Nieuwjaarswensen voor professor Ludwig en zijn vrouw in 1983

Auteur:Jean Dingley

Jaar van oprichting:1983

Specificatie:40×36cm

Materiaal:potlood en aquarel

Jean Dingley, geboren in Fribourg in 1925; studeerde decoratieve decors in 1940; studeerde aan de handwerkschool in 1941; had interactie met Nicky de Saint-Phalle in Parijs in 1955; en Marcel Duchamp in 1959, Robert Rauschenberg en Jasper Jones; bouwden de Stravinsky Fontein in Parijs in 1982; stierf op 31 augustus 1991. Een pagina papier is opgeborgen in een doos van plexiglas met een horizontale vouw in het midden en een verticale zwarte lijn aan de rechterkant. Op het papier worden gekleurde afbeeldingen, stippen en lijnen getekend. Er is een blauwe hoed, een rode mond, een rood hart, een ingebeelde kleurrijke figuur en een olifant. Dit is een ontwerpschets met zegenende woorden van de kunstenaar erop geschreven. Dit werk is een ongewone nieuwjaarsgroet van de auteur aan de Ludwigs en een uitnodiging voor de inhuldigingsceremonie van de Stravinsky-fontein in Parijs. In 1982 kreeg Dingley van de stad Parijs de opdracht om een ​​fontein te bouwen op het Ilgo-Stravinsky-plein naast het Centre Pompidou. Deze fontein is samengesteld uit roestvrijstalen waterstralen en kleurrijke polyester beelden, ontworpen door Dingley en vrouwelijke kunstenaar Niki de Saint-Phalle. De standbeeldscène in de fontein vertegenwoordigt de yin en yang van vrouwen en mannen. De beelden die "vrouwelijke" dieren voorstellen, zoals zeemeerminnen en slangen, ontworpen door Niki de Saint-Phalle, bevinden zich aan de andere kant van de watersproei-inrichting die "mannelijk" voorstelt, ontworpen door Dingley. Water is hier een speciaal symbool van vruchtbaarheid. betekenis. Door water wordt de tegenstelling tussen "mannelijk" en "vrouwelijk" overwonnen, en de twee zijn perfect verenigd. Dingley staat bekend om zijn sportieve vormen gemaakt van metalen materialen zoals schroot en kant-en-klare objecten. Zijn werken behoren tot de categorie van 'nieuw realisme' in de vroege jaren zestig, die de aanpassing van kunst en leven nastreefde. Het doel is om alle materialen te verenigen in kunst afgeleid van het dagelijks leven. Het model van zijn artistieke creatie is Marcel Duchamp die beweging (dat wil zeggen, tijd en verandering) in de kunstwerken brengt. Dingley's werken geven mensen een gevoel van verrassing door de bewegende motor, het ijzeren blok dat door de hamer wordt geraakt, het trillende ijzerdraad en de bewegende objecten. Het werk hekelt de realiteit dat machines de mensheid domineren in de moderne samenleving in deze schijnbaar nutteloosheid, en inspireert kijkers om zich zorgen te maken over dergelijke kwesties en deze te bespreken.