vrijstaande monumenten, waaronder de Qasr al Bint-tempel en de gewelfde structuur die het Byzantijnse voorplein van de Urn Tomb Church ondersteunt, werd uitgevoerd vóór de inscriptie.
Beveiligings- en beheervereisten
Volgens het Jordaanse nationale recht, de verantwoordelijkheid voor de bescherming van vindplaatsen van Oudheden ligt bij het Ministerie van Oudheden, een aparte entiteit onder het Ministerie van Toerisme en Oudheden.
Het pand is een beschermd gebied in het Petra Archeologisch Park dat wordt beheerd door het Ministerie van Toerisme en Oudheden. De verantwoordelijkheid voor de algehele planning en uitvoering van infrastructuurprojecten op de locatie ligt echter grotendeels bij de Petra Regional Authority (PRA) - oorspronkelijk de Petra Regional Planning Council (PRPC) - maar nu uitgebreid om het sociale en economische welzijn van de gemeenschappen in de regio te dekken. plaats.
Het toegenomen aantal personeelsleden heeft inspectie- en controlecampagnes mogelijk gemaakt en er zijn strategieën ontwikkeld om de toegang van toeristen en de betrokkenheid van de lokale gemeenschap te beheren, inclusief de locatie en het ontwerp van door de gemeenschap beheerde winkel/kiosken.
Regelgeving en beleid ontwikkeld in het kader van het Petra Archaeological Park Operation Plan zullen betrekking hebben op infrastructuurprojecten die door de PRA zijn uitgevoerd, waaronder elektrificatie van het Petra Archaeological Park en werken in verband met landbouwprojecten voor waterrecycling, waaronder het planten van bomen. Ze zullen ook betrekking hebben op bezoekersfaciliteiten zoals parkverlichting, toeristische routes en interpretatieve bewegwijzering, restaurants en winkels, gemeenschappelijke recreatiegebieden en bedrijven, evenals openbare evenementen en activiteiten in het park.
Er is op de lange termijn behoefte aan een kader voor duurzame ontwikkeling en beheerpraktijken die erop gericht zijn het eigendom te beschermen tegen schade als gevolg van de druk van bezoekers, terwijl de inkomsten uit het toerisme worden verhoogd, wat zal bijdragen aan de economische en sociale levensvatbaarheid van de regio.
