Nationaal park Plitvicemeren






Uitstekende universele waarde

Korte synthese

Nationaal park Plitvicemeren, Het grootste nationale park van Kroatië met bijna 30, 000 hectare, is gelegen in de lagere delen van de Dinarides in het centrale deel van het land. In een prachtig karstlandschap gedomineerd door een mix van bossen en weilanden, het prachtige merenstelsel van Plitvice valt op, fascinerende wetenschappers en bezoekers. Met elkaar verbonden door vele watervallen en waterlopen boven en onder de grond, de meren zijn gegroepeerd in de bovenste en onderste meren. De eerste worden gevormd op de dolomieten, met lichte opluchting, niet zo steile kusten en omsloten door dichte bossen, overwegende dat de laatste, kleiner en ondieper, zijn gelegen in een kalkstenen kloof met gedeeltelijk steile oevers. Het merensysteem is het resultaat van millennia van voortdurende geologische en biochemische processen die natuurlijke dammen creëren die bekend staan ​​als tufsteenbarrières. Deze worden gevormd door de afzetting van calciumcarbonaat uit het water dat door het pand stroomt. In het geval van het systeem van het Plitvicemeren, dit geochemische proces van tufsteenvorming interageert met levende organismen, vooral mossen, algen en waterbacteriën. De schaal van het algehele meersysteem en de natuurlijke barrières zijn een uitzonderlijke uitdrukking van het esthetisch verbluffende fenomeen, erkend sinds het einde van de 19e eeuw. Het gebied van het Nationaal Park Plitvicemeren is voornamelijk bedekt met zeer goed bewaarde bossen die essentieel zijn voor de continuïteit van geochemische processen in het watersysteem (boven en onder de grond), met een oppervlakte van 84 ha oerbos van beuken en sparren. Naast de opvallende landschapsschoonheid en de processen die de meren blijven vormen, het park herbergt ook een opmerkelijke biodiversiteit. De tufsteenbarrières zelf bieden leefgebied voor diverse en zeer gespecialiseerde gemeenschappen van niet-vasculaire planten. Bruine beer, Grijze Wolf en Lynx samen met vele zeldzame soorten zwerven door de bossen, terwijl de weilanden bekend staan ​​om hun rijke flora.

Criterium (vii):ingebed in een mozaïek van bossen en weiden in de lagere delen van de Dinarides, Nationaal Park Plitvicemeren heeft een opvallend mooie en intacte reeks meren, gevormd door natuurlijke tufsteenbarrières. De tufstenen barrières zijn het resultaat van een langdurige en voortdurende interactie tussen water, lucht, sedimenten (geologische fundering) en organismen. De uitbreiding van de dynamische, voortdurend evoluerend meersysteem, het aandeel van de tufstenen barrières, samen met de talrijke dynamische watervallen en heldere waterlopen en de expressie van kleuren, maken van Plitvice Lakes National Park een esthetisch uitstekend natuurspektakel van mondiaal belang.

Criterium (viii):Het belangrijkste buitengewone proces dat het Plitvice-meersysteem heeft gevormd en nog steeds vormgeeft, is de tufsteencreatie die barrières vormt over de waterloop. Vanwege de kenmerken van de karstbasis, de wateren van de Plitvicemeren zijn van nature oververzadigd met calciumcarbonaat. Onder bepaalde fysisch-chemische en biologische omstandigheden kan het opgeloste calciumcarbonaat wordt afgezet op de bodems en randen van de meren, evenals op hindernissen in de waterlopen. Overuren, dit proces leidt tot de vorming van poreuze, tegelijkertijd harde en kwetsbare kalksteenbarrières, die het water van kreken en rivieren vasthouden. Het merensysteem is onderhevig aan constante veranderingen, grotendeels als gevolg van de dynamiek van groei en erosie van tufsteenbarrières. Een nadere blik op de barrières onthult de alomtegenwoordige overblijfselen van mossen en andere terrestrische en aquatische organismen die de zeer gespecialiseerde habitat bewonen. De omvang en intactheid van de tufsteenvormingsverschijnselen bij de Plitvicemeren vormen een uitstekend voorbeeld van een grotendeels ongestoord doorgaand proces. Uitgebreid onderzoek naar de vorming, leeftijd en structuur en ecologische kenmerken illustreren het grote wetenschappelijke belang van het pand.

