Kathedraal van Speyer
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Kathedraal van Speyer in het zuidwesten van Duitsland, een basiliek met vier torens en twee koepels, werd in 1030 door Konrad II gesticht als een basiliek met een plat plafond, waarschijnlijk kort na zijn keizerlijke kroning. Het werd herbouwd door Hendrik IV, na zijn verzoening met de paus in 1077, als het eerste en grootste consistent gewelfde kerkgebouw in Europa. De kathedraal was bijna 300 jaar de begraafplaats van de Duitse keizers.
De kathedraal van Speyer is historisch, artistiek en architectonisch een van de belangrijkste voorbeelden van Romaanse architectuur in Europa. Het is, door zijn proporties, de grootste, en, op grond van de geschiedenis waarmee het is verbonden, het belangrijkste.
De kathedraal is een uitdrukking en een zelfportret van de overvloed aan keizerlijke macht tijdens de Salische periode (1024 - 1125) en werd gebouwd in bewuste concurrentie met de abdij van Cluny als het gebouw dat representatief was voor de pauselijke oppositie.
De kathedraal bevat de algemene lay-out van St. Michael van Hildesheim en brengt een soort plan tot perfectie dat algemeen in het hele Rijnland werd aangenomen. Dit plan wordt gekenmerkt door het evenwicht tussen de oostelijke en westelijke blokken en door de symmetrische en enkelvoudige plaatsing van de torens die de massa omlijsten die wordt gevormd door het schip en het transept. Onder Hendrik IV werden renovaties en uitbreidingen uitgevoerd. De kathedraal van Speyer is het eerste bekende bouwwerk dat is gebouwd met een galerij die het hele gebouw omringt. Het systeem van arcades dat tijdens deze renovaties werd toegevoegd, was ook een primeur in de architectuurgeschiedenis.
In zijn grootte en de rijkdom van zijn sculpturen, sommige gemaakt door Italiaanse beeldhouwers, het valt op tussen alle hedendaagse en later Romaanse kerken in Duitsland, en het had een diepgaande invloed op het patroon van hun plattegronden en gewelven. Vandaag – na de verwoesting van de abdij van Cluny – is de kathedraal van Speyer de grootste romaanse kerk ter wereld. Eveneens zijn crypte, ingewijd in 1041, is de grootste zaal van de Romaanse tijd. Niet minder dan acht middeleeuwse keizers en koningen van het Heilige Roomse Rijk van de Duitse Natie, van Konrad II tot Albrecht van Habsburg in 1309, werden in de kluis begraven. In 1689 werd de kathedraal ernstig beschadigd door brand. De reconstructie van de westelijke traveeën van het schip van 1772 tot 1778, als een bijna archeologisch exacte kopie van de oorspronkelijke structuur, kan worden beschouwd als een van de eerste grote successen op het gebied van monumentenzorg in Europa. het westwerk, herbouwd van 1854 tot 1858 door Heinrich Hübsch op de oude fundamenten, is daarentegen een getuigenis van de Romantiek' interpretatie van de Middeleeuwen, en als zodanig een onafhankelijke prestatie van de 19e eeuw. In opdracht van de Beierse koning Ludwig I., het interieur is van 1846 tot 1853 door de school van Johannes Schraudolph en Josef Schwarzmann in laat-Nazarener stijl geschilderd.
Criterium (ii):De kathedraal van Speyer heeft niet alleen een aanzienlijke invloed uitgeoefend op de ontwikkeling van de romaanse architectuur in de 11e en 12e eeuw, maar ook over de evolutie van de restauratieprincipes in Duitsland, in Europa en in de wereld van de 18e eeuw tot heden.
Integriteit
Afgezien van de zeven westelijke traveeën van het schip en het westwerk, de middeleeuwse structuur is origineel. Na een ernstige brand in 1689 moesten de zeven westelijke traveeën van het schip opnieuw worden gebouwd (1772-1778) en zijn een exacte kopie van de oorspronkelijke structuur. het westwerk, ter vervanging van de middeleeuwse structuur en de toevoeging van de late 18e eeuw, is een toevoeging uit de periode van 1854 tot 1858. Tijdens de uitgebreide restauratiecampagne tussen 1957 en 1972 werd het oorspronkelijke Romaanse interieur gereconstrueerd door de veranderingen en toevoegingen uit de barok en de 19e eeuw te schrappen.
authenticiteit
Qua vorm en design, gebruik en functie De kathedraal van Speyer geeft nog steeds waarheidsgetrouw de essentie weer van een van de belangrijkste romaanse kerken van Europa. De restauratiegeschiedenis en -methoden documenteren de evolutie van de restauratieprincipes.
Beveiligings- en beheervereisten
Het pand is wettelijk beschermd volgens regionale en nationale wetgeving en wordt beheerd onder de verantwoordelijkheid van het kathedraalkapittel door de kathedraalbouwadministratie (Dombauamt). Zij handelen in overleg met de monumentenzorg en een wetenschappelijk comité.
De kathedraal wordt permanent onderhouden door de Cathedral Construction Administration. Het managementsysteem bestaat uit een reeks onderhouds- en conserveringsmaatregelen die de liturgische functie respecteren.
