Colchische regenwouden en wetlands
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De woning is gelegen in Georgië, binnen de Autonome Republiek Adzjarië en de regio's Guria en Samegrelo-Zemo Svaneti. Het bestaat uit een reeks van zeven onderdelen, die zich dicht bij elkaar bevinden in een 80 km lange corridor langs de warm-gematigde en extreem vochtige oostkust van de Zwarte Zee. Ze bieden een bijna volledige hoogtereeks van de meest typische Colchic-ecosystemen die lopen van zeeniveau tot meer dan 2, 500 m boven zeeniveau. De belangrijkste ecosystemen zijn oude bladverliezende Colchic-regenwouden en wetlands – in het bijzonder percolatiemoerassen en andere soorten modder in het Colchic-veengebied, een duidelijk moerasgebied binnen Europa en Eurazië.
De Colchic Rainforests en Wetlands zijn relictbossen, die de glaciale cycli van de ijstijd hebben overleefd. De extreem vochtige nemoral loof-regenwouden bevatten een zeer diverse flora en fauna, met zeer hoge dichtheden van endemische en relictsoorten. Dit is het resultaat van miljoenen jaren ononderbroken evolutie- en soortvormingsprocessen binnen het Colchic Plioceen refugium. De veengebieden van het moerasgebied van Colchis, die nauw verbonden zijn met de Colchic-regenwouden in het laagland, weerspiegelen ook de milde en extreem vochtige omstandigheden daar. Deze zorgen voor het bestaan van percolatiemoerassen, het eenvoudigste functionele type moeras, alleen voorkomend in het moerasgebied van Colchis. Naast percolatiemoerassen, er is een complete reeks van andere opeenvolgende stadia van moerasontwikkeling in de Colchic-wetlands.
Criterium (ix):Het eigendom omvat oude Colchische regenwouden met hun karakteristieke verticale zonering en ecologische successie, en wetlands, vooral Colchische moerassen, met hun ondersteunende processen en opvolging. Een unieke combinatie van invloeden uit drie bergketens in het noorden, oost en zuid, met de Zwarte Zee in het westen, plus hoge neerslag en een smal bereik in seizoensgebonden temperatuurschommelingen resulteert in omstandigheden die buitengewoon complexe en diverse bosstructuren hebben gecreëerd, ophopingen van veengebieden, hoge niveaus van endemisme en diversiteit binnen soorten.
De Colchic-regenwouden zijn zeer vochtige gematigde bladverliezende regenwouden, en een van de oudste nemorale loofbossen ter wereld. Hoewel ze zich onderscheiden van andere gematigde bossen door hun rijke groenblijvende ondergroei, ze vertonen ook een opmerkelijk dicht mozaïek van bostypes, met 23 bosverenigingen die naast elkaar bestaan in een gebied van slechts ongeveer 200 km 2 . Samen met de Hyrcanian Forests, het zijn de belangrijkste overblijfselen van Arcto-Tertiaire bossen in West-Eurazië. Deze eigenaardige en diverse gemeenschap, die de glaciale cycli van het Pleistoceen heeft overleefd, omvat een veelheid van relict en endemische soorten. Het weerspiegelt uitzonderlijk constante klimatologische omstandigheden en is een onschatbaar voorbeeld van de vele evolutionaire processen op lange termijn van bosbiota gedurende minstens 10-15 miljoen jaar.
De uitgestrekte gepaludiseerde gebieden langs de kust van de Zwarte Zee zijn het resultaat van evolutionaire en ecologische processen die verband houden met klimaatvariabiliteit in een oude, warm-gematigde ecoregio die sinds het Tertiair continu begroeid is. Het uitzonderlijke karakter van de moerassen heeft geleid tot de erkenning van een duidelijk Colchis moerasgebied. Hun percolatiemoerassen zijn van bijzonder mondiaal belang omdat ze nergens anders ter wereld voorkomen. Ze kunnen worden beschouwd als de eenvoudigste en dus ideaaltypische modder, vanwege bijna permanent water dat uitsluitend door neerslag wordt geleverd. Percolatiemoerassen zijn essentieel voor het functionele begrip van alle moerassen, en dus van terrestrische koolstofopslag in het algemeen.
Criterium (x):Het pand vertegenwoordigt een onderscheidend gebied van uitzonderlijke biodiversiteit binnen de bredere Kaukasus Global Biodiversity Hotspot, waar een rijke flora en fauna die is aangepast aan een warm-gematigd en extreem vochtig klimaat geconcentreerd is. Het behoort tot een van de twee belangrijkste toevluchtsoorden van de Arcto-Tertiaire geoflora in het westen van Eurazië. Het pand wordt gekenmerkt door een hoge mate van bloemen- en faunadiversiteit met een aanzienlijk aantal wereldwijd bedreigde soorten en relictsoorten, die de glaciale cycli van het Tertiair overleefden.
