Hospicio Cabañas, Guadalajara
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Gelegen in Guadalajara in de centrale regio van West-Mexico, Hospicio Cabañas werd aan het begin van de 19e eeuw opgericht om zorg en onderdak te bieden aan behoeftigen, waaronder wezen, ouderen, gehandicapten en chronisch zieken. architect Manuel Tolsá, ontwierp een overwegend neoklassiek complex op monumentale schaal, met een oppervlakte van 2,34 hectare. Ondanks zijn grootte, het unieke karakter van het hospice heeft vooral te maken met de eenvoud van het ontwerp, specifiek de afmetingen en de bereikte harmonie tussen de gebouwen en de buitenruimtes. De totale compositie wordt gevormd door een rechthoekig plan van 164 meter bij 145 meter en bevat een complex van gebouwen van één verdieping, aangelegd rond een reeks van drieëntwintig binnenplaatsen die variëren in grootte en kenmerken.
De oprichter van het hospice, Bisschop Cabañas gaf opdracht tot een ontwerp dat beantwoordde aan zijn sociale en economische vereisten door een uitstekende oplossing van grote subtiliteit en menselijkheid. De gelijkvloerse schaal, overdekte doorgangen tussen gebouwen, en arcades die de meeste binnenplaatsen doorkruisen, waren gericht op het comfort van de bewoners, waardoor ze zich vrij konden bewegen. Het licht en de lucht van de open ruimtes waren bedoeld om genezing te bevorderen. In aanvulling, het was een van de doelstellingen van bisschop Cabañas om bewoners op te leiden door een vak te leren. Bijvoorbeeld, de gangen van het hospice boden ruimte voor een van Guadalajara's eerste drukpersworkshops en gedurende de 19e eeuw werden ontelbare teksten op deze locatie gepubliceerd.
De uitzondering op de uniforme hoogte van 7,5 meter van het complex is te vinden langs de centrale as met de kapel en de keuken. De keuken wordt bekroond door een schotelkoepel en een kleine lantaarn. Het is de kapel, echter, dat is het visueel dominante kenmerk van het hospice met zijn imposante koepel die 32,5 meter hoog is.
Eind jaren dertig, de kapel was versierd met zevenenvijftig prachtige fresco's geschilderd door José Clemente Orozco, een van de grootste Mexicaanse muralisten van die tijd. Deze werken worden beschouwd als een groot meesterwerk van Mexicaanse kunst en illustreren zowel de Spaanse cultuur als de inheemse cultuur van Mexico met goden, offers en tempels. De focus van de muurschilderingen is te vinden in de koepel van de kapel met het werk El Hombre de Fuego (The Man of Fire), dat de onderwerping van mensen aan machines vertegenwoordigt.
Momenteel, het hospice is de thuisbasis van het Cabañas Cultureel Instituut en het Cultureel Erfgoed van de Mensheid. Een bufferzone van 18 stedelijke blokken van 37,26 hectare omringt het complex dat wordt begrensd door Federacion Street in het noorden, Javier Mina in het zuiden, Mariano Jiménez in het oosten en in het westen Calzada Independencia.
Criterium (i):Het Hospicio Cabañas is een uniek architectonisch complex dat is ontworpen om te beantwoorden aan de sociale en economische vereisten voor de huisvesting van zieken, de ouderen, wezen, en de behoeftigen met een uitstekende oplossing van grote subtiliteit en menselijkheid. De muurschilderingen die in de kapel zijn geschilderd door José Clemente Orozco worden beschouwd als grote meesterwerken van de Mexicaanse kunst.
Criterium (ii):De groep schilderijen in de kapel van het Hospicio, met name de allegorie El Hombre de Fuego (The Man of Fire) wordt beschouwd als een van de meesterwerken van de 20e-eeuwse muurschildering en had een grote culturele invloed buiten het Amerikaanse continent.
Criterium (iii):Dit is een uniek gebouw gewijd aan openbare welzijnshulp en spreekt van de uitzonderlijke humanitaire geest van zijn promotor en producent, bisschop Juan Ruiz de Cabañas.
Criterium (iv):De Hospicio Cabañas is een uitstekend werk van de beroemde architect Manuel Tolsá, voornamelijk gebouwd in de neoklassieke stijl, die een geheel andere architecturale oplossing bood voor het conventionele ontwerp van zijn tijd. De beperking van één niveau om de beweging van patiënten te vergemakkelijken, grote open ruimtes met natuurlijke verlichting en ventilatie om genezing te bevorderen, en overdekte loopbruggen tussen de verschillende modules van het gebouw, wiens schaal, met een oppervlakte van 2,34 hectare, was in die tijd en wordt vandaag de dag nog steeds als monumentaal beschouwd.
Integriteit
Het oorspronkelijke plan van architect Manuel Tolsá blijft intact, aangezien het pand het volledige 2,34 hectare grote gebouwencomplex omvat dat is ontworpen om de Hospicio Cabañas te huisvesten. Met uitzondering van de moestuin, die in de jaren 1850 in veertig percelen was verdeeld en door twee wegen werd doorsneden, er is bijna geen latere toevoeging geweest. Op het moment van inschrijving, er werd een beheerplan opgesteld met een bufferzone van 37,26 hectare rond het complex.
Het pand bevindt zich in een aardbevingsgevoelig gebied en daardoor seismische versterking is uitgevoerd om de gebouwen te beschermen, vooral in de zuilen en kunstwerken in de kapel.
authenticiteit
De authenticiteit van het complex van de Hospicio Cabañas is hoog. Hoewel het geen hospice meer is, het huidige gebruik als de thuisbasis van het Cabañas Cultureel Instituut en het Cultureel Erfgoed van de Mensheid heeft een minimale wijziging in het ontwerp vereist. Aanpassingen omvatten het verwijderen van muren om een grote vergaderruimte of theater te creëren voor 199 mensen. Sinds 1996, er is gewerkt om de veranderingen aan de keukenvleugel uit het begin van de 20e eeuw ongedaan te maken.
Enkele recente ingrepen waarbij gebruik werd gemaakt van moderne technieken en materialen die nodig waren voor het behoud van het ensemble werden uitgevoerd na grondige studies. Een voorbeeld van dit werk is het verstevigen van de dakconstructie door het vervangen van originele houten balken door metalen raamwerken. Bovendien, de kolommen die de koepel van de kapel ondersteunen, werden ook versterkt om de seismische risico's van de regio te erkennen. Stabilisatie van de muurschilderingen was nodig als reactie op het bewijs van het pleisterwerk dat loskwam van de ondersteunende muren.
Beveiligings- en beheervereisten
Het pand is momenteel eigendom van de staat Jalisco en wordt beheerd door het Cabañas Cultural Institute. Het wordt beschermd als een onroerend historisch monument onder de federale wet op archeologie van 1972, Artistieke en historische monumenten en zones die strikte controles op interventies opleggen. De technische verantwoordelijkheid voor de instandhouding en restauratie valt onder het ministerie van Cultuur, regering van Jalisco met technische ondersteuning van het Nationaal Instituut voor Antropologie en Geschiedenis (INAH) en het Nationaal Instituut voor Schone Kunsten (INBA), beide onderdeel van de Nationale Raad voor Cultuur en Kunst (CNCA) van het Ministerie van Onderwijs.
Het complex herbergt momenteel het Cabañas Cultural Institute, en het Cultureel Erfgoed van de Mensheid. De huidige exploitatie van het gebouw vereist een beheerplanmethodiek, om te versterken, de rollen en verantwoordelijkheden van de organisatie te ondersteunen en te consolideren. De rol van het Cabañas Cultural Institute als hedendaags museum, met zowel tijdelijke als permanente tentoonstellingen, evenals de showrooms voor de werken van Maestro. José Clemente Orozco. Zowel de muurschilderingen als het gebouw zelf moeten de omstandigheden van de museumruimte behouden, in overeenstemming met technische veiligheidseisen en het behoud van collecties, zonder hun erfgoedstatus aan te tasten.
Een stedenbouwkundig plan (1997-98) biedt bescherming voor het ingeschreven eigendom van de omgeving. Dit document definieert de bufferzone die 18 blokken omvat en een deel van de Plaza Tapatia met een oppervlakte van 37,26 hectare.
