Natuurreservaten Lucht en Ténéré
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De natuurreservaten van Aïr en Ténéré is een van de grootste beschermde gebieden in Afrika, dekkend 7, 736, 000 hectare. Het is het laatste bastion van de Saharo-Sahelische fauna in Niger. Het bestaat uit twee hoofdzones:de bergmassieven van Aïr die oprijzen tot 2000 m hoogte en de uitgestrekte vlakte van de Ténéré-woestijn. In het hart van een woestijnachtige omgeving, de Aïr vertegenwoordigt een klein deel van het Sahelische plantenleven met Soedanese en Saharo-mediterrane elementen.
Criterium (vii):De lucht vormt een Sahelische enclave omringd door een Saharawoestijn, waardoor een opmerkelijke verzameling van relict-ecosystemen wordt gevormd, gecombineerd met berg- en vlaktelandschappen van uitzonderlijke esthetische waarde en belang. De levende duinen van de Ténéré veranderen het landschap snel door verplaatsing en afzetting van zand. De regio bevat de blauwmarmeren bergen die een uitzonderlijk esthetisch belang vertegenwoordigen.
Criterium (ix):Het reservaat van Aïr en Ténéré is het laatste bastion van de Saharo-Sahlien dieren in het wild in Niger. Het isolement van de lucht en de zeer geringe menselijke aanwezigheid zijn de redenen voor het voortbestaan in deze regio van talrijke diersoorten die zijn geëlimineerd uit andere regio's van de Sahara en de Sahel. Het perceel bevat een grote verscheidenheid aan habitats (levende duinen, vaste duinen, steenachtige grindwoestijn, klif valleien, ravijnen, hoge plateaus, water gaten, enz.) die nodig zijn voor het behoud van de biologische diversiteit van de Saharo Sahel.
Criterium (x):Het eigendom bevat belangrijke natuurlijke habitats voor het voortbestaan van de drie antilopen van de Sahara die op de Rode Lijst van bedreigde diersoorten van de IUCN staan:de Dorcus-gazelle (Gazella dorcas dorcas); de Leptocere-gazelle (Gazella leptoceros); en de Addax (schroefantilope) (Addax nasomaculatus). Ongeveer een zesde van het reservaat profiteert van het statuut van heiligdom voor de bescherming van de Addax. Het pand bevat belangrijke populaties van soorten hoefdieren van de Sahara en soorten carnivoren zoals de fennec-vos, Rüppells vos, en de cheeta. Het massief van de Aïr vormt ook een transitzone voor een groot aantal afrotropische en palearctische trekvogels. In totaal, 40 soorten zoogdieren, 165 soorten vogels, 18 soorten reptielen en één amfibiesoort zijn geïdentificeerd in het reservaat. Wat de flora betreft, de steppe bevat soorten Acacia ehrenbergiana, Acacia raddiana, Balanieten aegyptiaca, Maerua crassifolia, en op lagere hoogten soorten Panicum turgidum en Stipagrostis vulnerans. In de grotere valleien waar water in de alluviale reservoirs overvloedig is, er heeft zich een zeer specifieke habitat ontwikkeld die een dichte houtachtige laag doumpalmen associeert, dadelpalmen, Acacia nilotica, Acacia raddiana, Boscia senegalensis, Salvadora persica, en een kruidachtige laag met oa Stipagrostis vulnerans.
Integriteit
Het pand is een van de grootste beschermde gebieden in Afrika met een oppervlakte van 7, 736, 000 ha. Het centrale deel (1, 280, 500 ha) staat vermeld als een strikt reservaat (Addax Sanctuary). Omdat de woestijnsoorten in zeer lage dichtheden voorkomen, deze grote omvang is essentieel voor hun overleving. Op de grens van het Aïr-gebergte en de Ténéré-woestijn, de grenzen zijn gemarkeerd op alle belangrijke toegangspunten. Een uitbreiding in het zuidwesten met een gebied voor dieren in het wild onder bepaalde regenomstandigheden en om rekening te houden met een migratie van Addax in het zuidoosten naar de regio Mt Termit, wordt overwogen.
Beveiligings- en beheervereisten
Het pand werd in 1992 ingeschreven op de lijst van werelderfgoed in gevaar vanwege politieke instabiliteit en onenigheid onder de bevolking. Het pand geniet wettelijke bescherming en een bevredigend beheer, met technische en financiële steun van de staat en ontwikkelingspartners. Er is geen beheerplan. De jacht op en exploitatie van houtproducten is verboden in het reservaat; en toegang tot het Addax Sanctuary is ook ten strengste verboden. Stroperij en illegale begrazing zijn de belangrijkste bedreigingen die het eigendom in gevaar brengen. Deze bedreigingen vinden het begin van een oplossing met bewakings- en bewustmakingsactiviteiten, maar er moet nog veel worden gedaan om ze volledig te elimineren. Om deze problemen te minimaliseren, de fysieke aanwezigheid van de beheersautoriteiten in de reserve moet worden versterkt; de respectieve landgebruiksrechten en toegang tot hulpbronnen door de lokale bevolking behoeft verduidelijking, het toezicht op en de bewaking van het onroerend goed moet worden verbeterd om de problemen van stroperij en de illegale winning van natuurlijke hulpbronnen te bestrijden en de inzameling van hout en loof in het onroerend goed voor commerciële doeleinden een halt toe te roepen. De duurzame ontwikkeling en het behoud van dit eigendom vereist de versterking van de financiële en technische steun van de staat en de ontwikkelingspartners, om een ontwikkeling- en beheersplan voor de site op te stellen, voor een efficiënte implementatie een kader voor intercommunaal overleg, en overeenstemming te bereiken over het medebeheer van de natuurlijke hulpbronnen van het onroerend goed door de staat en de betrokken gemeenschappen.
