De val van de Titanen (The Titanomachia)
De Metamorfosen van de Romeinse dichter Ovidius vertellen het verhaal van een regerend godenras bestaande uit de titanen, de cyclopen, en de reuzen die werden uitgedaagd tot een kosmische strijd door de Olympische goden onder leiding van Zeus.
De felle strijd, de zogenaamde titanomachia, eindigde met de nederlaag van de titanen die Zeus in Tartaros wierp, de onderwereld, van waaruit ze aardbevingen en vulkaanuitbarstingen veroorzaken.
De artistieke idealen
Cornelis Cornelisz van Haarlem bracht al zijn artistieke idealen tot uitdrukking in de naakte gespierde lichamen en de ingewikkelde poses. Naaktstudies werden pas in de late 17e eeuw gemeengoed, maar in Haarlem richtte Karel van Mander (1548-1606) een academie op die niet alleen academische naakten gebruikte om te oefenen, maar waar ook over kunsttheorie werd gedebatteerd.
Een voorbeeld van de Haarlemse maniëristische stijl
Dit schilderij is een voorbeeld van de resulterende Haarlemse maniëristische stijl. Maniërisme is een aanduiding die wordt gebruikt voor een stijl tussen de renaissance en de barok waarin het kunstmatige en het sensuele werd gevierd. De stijl werd gecultiveerd in plaatsen zoals het hof van Rudolph 2. (1552-1612) in Praag en reisde naar het noorden, het winnen van royals zoals de Deense koning Christian 4. (1557-1648). De val van de titanen was een van de Nederlandse schilderijen die hij in 1621 kocht.
De Monsternemingsambtenaren van het Amsterdamse Drapersgilde, bekend als 'The Syndics'
Architectuur in het 18e-eeuwse Duitsland
