La Promenade
Wat Pierre-Auguste Renoir zelf dit schilderij noemde, is onbekend, maar La Promenade is deels een hommage aan eerdere kunstenaars die hij enorm bewonderde. Renoir had de afgelopen zomer buiten geschilderd met Claude Monet, die hem aanmoedigde om naar een aansteker te gaan, meer lichtgevend palet en om zijn voorliefde voor weelderige, vederlicht penseelwerk. Hier behield Renoir iets van het groen-bruine palet van Gustave Courbet terwijl hij zijn onderwerp koos uit het sensuele, luchthartige tuinuitstapjes van achttiende-eeuwse schilders als Jean-Antoine Watteau en Jean-Honoré Fragonard, wiens werken hij in het Louvre had bestudeerd.
In tegenstelling tot de verleidingsbeelden van zijn voorgangers, Dat van Renoir is een vluchtig moment dat bij toeval is vastgelegd:Parijzenaars uit de middenklasse, ondergedompeld in de natuur, eventueel een plaatselijk park, niet voor een studioachtergrond. Het gevlekte licht dat door het gebladerte filtert, zou een handelsmerk worden van Renoirs mooiste impressionistische werken uit de jaren 1870 en 1880. Hij gebruikte een dunne, olieachtige verfmengeling, zijn glazuren drijven hier in elkaar om diepte te creëren.
