Macquarie-eiland






Uitstekende universele waarde

Korte synthese

Macquarie Island ligt bijna 1, 500 kilometer ten zuidoosten van Tasmanië, ongeveer halverwege tussen Australië en Antarctica. De accommodatie omvat Macquarie Island, Judge en Clerk Islets 11 kilometer naar het noorden, de Bishop and Clerk Islets 37 kilometer naar het zuiden, rotsen, riffen en de omringende wateren tot een afstand van 12 zeemijl. Het hoofdeiland is ongeveer 34 kilometer lang en 5,5 kilometer breed op het breedste punt, met een oppervlakte van ongeveer 12, 785 hectare. Het pand heeft een oppervlakte van 557, 280 hectare.

Macquarie Island heeft om twee redenen een uitstekende universele waarde. Eerst, het biedt een unieke kans om te studeren, in detail, geologische kenmerken en processen van oceanische korstvorming en plaatgrensdynamiek, omdat het de enige plek op aarde is waar rotsen van de aardmantel (6 kilometer onder de oceaanbodem) actief boven zeeniveau worden blootgelegd. Deze unieke blootstellingen omvatten uitstekende voorbeelden van kussenbasalt en andere extrusieve rotsen. Tweede, het afgelegen en winderige landschap van steile hellingen, meren, en dramatische veranderingen in de vegetatie zorgen voor een opmerkelijk schouwspel van wilde, natuurlijke schoonheid aangevuld met enorme congregaties van dieren in het wild, waaronder pinguïns en zeehonden.

Criterium (vii):Macquarie Island biedt een uitstekend schouwspel van wilde, natuurlijke schoonheid met enorme congregaties pinguïns en zeehonden die bevolken wat is beschreven als een klein stipje dat in de uitgestrekte Zuidelijke Oceaan is gestuwd. Het eiland ligt op breedtegraden die bekend staan ​​als de 'Furious Fifties' vanwege de frequentie van zeer harde wind en stormachtige zeeën, die het eiland hebben gevormd. Een kustterras ondersteunt uitgestrekte drassige en zwaar begroeide gebieden, het vormen van een moeras op basis van diepe veenbedden die bekend staan ​​als 'verenbed'. Dit wordt omlijst door steile hellingen die spectaculair oprijzen tot een plateau bezaaid met ontelbare meren, tarns en zwembaden. De aanhoudende westenwinden, die in kracht toenemen naarmate ze over de barrière van het eiland stijgen, en veranderingen in de topografie resulteren in dramatische veranderingen in de vegetatiebedekking, die binnen enkele meters kunnen variëren van weelderig grasland tot schaarse veldmarkeringen.

Een van de meest esthetisch aantrekkelijke kenmerken van het eiland zijn de enorme congregaties van dieren in het wild, vooral pinguïns, tijdens het broedseizoen. De broedpopulatie van koningspinguïns (Eudyptes schlegeli), een soort die endemisch is voor Macquarie Island en de nabijgelegen Bishop and Clerk Islets, wordt geschat op ruim 850, 000 paar, een van de grootste congregaties van zeevogels ter wereld. De broedpopulatie van koningspinguïns (Aptenodytes patagonicus), geschat op ongeveer 150, 000-170, 000 broedparen in 2000, breidt zich nog steeds uit. Omdat de koningspinguïnkuikens een jaar lang niet in de buurt van het nest komen, ze overleven de ontberingen van de winter door bij elkaar te kruipen op de winderige en besneeuwde stranden. Vier soorten albatros nestelen op steile en ruige kliffen en zijn gemakkelijk te zien tijdens het nestelen. Zeeolifanten (Mirounga leonina) vormen ook indrukwekkende kolonies tijdens het broedseizoen.

Criterium (viii):Macquarie Island en zijn afgelegen eilandjes zijn geologisch uniek omdat ze de enige plek op aarde zijn waar rotsen van de aardmantel actief boven zeeniveau worden blootgelegd. Het eiland is de blootgestelde top van de onderzeese Macquarie Ridge, verheven tot zijn huidige positie waar de Indo-Australische tektonische plaat de Pacifische plaat ontmoet. Deze unieke blootstellingen bieden een uitzonderlijk compleet deel van de structuur en samenstelling van zowel de oceanische korst als de bovenmantel, en bewijs leveren van 'zeebodemspreiding' en tektonische processen die al honderden miljoenen jaren in werking zijn. De geologische evolutie van Macquarie Island begon 10 miljoen jaar geleden en gaat vandaag door met aardbevingen en een snelle stijging, die allemaal gerelateerd zijn aan actieve geologische processen langs de grens tussen de twee platen.

