Selous-wildreservaat
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Het Selous-wildreservaat, dekking van 50, 000 vierkante kilometer, behoort tot de grootste beschermde gebieden in Afrika en is relatief onaangetast door menselijke invloeden. Het pand herbergt een van de belangrijkste concentraties olifanten, zwarte neushoorn, Jachtluipaard, giraffe, nijlpaard en krokodil, tussen vele andere soorten. Het reservaat heeft ook een uitzonderlijk grote verscheidenheid aan habitats, waaronder Miombo-bossen, open graslanden, rivierbossen en moerassen, waardoor het een waardevol laboratorium is voor voortdurende ecologische en biologische processen.
Criterium (ix):Het Selous Game Reserve is een van de grootste overgebleven wildernisgebieden in Afrika, met relatief ongestoorde ecologische en biologische processen, waaronder een breed scala aan dieren in het wild met significante roofdier / prooi-relaties. Het pand bevat een grote diversiteit aan vegetatietypes, inclusief met rotsachtige acacia begroeide heuvels, galerij en grondwaterbossen, moerassen en laagland regenwoud. De dominante vegetatie van het reservaat bestaat uit bladverliezende Miombo-bossen en het pand vormt een wereldwijd belangrijk voorbeeld van dit vegetatietype. Door deze brand-climax vegetatie, bodems zijn onderhevig aan erosie bij hevige regenval. Het resultaat is een netwerk van normaal droge rivieren van zand die tijdens de regen in woeste stromen veranderen; deze zandrivieren zijn een van de meest unieke kenmerken van het Selous-landschap. Grote delen van de beboste graslanden van de noordelijke Selous worden elk seizoen overspoeld door het stijgende water van de Rufiji-rivier, het creëren van een zeer dynamisch ecosysteem.
Criterium (x):Het reservaat heeft een hogere dichtheid en diversiteit aan soorten dan enig ander Miombo-bosgebied:meer dan 2, Er zijn 100 planten geregistreerd en men denkt dat er nog meer bestaan in de afgelegen bossen in het zuiden. evenzo, het pand beschermt een indrukwekkende grote zoogdierfauna; het bevat wereldwijd significante populaties van Afrikaanse olifanten (Loxodontha africana) (106, 300), zwarte neushoorn (Diceros bicornis) (2, 135) en wilde jachthond (Lycaon pictus). Het omvat ook een van 's werelds grootste bekende populaties nijlpaarden (Hippopotamus amphibius) (18, 200) en buffel (Syncerus caffer) (204, 015). Er zijn ook belangrijke populaties hoefdieren, waaronder de sabelantilope (Hippotragus niger) (7000), Lichtenstein's hartebeest (Alcelaphus lichtensteinii) (52, 150), grotere koedoe (Tragelaphus strepsiceros), eland (Taurotragus oryx) en Nyassa-gnoe (Connochaetes albojubatus) (80, 815). In aanvulling, er is ook een groot aantal Nijlkrokodil (Crocodilus niloticus) en 350 soorten vogels, waaronder de endemische Udzungwa-bospatrijs (Xenoperdix udzungwensis) en de rufous winged sunbird (Nectarinia rufipennis). Door deze hoge dichtheid en diversiteit aan soorten, het Selous Game Reserve is een natuurlijke habitat die van uitzonderlijk belang is voor het in-situ behoud van de biologische diversiteit.
Integriteit
Met zijn enorme omvang (5, 120, 000 ha), het Selous-wildreservaat heeft relatief ongestoorde lopende ecologische en biologische processen die een grote verscheidenheid aan soorten en habitats in stand houden. De integriteit van het pand wordt verder versterkt door het feit dat het reservaat is ingebed in een grotere 90, 000 km 2 Selous-ecosysteem, waaronder nationale parken, bosreservaten en door de gemeenschap beheerde natuurgebieden. Daarnaast is het Selous Game Reserve functioneel verbonden met de 42, 000 km 2 Niassa Game Reserve in Mozambique, en dit is een andere belangrijke factor die de integriteit ervan garandeert. Zonder permanente bewoning binnen zijn grenzen, menselijke overlast is laag.
Beveiligings- en beheervereisten
Het Selous Game Reserve heeft passende rechtsbescherming en er is een beheersplan opgesteld. Het wordt beheerd als een wildreservaat, met een klein gebied (8%) in het noorden dat is gewijd aan fototoerisme, terwijl het grootste deel van het onroerend goed wordt beheerd als jachtreservaat. Zolang quota op wetenschappelijke wijze worden vastgesteld en gecontroleerd, het afnameniveau mag geen gevolgen hebben voor de populaties wilde dieren en, in feite, moet aanzienlijke inkomsten genereren die beschikbaar moeten worden gesteld voor het beheer van de reserve om het systeem duurzaam te maken. Er moet een gedetailleerde toeristische strategie voor het reservaat worden ontwikkeld, in lijn met het kader en de uitgangspunten zoals uiteengezet in het beheersplan. De inkomsten die door die activiteiten worden gegenereerd, moeten beschikbaar worden gesteld voor het beheer van de reserve om het systeem duurzaam te maken. De grote omvang van de reserve stelt belangrijke managementuitdagingen met betrekking tot de benodigde personele bezetting en het benodigde budget. De belangrijkste beheerskwesties die moeten worden aangepakt, zijn:beheersing van stroperij, in het bijzonder van olifanten en zwarte neushoorns; zorgen voor voldoende voordelen voor de lokale gemeenschappen door middel van natuurbeheergebieden en een verbeterd beheer van jacht- en fototoerisme. Er zijn verbeterde bewakings- en ecologische monitoringsystemen nodig om een betere wetenschappelijke/technische basis te bieden voor het beheer van de natuurlijke hulpbronnen van het onroerend goed, en om de effecten/voordelen van consumptief en niet-consumptief toerisme beter te begrijpen. De belangrijkste bedreigingen houden verband met de exploratie en winning van delfstoffen, olie en gas, en grote infrastructuurplannen; Er moeten milieueffectbeoordelingen worden uitgevoerd voor alle ontwikkelingsactiviteiten in de buurt van het onroerend goed die een impact kunnen hebben op de buitengewone universele waarde van het onroerend goed. Om de integriteit van het eigendom op lange termijn te waarborgen, is het belangrijk om het beheer ervan te verzekeren als onderdeel van een breder Selous-ecosysteem en om de nodige maatregelen te nemen om de functionele link met Niassa Game Reserve in Mozambique te behouden.