Het pand is de thuisbasis van ongeveer 1, 100 soorten vasculaire en niet-vasculaire planten, evenals bijna 500 soorten gewervelde dieren, en een groot aantal ongewervelde soorten. Het herbergt een extreem hoog aandeel endemische soorten voor een niet-tropische, niet-eilandgebied. Er zijn 149 soorten planten met een beperkt verspreidingsgebied en bijna een derde van de zoogdieren, amfibieën en reptielen zijn endemisch. De bijdrage van endemische soorten aan amfibieën, reptielen en zoogdieren van de regio ligt op 28%.
44 wereldwijd bedreigde of bijna bedreigde soorten vaatplanten, 50 van gewervelde dieren, en 8 van ongewervelde dieren zijn opgenomen in de Colchic regenwouden en wetlands. De accommodatie herbergt ook steursoorten, waaronder de colchische steur, en dient als een belangrijke tussenstop voor veel wereldwijd bedreigde vogels die door het Batumi-knelpunt migreren.
Integriteit
De samenstellende delen van de Colchic Rainforests and Wetlands zijn geselecteerd op basis van een zorgvuldige regionale analyse. De grenzen van onderdelen bevatten attributen die nodig zijn om de buitengewone universele waarde over te brengen, meestal volgens natuurlijke kenmerken zoals bergruggen. De onderdelen bedekken de meeste bestaande moerassen van het moerasgebied van Colchis, en de best bewaarde en meest representatieve regenwouden. Het eigendom omvat meer dan 90% van het hoogtebereik waarop Colchic-regenwouden voorkomen, en de grote meerderheid van typische bosverenigingen. Ze omvatten ook een volledige opeenvolgende reeks van de moerassen die kenmerkend zijn voor het moerasgebied van Colchis. Het pand als geheel bezit de grote meerderheid van de Colchische flora en fauna, en een nog groter deel van de endemische plantensoorten die in de wijdere regio worden gevonden, is hier geconcentreerd.
Er waren aanzienlijke verliezen aan de Colchic-regenwouden en moerassen in de Colchic-regio tot het einde van de 20e eeuw. In tegenstelling tot, de bossen en moerassen in het pand zijn zowel structureel als functioneel volledig intact gebleven, zoals blijkt uit hun gemeenschapsstructuur en ecologische processen. Terwijl sommige van de Colchische moerassen in het verleden enigszins werden aangetast door nabijgelegen drooglegging, hun huidige hydrologische intactheid en veerkracht wordt verzekerd door hun afhankelijkheid van atmosferische neerslag, hoge modder oscillatie capaciteit, het stabiliserende effect van de nabijgelegen zee, en uitgebreide bovenstroomse bufferzones.
Beveiligings- en beheervereisten
De samenstellende delen van het onroerend goed zijn effectief beschermd tegen lokale antropogene bedreigingen. Slechts kleine delen van een deel van de bufferzones worden in geringe mate beïnvloed door een acceptabel niveau van traditioneel gebruik van natuurlijke hulpbronnen. Alle onderdelen van het pand, en alles behalve 208 ha van de bufferzone, zijn gelegen op staatsgrond binnen wettelijk aangewezen beschermde gebieden. Dit zijn ofwel strikt beschermde gebieden ( IUCN Protected Area categorie Ia), of die zones van nationale parken (IUCN Protected Area categorie II) die de hoogste beschermingsniveaus bieden. Slechts een zeer klein deel van het pand behoort tot een beschermd landschap (IUCN Protected Area categorie V). De grenzen van deze beschermde gebieden zijn bekend en geaccepteerd door de lokale bevolking.
De beschermde gebieden die het eigendom bedekken, worden beheerd door het Agentschap van Beschermde Gebieden van het Ministerie van Milieubescherming en Landbouw van Georgië, via de lokale Protected Area Administration. Naast de uitvoering van integrale beheerplannen voor alle vier de beschermde gebieden is een duurzaam gefinancierd integraal beheer van het gehele vastgoed nodig. Coördinatie van deelgebieden is mogelijk omdat ze allemaal worden beheerd door het Agentschap van Beschermde Gebieden. Er is een geïntegreerd beheerskader van het vastgoed ontwikkeld dat nog moet worden afgerond.
Er is ruimte om de beschermde gebieden verder uit te breiden, gebaseerd op strategische instandhoudingsplanning met behulp van belangrijke biodiversiteitsgebieden, die een extra beschermingslaag aan het onroerend goed kunnen bieden, en mogelijk toekomstige uitbreidingen van zowel het onroerend goed als de bufferzones in overweging te nemen. Dit is met name van belang met het oog op bestaande en potentiële ontwikkelingen in de nabijheid van het pand en langs de kust van de Zwarte Zee. Alle ontwikkelingsprojecten moeten worden onderworpen aan strenge milieueffectbeoordelingsprocedures, en mag niet doorgaan in geval van mogelijke negatieve gevolgen voor de Outstanding Universal Value van het onroerend goed.