Sequenties van alle aardkorstniveaus, tot 6 kilometer onder de oceaanbodem, worden blootgesteld als gevolg van kantelen en differentiële opheffing op Macquarie Island. Dit levert zeldzaam bewijs voor sequenties die veel voorkomen van de bodem van de oceanen tot de bovenmantel, maar nergens anders gezien in oppervlakte ontsluitingen. Het gebrek aan vervorming van deze blootgestelde korst is zeer significant omdat het belangrijke onderling gerelateerde en onderling afhankelijke oceanische korstelementen in hun natuurlijke relatie vertoont.

Macquarie Island is het enige ofioliet (een goed ontwikkeld en bestudeerd geologisch complex) dat is gevormd in een groot oceaanbekken. De geologie van het eiland wordt daarom beschouwd als de verbindende schakel tussen de ofiolieten van continentale omgevingen en die in de oceanische korst.

Integriteit

Het pand is van voldoende grootte en bevat de nodige elementen om de belangrijkste aspecten van de geologische processen van Macquarie Island en de afgelegen Bishop and Clerk en Judge en Clerk-eilandjes te demonstreren. Alle belangrijke elementen van de vervormingszone van Macquarie zijn opgenomen in het pand.

Menselijke invloeden, beginnend op Macquarie Island in 1810, hebben geleid tot grote veranderingen in de biota van het reservaat. De commerciële exploitatie van zeehonden en pinguïns, samen met de introductie van uitheemse soorten, resulteerde in het uitsterven van sommige inheemse soorten en grote achteruitgang in andere. Resulterende wijzigingen in vegetatieassociaties en nutriëntencycli hadden ernstige gevolgen voor sommige soorten, terwijl andere soorten ten goede kwamen.

Actieve beheerprogramma's, begonnen in de jaren 60, zijn gericht op het stoppen en/of keren van een aantal van deze trends. Sommige van deze programma's hebben geleid tot zeer snelle veranderingen, inclusief de uitroeiing van wilde katten en wekas van het eiland. Echter, het herstel van natuurlijke ecosysteemprocessen als gevolg van deze beheerprogramma's kan eeuwen duren. Macquarie Island is afgelegen en goed beschermd en beheerd.

Beveiligings- en beheervereisten

Het pand is kwetsbaar voor de gevolgen van antropogene klimaatverandering. De andere bedreiging voor de integriteit van het onroerend goed, die wordt bewaakt en beheerd, is de verspreiding van geïntroduceerde soorten en ziekteverwekkers. Een project om de resterende zoogdierplagen (konijnen, zwarte ratten en muizen) is aan de gang, en zal naar verwachting in 2016 worden afgerond.

Macquarie-eiland, de aangrenzende eilandjes van Judge en Clerk en Bishop en Clerk, en alle omringende wateren tot drie zeemijl, wordt beheerd als een natuurreservaat door de Tasmanian Parks and Wildlife Service (PWS). Het beheer van het reservaat wordt geleid door het Macquarie Island Nature Reserve en het World Heritage Area Management Plan 2006. De meeste wateren tot 200 zeemijl ten oosten van het reservaat bevinden zich in het Macquarie Island Commonwealth Marine Reserve, die wordt beheerd door de Australische regering in samenwerking met de PWS.

Overkoepelend beheer van de werelderfgoedwaarden vindt plaats onder nationale wetgeving, de Wet op de milieubescherming en het behoud van de biodiversiteit van 1999 (de wet). Alle eigendommen van het Werelderfgoed in Australië zijn 'aangelegenheden van nationaal milieubelang' die onder de wet worden beschermd en beheerd. Deze wet is het wettelijke instrument voor de uitvoering van de verplichtingen van Australië op grond van een aantal multilaterale milieuovereenkomsten, waaronder de Werelderfgoedconventie. volgens de wet, elke actie die heeft, een significante impact zal hebben of waarschijnlijk zal hebben op de werelderfgoedwaarden van een werelderfgoed, moeten ter overweging worden voorgelegd aan de verantwoordelijke minister. Voor het ondernemen van een dergelijke actie zonder toestemming staan ​​aanzienlijke sancties. Zodra een erfgoedplaats op de lijst staat, de wet voorziet in de voorbereiding van beheerplannen waarin de belangrijke erfgoedaspecten van de plaats worden uiteengezet en hoe de waarden van de site zullen worden beheerd.

belangrijk, deze wet heeft ook tot doel zaken van nationaal milieubelang te beschermen, zoals werelderfgoederen, van effecten, zelfs als ze buiten het eigendom ontstaan ​​of als de waarden van het eigendom mobiel zijn (zoals bij fauna). Het vormt dus een extra beschermingslaag die is ontworpen om de waarden van Werelderfgoed te beschermen tegen invloeden van buitenaf.



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur