Chhatrapati Shivaji Terminus (voorheen Victoria Terminus)
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De Chhatrapati Shivaji Terminus (voorheen Victoria Terminus) bevindt zich in Mumbai in het westelijke deel van India en grenst aan de kust van de Arabische Zee. Dit gebouw, ontworpen door F.W. Stevens, is verspreid over een gebied van 2,85 hectare. De terminal is gebouwd over een periode van 10 jaar vanaf 1878. Dit is een van de mooiste functionele treinstations ter wereld en wordt dagelijks door meer dan drie miljoen forensen gebruikt. Dit pand is een uitstekend voorbeeld van Victoriaanse gotische architecturale heropleving in India, vermengd met de thema's die zijn afgeleid van de Indiase traditionele architectuur. Zijn opmerkelijke stenen koepel, torentjes, spitsbogen en excentrieke plattegrond sluiten aan bij de traditionele Indiase paleisarchitectuur. Het is een uitstekend voorbeeld van de fusie van twee culturen, terwijl Britse architecten samenwerkten met Indiase ambachtslieden om Indiase architecturale tradities en idiomen op te nemen en zo een nieuwe stijl te smeden die uniek is voor Mumbai. Dit was het eerste eindstation op het subcontinent. Het werd een commercieel paleis dat de economische rijkdom van de natie vertegenwoordigde.
Criterium (ii):Chhatrapati Shivaji Terminus (voorheen Victoria Terminus) van Mumbai (voorheen Bombay) vertoont een belangrijke uitwisseling van invloeden uit de Victoriaanse Italiaanse neogotische architectuur, en van Indiase traditionele gebouwen. Het werd een symbool voor Mumbai als een belangrijke handelshavenstad op het Indiase subcontinent binnen het Britse Gemenebest.
Criterium (iv):Chhatrapati Shivaji Terminus (voorheen Victoria Terminus) is een uitstekend voorbeeld van laat 19e-eeuwse spoorwegarchitectuur in het Britse Gemenebest, gekenmerkt door Victoriaanse neogotiek en traditionele Indiase kenmerken, evenals zijn geavanceerde structurele en technische oplossingen.
Integriteit
Het Chhatrapati Shivaji Terminus (voorheen Victoria Terminus) gebouw is de uitdrukking van de Britse, Italiaanse en Indiase architectonische planning en het gebruik ervan voor Indian Railways. Het hele gebouw behoudt de volledige structurele integriteit. zijn gevel, uiterlijke aanzicht en gebruik zijn origineel. Het uitgangspunt van het gebouw is een strikt beschermd gebied dat wordt onderhouden door Indian Railways. Het terrein wordt beschermd door een bufferzone van 90,21 hectare. De Terminus is een van de belangrijkste treinstations in de metropool Mumbai en meer dan 3 miljoen treinforensen gebruiken het elke dag. Naast de aanvankelijke 4 spoorlijnen, het eindpunt faciliteert nu 7 voorstedelijke en 11 afzonderlijke buitenstationsporen. Dit heeft geleid tot de herstructurering van verschillende gebieden in de omgeving, en de toevoeging van nieuwe gebouwen. Indian Railways werkt eraan om dit eindpunt te ontlasten en een deel van het verkeer naar andere stations om te leiden.
De woning is gelegen in het zuidelijke deel van de stad, en het is onderhevig aan enorme ontwikkelingsdruk en potentiële herontwikkeling. Echter, rekening houdend met de zakelijke belangen op zo'n centrale plaats, er is een continue uitdaging met betrekking tot ontwikkelingscontrole. Een ander risico is de intensieve verkeersstroom en de sterk vervuilde lucht in de regio rond het station. De industriële vervuiling in het gebied is verminderd door vermindering van industriële en havenactiviteiten. Een ander probleem is de zilte lucht uit de zee. Het brandbeveiligingssysteem moet worden gecontroleerd en geüpgraded.
