Eifellandschap bij Huberrat

Auteur:Gerhard Richter

Aanmaakjaar:1969

Specificatie:150×200cm

Materiaal:Canvas olieverfschilderij

Gerhard Richter, geboren in Waltersdorf/Oberlausitz in 1932; studeerde van 1953 tot 1963 aan de Dresden en Düsseldorf Art Academy; was in 1971 Düsseldorf professor aan de kunstacademie; woont en werkt in Düsseldorf. Gerhard Richter tekende een serie landschapsschilderijen op basis van de foto's die hij maakte en reproduceerde verschillende scènes op de Rijnvlakte op verschillende tijdstippen van de dag. Dit werk laat het uitgestrekte, onbemande Eifellandschap zien dat zich in de diepte uitstrekt. De vlakte van Yimapingchuan behoudt een donkergroene tint en naarmate de afstand tot de horizon groter wordt, verandert de lucht van licht naar blauw. De dikke mist is dik, de vegetatie op de vlakte is bedekt en de dageraad breekt aan de horizon in de verte aan. Vergeleken met de deep sky beslaat de performance van het landschap slechts minder dan een derde van het beeld.Op deze manier wordt de aandacht van de kijker gefocust op de weergave van de atmosfeer van de lucht, gericht op de geleidelijk heldere en afgezwakte kleuren. Hoewel "Eifel bij Huberrat" een dichte sfeer en mooie compositie heeft, zorgen de details er altijd voor dat mensen aandacht besteden aan het patroon van de foto en de kenmerken van de foto, zoals de nuance van de sombere waaskleur. Richter verbond de open compositie van het schilderij, het eindeloze horizon-onderwerp en de rijke en vredige natuurlijke sfeer met de traditie van de romantische landschapsschilderkunst.Zijn eerste poging was de Dresdense landschapsschilder Caspar David • Een schilderij van Friedrich (1774-1840) . Tegelijkertijd heeft het landschapsthema van de kunstenaar absoluut geen symbolische betekenis. Hij is vooral geïnteresseerd in de mogelijkheid om objectief dicht bij de realiteit te staan, op zoek naar de realiteit van foto's. Richter begon in de jaren 60 te schilderen met foto's, zoals je hier kunt zien, schilderde hij de foto's nauwkeurig als olieverfschilderijen, of in andere gevallen maakte hij ze onduidelijk door contouren te vervagen en veranderde ze. Hij verdiepte zich diep in de authenticiteit van foto's en de beelden die hij schilderde, en ging verder op de weg van continue innovatie.