Robben eiland
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Robbeneiland werd tussen de 17e en de 20e eeuw op verschillende momenten gebruikt als gevangenis, een ziekenhuis voor sociaal onaanvaardbare groepen, en een militaire basis. zijn gebouwen, en in het bijzonder die van de maximaal beveiligde gevangenis voor politieke gevangenen aan het einde van de 20e eeuw, getuigen van de manier waarop democratie en vrijheid zegevierden over onderdrukking en racisme.
Wat overleeft van zijn episodische geschiedenis zijn 17e-eeuwse steengroeven, het graf van Hadije Kramat die stierf in 1755, administratieve gebouwen uit de 19e eeuw, waaronder een kapel en pastorie, kleine vuurtoren, de melaatsenkerk, de enige overblijfselen van een leprakolonie, verlaten militaire structuren uit de Tweede Wereldoorlog rond de haven en de grimmige en functionele maximaal beveiligde gevangenis van de apartheidsperiode begonnen in de jaren zestig.
De symbolische waarde van Robbeneiland ligt in zijn sombere geschiedenis, als een gevangenis en een ziekenhuis voor ongelukkigen die werden afgezonderd als sociaal ongewenst. Daar kwam in de jaren negentig een einde aan toen het onmenselijke Apartheidsregime door het Zuid-Afrikaanse volk werd afgewezen en de politieke gevangenen die op het eiland hadden vastgezeten na vele jaren hun vrijheid kregen.
Criterium (iii):De gebouwen van Robbeneiland zijn een welsprekende getuigenis van zijn sombere geschiedenis.
Criterium (vi):Robbeneiland en zijn gevangenisgebouwen symboliseren de triomf van de menselijke geest, van vrijheid en democratie boven onderdrukking.
Integriteit
De overblijfselen op het eiland als landschap weerspiegelen de geschiedenis van het eiland sinds de 17e eeuw en alle attributen die de waarde ervan overbrengen.
Er was weinig onderhoud aan de route uitgevoerd sinds het Department of Correctional Services het eiland had verlaten, en veel constructies vereisen reparatie en onderhoud. Een verscheidenheid aan mariene en landgebonden natuurlijke, en door de mens veroorzaakte, Er zijn ook bedreigingen vanwege het gebrek aan duidelijke controles, voorzieningen en regie. Met meer dan 700 gebouwen en locaties in de database van het eiland, degenen die niet worden bezet of gebruikt, zijn kwetsbaar voor verval.
Een groei in bezoekersaantallen zet ook de natuurlijke en gebouwde hulpbronnen van het eiland onder druk. Het werk was gericht op kapitaalwerken en infrastructuurprojecten waar financiering gemakkelijker te verkrijgen was in vergelijking met budgetten voor preventieve onderhoudsactiviteiten. Deze onbalans in activiteiten bedreigt de integriteit van wat overblijft.
authenticiteit
Juist omdat het een historisch traject heeft gevolgd met verschillende gebruiksveranderingen zonder bewuste conserveringsinspanningen gericht op behoud, de authenticiteit van het eiland is totaal.
Het bewijs van gelaagdheid weerspiegelt de geschiedenis sinds het begin van de 17e eeuw en de gebeurtenissen waarmee het wordt geassocieerd.
Beveiligings- en beheervereisten
In termen van de National Monuments Act van Zuid-Afrika, het gebied werd in 1996 uitgeroepen tot Nationaal Monument. Robbeneiland, en zijn bufferzone van één zeemijl, wettelijk beschermd is als nationaal erfgoed door de National Heritage Resources Act (nr. 25 van 1999); de Wet op de Werelderfgoedconventie (Wet nr. 49 van 1999); de Wet op de culturele instellingen (Wet nr. 119 van 1998); de nationale wet op het milieubeheer (Wet nr. 107 van 1998); Nationaal milieubeheer:Biodiversiteitswet (Wet nr. 10 van 2004); en de National Environmental Management:Protected Areas Act (Wet nr. 57 van 2003). Bescherming in termen van dit laatste houdt in dat mijnbouw of prospectie volledig verboden is binnen het terrein of de bufferzone ervan. Verder, elke ongeschikte ontwikkeling met mogelijke gevolgen voor het onroerend goed wordt door de minister van Milieu en Toerisme niet toegestaan.
De beheersbevoegdheid voor het onroerend goed berust bij de Robbeneiland Museumraad met gedelegeerde bevoegdheid voor het dagelijks beheer en de instandhoudingszaken bij de Chief Executive Officer.
Er is vooruitgang geboekt met de uitvoering van het geïntegreerde beheersplan voor natuurbehoud, specifiek met betrekking tot fysieke conservering en preventieve conserveringswerkzaamheden, voortdurende verbeteringen in interpretatie en bezoekersbeheer, en een betere samenwerking met Rijkswaterstaat. Er is behoefte aan verbetering van de institutionele/bestuurlijke aspecten van het vastgoed om de kwetsbaarheden van het gebouwde erfgoed aan te pakken. Er is met name behoefte aan uitvoering van de aanbevelingen van het Status Quo-rapport van juni 2003, uitgevoerd door het ministerie van Openbare Werken om te helpen bij het begeleiden van toekomstige onderhoudsplanning, budgettering en het opzetten van een systeem om de voortgang te bewaken. Het omvatte een inventarisatie van de meeste infrastructuur en faciliteiten, beoordeelde hun toestand en adviseerde reparaties.
