Prehistorische grotten van Yagul en Mitla in de centrale vallei van Oaxaca
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De prehistorische grotten van Yagul en Mitla in de centrale vallei van Oaxaca is een uitgebreid cultureel landschap met grotten en schuilplaatsen, een daarvan, de grot van Guilá Naquitz heeft buitengewoon goed bewaard gebleven botanisch bewijs geleverd van flespompoenen, bonen en pompoen en de vroegst bekende maïskolven, en twee anderen, Cueva Blanca en Gheo Shih-sites hebben bewijs geleverd van Pleistocene dieren en stenen werktuigen en het seizoensgebonden gebruik van de overvloedige zomerbronnen van fruit en kleine zoogdieren.
De geleidelijke verschuiving van sociale groepen die voornamelijk gebaseerd waren op de jacht naar groepen die voornamelijk gebaseerd waren op gevestigde landbouw vond plaats in meerdere gebieden tegelijkertijd in de Meso-Amerikaanse regio. Het pand is een uitzonderlijke weerspiegeling van de evolutie van het verzamelen van jagers naar meer gevestigde gemeenschappen in dit gebied van de Oaxaca-vallei.
Criterium (iii):Het botanische bewijs uit de grot van Guilá Naquitz met betrekking tot de domesticatie van andere planten, Squash, kalebassen en bonen, gekoppeld aan het archeologische bewijs van Cueva Blanca en Gheo Shih, kunnen samen worden gezien als een uitzonderlijke getuigenis van de evolutie van het verzamelen van jagers naar meer gevestigde gemeenschappen in dit gebied van Midden-Amerika.
Integriteit
Binnen de sites van Guilá Naquitz, Cueva Blanca en Gheo Shih bevatten alle elementen die nodig zijn om de buitengewone universele waarde te behouden en ze worden niet bedreigd, hoewel ze kwetsbaar kunnen zijn voor overbegrazing als gevolg van veranderingen in de klimatologische omstandigheden.
authenticiteit
Guilá Naquitz-grot, samen met Cueva Blanca en Gheo Shih kan worden gezien om sites over te brengen, waarvan bekend is dat de vroege mens in vroege data bepaalde wilde planten heeft gedomesticeerd en vermoedelijke stappen heeft genomen naar semi-gevestigde levens. Voor deze websites authenticiteit kan worden gezegd intact te zijn, ook al is het bewijs waarop onze kennis is gebaseerd niet langer fysiek aanwezig in de grotten en locaties.
Beheer- en beschermingsvereisten
Zelfs als het Yagul-gedeelte van het onroerend goed wordt beschermd door presidentiële decreten, de overige archeologische en landschappelijke gebieden hebben momenteel geen landelijke of gemeentelijke bescherming. Er zijn lopende specifieke projecten om dit deel van het pand te beschermen. Al het zichtbare archeologische bewijs wordt voor elke vindplaats vastgelegd op registratiebladen, samen met kaarten en foto's.
De belangrijkste autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor het beheer van het onroerend goed zijn het Nationaal Instituut voor Antropologie en Geschiedenis (INAH), betrokken bij alle archeologische en culturele bezienswaardigheden, en de Nationale Commissie voor Natuurbeschermingsgebieden (CONANP), die beide staats- en lokale afdelingen of afdelingen hebben. CONANP is verantwoordelijk voor het behoud van natuurlijke soorten en schilderachtige plekjes in het Yagul-gebied. In samenwerking met INAH maakt het afspraken met gemeenschappen, voorstander van traditionele landgebruikspraktijken. In 1999, een beheersplan werd goedgekeurd voor de archeologische corridor van de Oaxaca-vallei (CAVO), gehecht aan het bestaande beheersplan van de archeologische zone van Monte Alban. Het beheersysteem voor het onroerend goed is in het algemeen adequaat, hoewel nieuw geïmplementeerd en dus nog steeds bewezen.
Er is behoefte aan rechtsbescherming voor het hele genomineerde gebied; een actief natuurbehoudbeleid om ervoor te zorgen dat begrazing en toegang worden gecontroleerd, maatregelen voor risicoparaatheid; een toegangsstrategie gebaseerd op de draagkracht van het genomineerde gebied; en om een onderzoeksprogramma te promoten om na te gaan of er op termijn meer substantiële bewijzen kunnen worden ontdekt waardoor het bredere landschap van Oaxaca kan worden gezien als een focus voor de domesticatie van planten en de overgang naar een gevestigde landbouw, wat uitzonderlijk is in de context van zijn geoculturele regio.