Criterium (ix):Overlapping met het bovenstaande "geologische criterium", Het beroemde proces van de tufsteencreatie van Plitvice is ook het resultaat van uitzonderlijke ecologische processen. Levende organismen spelen een beslissende rol bij de sedimentatie van calciumcarbonaat in Plitvice. Meer concreet, zeer gespecialiseerde mossen, algen en bacteriën zorgen voor en versterken de sedimentatie, daardoor bijdragen aan het creëren van de natuurlijke barrières. Dit is de reden waarom de aanwezigheid van deze gemakkelijk over het hoofd geziene organismen en micro-organismen een integraal en essentieel onderdeel is van de oude processen die aanleiding gaven tot het uitstekende merensysteem. Het wordt duidelijk dat het proces en systeem een ​​waterkwaliteit vereist die de aanwezigheid van de vaak gevoelige organismen toelaat. De uitgestrekte tufsteenformaties van het Nationaal Park Plitvicemeren getuigen van een uitzonderlijk samenspel tussen sedimenten (geologische fundering), water, lucht en levende organismen.

Integriteit

Na een verlenging in 2000, Nationaal park Plitvicemeren beslaat het hele stroomgebied en het grootste deel van het ondergrondse systeem van het merenstelsel. De meren, het kwetsbare hart van het pand, zijn omgeven door een gordel van goed bewaard gebleven bos, bijdragen aan de instandhouding van de watervoorziening en -kwaliteit en daardoor het voortdurende en dynamische proces van calciumcarbonaatafzetting en tufsteenvorming ondersteunen. In de bossen binnen het nationale park is houtkap verboden, en een dergelijk wettelijk verbod is een belangrijke maatregel om de integriteit van het merenstelsel van Plitvice te behouden. Een provinciale weg doorkruist het parkgebied, maar het gebruik ervan is beperkt om overlast te minimaliseren. Het is geen verrassing dat Plitvice Lakes National Park indrukwekkende aantallen bezoekers trekt. onvermijdelijk, zware visitatie brengt mogelijk directe en indirecte risico's met zich mee voor de integriteit van het onroerend goed.

Beveiligings- en beheervereisten

De oprichting van de "Association for the Conservation and Enhancement of the Plitvice Lakes" in 1893 illustreert een lange geschiedenis van toewijding aan het best mogelijke behoud van wat vandaag het werelderfgoed vormt. Vroege pogingen tot natuurbehoud werden geformaliseerd toen de Plitvicemeren in 1949 een nationaal park werden. het nationale park werd vergroot om het hele stroomgebied van de meren en het grootste deel van het grondwatersysteem te beschermen. Sinds de uitbreiding van het Werelderfgoed in 2000, de oppervlakte van het Nationaal Park Plitvicemeren en het Werelderfgoed zijn identiek. Het grootste deel van de grond is staatseigendom. juridisch, het pand valt onder de Natuurbeschermingswet en aanvullende wetgeving. Een gespecialiseerde openbare instelling opgericht door de Kroatische regering en onder toezicht van het ministerie dat verantwoordelijk is voor natuurbescherming, voert het beheer van het nationaal park uit. Personeel, infrastructuur en activiteiten worden gefinancierd uit de eigen middelen van het park. Regelmatig bijgewerkt, participatieve fysieke en managementplanning begeleidt alle aspecten van beheer en gebruik. Een adequaat bemand en uitgerust onderzoekscentrum verricht belangrijk onderzoek, belangrijke inzichten opleveren voor zowel wetenschap als management.

Nationaal Park Plitvicemeren wordt goed beheerd in overeenstemming met zijn lange geschiedenis van natuurbehoud. Het legale, de bestaande administratieve en financiële voorwaarden moeten worden gehandhaafd en, indien nodig, geconsolideerd en aangepast om te reageren op de visitatie, die voortdurend groeit. Hoewel dit Plitvice in een bevoorrechte positie plaatst vanuit economisch en onderwijskundig perspectief, de goed gedocumenteerde nadelen van toerisme vereisen zorgvuldige overweging. Naast het risico van directe fysieke schade aan het zeer gevoelige systeem, toerisme brengt ook indirecte risico's met zich mee als gevolg van waterverontreiniging en overtollige nutriënten via afvalwater. Aangezien een hoge waterkwaliteit van het gehele zoetwatersysteem een ​​cruciale basis is van fundamentele processen die ten grondslag liggen aan de OUV van het onroerend goed, fysieke en managementplanning, educatie van belanghebbenden en toezicht op het onroerend goed zijn onontbeerlijk. Permanente monitoring van de waterkwaliteit en waterorganismen.



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur