Aapravasi Ghato
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Gelegen aan de baai van Trou Fanfaron, in de hoofdstad van Port-Louis, de Aapravasi Ghat is de overblijfselen van een immigratiedepot, de plaats waar de moderne contractarbeiders Diaspora ontstond. Het depot werd in 1849 gebouwd om contractarbeiders uit India te ontvangen, Oost-Afrika, Madagascar, China en Zuidoost-Azië om te werken op de suikerplantages van het eiland als onderdeel van het 'Grote Experiment'. Dit experiment is geïnitieerd door de Britse regering, na de afschaffing van de slavernij in het Britse rijk in 1834, om de superioriteit van 'vrij' over slavenarbeid in zijn plantagekolonies aan te tonen. Het succes van het 'Grote Experiment' op Mauritius leidde tot de goedkeuring ervan door andere koloniale machten vanaf de jaren 1840, resulterend in een wereldwijde migratie van meer dan twee miljoen contractarbeiders, waarvan Mauritius bijna een half miljoen ontving. De gebouwen van Aapravasi Ghat behoren tot de vroegste expliciete manifestaties van wat een mondiaal economisch systeem zou worden. De Aapravasi Ghat-site is een belangrijk historisch getuigenis van contractarbeid in de 19e eeuw en is het enige overgebleven exemplaar van deze unieke moderne diaspora. Het vertegenwoordigt niet alleen de ontwikkeling van het moderne systeem van contractuele arbeid, maar ook de herinneringen, tradities en waarden die deze mannen, vrouwen en kinderen die ze bij zich droegen toen ze hun land van herkomst verlieten om in het buitenland te gaan werken en vervolgens nalieten aan hun miljoenen nakomelingen voor wie de site een grote symbolische betekenis heeft.
Criterium (vi):Aapravasi Ghat, als de eerste locatie die in 1834 door de Britse regering werd gekozen voor het 'grote experiment' met het gebruik van contractarbeiders, in plaats van slavenarbeid, wordt sterk geassocieerd met herinneringen aan bijna een half miljoen contractarbeiders die van India naar Mauritius verhuizen om te werken op suikerrietplantages of om naar andere delen van de wereld te worden overgeladen.
Integriteit De setting van het pand is veranderd door de aanleg van een weg die het doorsnijdt. Momenteel, minder dan de helft van het gebied van het immigratiedepot zoals het in 1865 bestond, overleeft. Echter, originele structurele sleutelcomponenten staan nog steeds overeind. Deze omvatten de overblijfselen van de schuren voor de huisvesting van de immigranten, Keukens, toiletten, een gebouw dat werd gebruikt als een ziekenhuisblok en een zeer symbolische vlucht van 14 treden waarop alle immigranten een voet moesten leggen voordat ze het immigratiedepot binnengingen. Echter, het pand is kwetsbaar voor de ontwikkeling in de bufferzone, waarvan sommige niet gereguleerd zijn.
Authenticiteit Het pand vertegenwoordigt de plaats waar contractarbeiders voor het eerst aankwamen in Mauritius. Archief- en bouwkundige tekeningen van het complex ten tijde van de verbouwing in 1864-1865 getuigen van zijn functie als immigratiedepot. De overgebleven gebouwen onthullen belangrijke aspecten van de geschiedenis van het contractarbeidssysteem en het functioneren van het immigratiedepot. Hoewel er weinig gedetailleerde documentatie was van het conserveringswerk dat vóór 2003 werd ondernomen, het recentere werk, inclusief het verwijderen van de ongewenste toevoegingen van de jaren negentig, is gebaseerd op archeologisch onderzoek en gedetailleerde archiefdocumentatie, inclusief de complete set tekeningen van het immigratiedepot ten tijde van de verbouwing van het complex in 1864-1865. Voorafgaand aan de start van de recente conserverings- en restauratiewerkzaamheden, twee technische rapporten voor de instandhouding werden respectievelijk in december 2003 en mei 2004 opgesteld door ICOMOS-India. Volledige fotodocumentatie en architecturale documentatie van de site werden uitgevoerd voordat de conserveringswerkzaamheden werden gestart en tijdens het conserveringsproces. Deze werden opgesteld als onderdeel van de periodieke conserveringsrapporten van het pand.
Beveiligings- en beheervereisten
De Aapravasi Ghat-site is eigendom van het ministerie van Kunst en Cultuur. Het pand is beschermd als nationaal erfgoed onder de National Heritage Fund Act 2003 en de Aapravasi Ghat Trust Fund Act 2001. De bufferzones worden gereguleerd door de gemeenteraad van Port-Louis in het kader van de Local Government Act. Het dagelijkse beheer van de site is de verantwoordelijkheid van het Aapravasi Ghat Trust Fund. Het bestuur van het trustfonds bestaat uit vertegenwoordigers van belangrijke instellingen zoals het kabinet van de minister-president, het ministerie van Kunst en Cultuur, het ministerie van Financiën en Economische Ontwikkeling, het Ministerie van Toerisme en het Nationaal Erfgoedfonds. Een technisch team van het Aapravasi Ghat Trust Fund beoordeelt alle conserveringswerken op de site met internationale experts.
Het beheersplan van de Aapravasi Ghat-site (2006-2011) behandelt de strategie en de visie voor de duurzame ontwikkeling van het vastgoed op lange termijn. Een van de belangrijkste doelstellingen is de noodzaak om wettelijke ondersteuning te bieden voor de bufferzones en om een duidelijke beheersstructuur op te zetten. Het gaat om het opzetten van een wettelijke bescherming voor de bufferzones door middel van de afkondiging van een Richtsnoer voor ruimtelijke ordening. Het doel is om de ontwikkeling te oriënteren op de valorisatie en revitalisering van het gebied, die attributen bevat die verband houden met de uitstaande universele waarde van het onroerend goed. De belangrijkste doelstellingen omvatten ook de ontwikkeling van een alomvattend instandhoudingsplan, de noodzaak om banden te onderhouden met de lokale gemeenschap in de bufferzones, de uitvoering van een Bezoekersbeheerplan en het opzetten van een interpretatiecentrum voor het pand. De onderzoeksdoelstellingen richten zich op de Bufferzones en op immaterieel erfgoed met het oog op een inventarisatie van immaterieel erfgoed gerelateerd aan indenture.
Om de setting en context van het onroerend goed te beschermen, op middellange termijn zal vooruitgang moeten worden geboekt met het opzetten van adequate instrumenten om het beheer en de instandhouding van het onroerend goed en zijn bufferzone te vergemakkelijken en om betrokkenheid bij de bewoners van de omliggende stad mogelijk te maken, zodat de relatie tussen het onroerend goed en de bufferzones worden beter begrepen.