authenticiteit
Het monumentale gebouw behoudt een groot percentage van zijn oorspronkelijke structurele integriteit. De authenticiteit van de structuur drukt de rijke Italiaanse gotische stijl uit door de opvallende 3D-steengravures van lokale diersoorten, flora en fauna, symbolen, gebogen timpaan, portretrondellen van menselijke gezichten, en steengaas werkt op de versierde roosvensters. De uitgebreide detaillering van het monumentale pand is origineel. Het heeft houtsnijwerk gemaakt in lokale gele malad-stenen vermengd met Italiaans marmer en op een paar plaatsen gepolijst graniet. De architectonische detaillering wordt bereikt door middel van witte kalksteen. De deuren en ramen zijn gemaakt van Birma teakhout met enkele stalen ramen gemonteerd in de trommel van de achthoekige geribbelde gemetselde koepel met de wapenschilden en bijbehorende schilderijen in glas-in-loodpanelen. Er zijn een groot aantal andere versieringen in beeldhouwwerken, die de architect heeft geïntroduceerd bij het decoreren van de grote voorgevel. Deze omvatten verder waterspuwers, allegorische grotesken met standaarden en strijdbijlen, en figuren van reliëfbustes die de verschillende kasten en gemeenschappen van India vertegenwoordigen. Op prominente plaatsen op de gevel zijn de bas-reliëfs van de tien directeuren van de oude Great Indian Peninsula Railway Company (GIPR) te zien. De toegangspoorten tot Chhatrapati Shivaji Terminus (voorheen Victoria Terminus) dragen twee kolommen, die gekroond zijn, één met een leeuw (die het Verenigd Koninkrijk voorstelt) en de andere met een tijger (die India voorstelt) en er zijn tympana's die pauwen uitbeelden.
Echter, interne wijzigingen en externe toevoegingen brachten een matige verandering in de authenticiteit teweeg. Deze veranderingen waren over het algemeen omkeerbaar en zijn sindsdien teruggedraaid om het gebouw en de omgeving in zijn oorspronkelijke glorie te brengen.
Beveiligings- en beheervereisten
Het pand is op 21 april 1997 uitgeroepen tot een "Heritage Grade - I" -structuur onder de resolutie van de Maharashtra State Government Act. Er worden voortdurend inspanningen geleverd om de algehele staat van het onroerend goed te verbeteren en ervoor te zorgen dat het niet vergaat als gevolg van voor gebruik door pendelaars en bezoekers. De bufferzone is ingesteld om negatieve ontwikkeling in de omgeving te voorkomen en te verminderen. Alle wettelijke eigendomsrechten berusten bij het Ministerie van Spoorwegen, Overheid van India. Mumbai was de eerste stad in India met erfgoedwetgeving, vastgesteld bij regeringsverordening in 1995 (N° 67). De Chhatrapati Shivaji Terminus (voorheen Victoria Terminus) en het Fort-gebied, waarvan het deel uitmaakt, worden beschermd op basis van deze wetgeving. Een multidisciplinaire commissie, genaamd Mumbai Heritage Conservation Committee (MHCC) werd opgericht om de bescherming van erfgoedgebouwen te waarborgen. Er zijn 624 beschermde gebouwen in de hele stad, waarvan 63 gebouwen Grade I-structuren zijn:dit omvat het Terminus-gebouw. De administratieve controle en het beheer van dit vastgoed ligt bij de Divisie Beheerder Spoorwegen, Mumbai-divisie van Central Railway. Het dagelijks onderhoud en de bescherming van het gebouw valt ook onder de verantwoordelijkheid van de Divisie Spoorwegbeheerder. De Chhatrapati Shivajhi Terminus (voorheen Victoria Terminus) is ook beschouwd als een station van wereldklasse door Indian Railways; dit zou leiden tot decongestie en het verminderen van de druk op dit Terminus Station, die nu overvol is door het verkeer.
De Mumbai Metropolitan Regional Development Authority (MMRDA) werkt aan het Mumbai Urban Transportation Plan, gericht op het opwaarderen van het vervoersnetwerk. Op lokaal niveau, er zullen wijzigingen zijn in het managementsysteem, wat gevolgen zal hebben voor het gebied van het oostelijke waterfront van de stad. het eindpunt, die zich in dit gebied bevindt, bevindt zich op een strategische positie, en zal dus ook door deze ontwikkelingen worden beïnvloed.
Het langetermijnbeheersplan voor de Chhatrapati Shivaji Terminus (voorheen Victoria Terminus) werd in 1997 geïnitieerd door Indian Railways door de Architectural Conservation Cell (ACC) aan te stellen als adviseur. Momenteel, de werken van de tweede fase zijn aan de gang met betrekking tot de restauratie van het station Terminus; dit omvat conserveringswerkzaamheden op het terrein, beheer van het verkeer rond de site, toerisme beheer, en opleiding van personeel.
De fondsen voor het beheer van het station Terminus worden verstrekt door de Indiase regering. Indian Railways heeft de middelen om geld opzij te zetten voor conserveringswerkzaamheden die nodig zijn voor het onderhoud van hun gebouwen. Het technisch beheersysteem van het spoor functioneert adequaat, en vanuit dit fundamentele gezichtspunt biedt het volledige garanties voor het behoud van de uitzonderlijke universele waarde van het onroerend goed. Een bureau met ervaring op het gebied van conservering is aangesteld om de architectonische instandhouding van de stationsgebouwen en de bijgebouwen te verzekeren. Het beheersplan moet worden verbeterd op het gebied van architectonisch behoud, en door de territoriale autoriteiten erbij te betrekken.
