Klif van Bandiagara (Land van de Dogons)
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De klif van Bandiagara, Land van de Dogons, is een uitgestrekt cultureel landschap van 400, 000 ha en omvat 289 dorpen verspreid over de drie natuurlijke regio's:zandsteenplateau, helling, vlaktes (meer dan tweederde van de vermelde omtrek is bedekt met plateaus en kliffen).
De gemeenschappen op de site zijn in wezen de Dogon, en hebben een zeer nauwe relatie met hun omgeving, uitgedrukt in hun heilige rituelen en tradities.
De site van het Land van de Dogons is een indrukwekkende regio met uitzonderlijke geologische en ecologische kenmerken. Menselijke nederzettingen in de regio, sinds het paleolithicum, hebben de ontwikkeling en harmonieuze integratie in het landschap van rijke en dichte materiële en immateriële culturen mogelijk gemaakt, waarvan de bekendste die van de Tellem zijn, waarvan men denkt dat ze in de grotten leven, en de Dogon.
Dit vijandige milieu en de moeilijke toegang is, sinds de 15e eeuw, een natuurlijk toevluchtsoord dat overeenkwam met de behoefte aan verdediging van de Dogons tegen formidabele indringers. Verankerd op het plateau en hangend aan rotswanden, de Dogon hun eeuwenoude cultuur en tradities konden behouden, dankzij deze defensieve schuilplaats. De architectuur van het Dogon-land is aangepast om te profiteren van de fysieke beperkingen van de plaats. Of het nu op de hoogvlakte is, de rotswanden, of op de vlakte, de Dogon hebben alle beschikbare elementen uitgebuit om hun dorpen te bouwen die hun vindingrijkheid en hun filosofie van leven en dood weerspiegelen.
In bepaalde culturele gebieden, de Dogon-dorpen omvatten talrijke graanschuren, grotendeels vierkant met een rieten taps toelopend dak. De gin'na, of grote gezinswoning, is over het algemeen op twee niveaus gebouwd. De gevel gebouwd van banco, is raamloos maar heeft een reeks nissen en deuren, vaak versierd met gebeeldhouwde motieven:rijen mannelijke en vrouwelijke personages die de opeenvolgende generaties van het paar symboliseren.
Een van de meest karakteristieke vormen van het land van de Dogon is die van de togu-na, de grote schuilplaats, een lange constructie die beschutting biedt onder een dak van takken ondersteund door ruw gevormde houten palen, voor een platform met banken voor de mannen.
De totem heiligdommen (binu), bevoorrechte plaatsen, zijn van een grote variëteit:sommige, in grotten, houd de cultusplaatsen van de Tellem in leven; anderen, gebouwd van banco, lijken op huizen. De meest vereerde zijn de verantwoordelijkheid van de Hogon, de priester van een of meerdere dorpen die alleen wonen, zijn inspiratiebron is de slang, Lèbe, wiens totem vaak wordt gebeeldhouwd in de buurt van de deur van zijn woning.
De opkomst van nieuwe «geschreven religies» (islam en christendom) sinds ten minste de 18e eeuw heeft bijgedragen aan de kwetsbaarheid van het erfgoed dat vandaag de dag heeft geleden onder de negatieve effecten van globalisering in verband met de toenemende ontwikkeling van cultureel toerisme en de verschijnselen van plattelandsontwikkeling. Exodus, gevolg van de droogte van de afgelopen decennia.
Criterium (v):Het land van de Dogon is de opmerkelijke manifestatie van een denksysteem dat verbonden is met de traditionele religie en dat harmonieus is geïntegreerd met het architectonisch erfgoed, zeer opmerkelijk in een natuurlijk landschap van rotsblokken en indrukwekkende geologische kenmerken. Het binnendringen van nieuwe geschreven religies (islam en christendom) sinds ten minste de 18e eeuw heeft bijgedragen aan de kwetsbaarheid van het erfgoed dat vandaag de dag lijdt onder de nadelige effecten van globalisering.
Criterium (vii):De klif en zijn rotsachtige puin vormen een natuurgebied van unieke en uitzonderlijke schoonheid in West-Afrika. De diversiteit aan geomorfologische kenmerken (plateau, kliffen en vlakten) van de site worden gekenmerkt door de aanwezigheid van natuurlijke monumenten (grotten, secundaire duinen en rotsschuilplaatsen) die getuigen van de voortdurende invloed van de verschillende erosieverschijnselen. Het is ook in de natuurlijke omgeving dat de endemische plant Acridocarpus monodii wordt gevonden, het groeigebied is beperkt tot de kliffen, en specifieke geneeskrachtige planten die door de Dogon-therapeuten en -genezers worden gebruikt. Deze planten lijden onder een geleidelijke achteruitgang door klimaatverandering (droogte en woestijnvorming) en houtkap. De relatie van het Dogon-volk met hun omgeving komt ook tot uiting in de heilige rituelen die spiritueel de bleke vos associëren, de jakhals en de krokodil.
Integriteit
Door de sociaaleconomische verschijnselen (exodus, geleerdheid, infrastructuur Ontwikkeling), menselijke activiteiten en de aantasting van het milieu (klimaatverandering veroorzaakt droogtes, woestijnvorming of ook stortregens; demografische druk), de bevolking verlaat de dorpen op de steile hellingen naar de vlakte. Sommige immateriële culturele praktijken ondergaan een mutatie die verband houdt met contact met andere geïmporteerde waardesystemen (religies, cultureel toerisme...). De integriteit van dit zeer uitgebreide eigendom is, bijgevolg, bedreigd omdat verschillende sectoren niet langer alle attributen van de Outstanding Universal Value bevatten.
authenticiteit
De sociale en culturele tradities van de Dogon behoren tot de best bewaarde van Sub-Sahara Afrika, ondanks bepaalde belangrijke onomkeerbare sociaal-economische mutaties. De dorpen en hun bewoners zijn trouw aan de voorouderlijke waarden die verbonden zijn aan een originele levensstijl. De harmonieuze integratie van culturele elementen (architectuur) in het natuurlijke landschap blijft authentiek, uitstekend en uniek. Hoe dan ook, de traditionele praktijken in verband met de woonruimten en de bouwconstructies zijn kwetsbaar geworden, en op sommige plaatsen is de relatie tussen de materiële attributen en de Outstanding Universal Value fragiel.
Beveiligings- en beheervereisten
Het pand staat op de lijst van nationaal erfgoed bij decreet nr. 89 – 428 P-RM van 28 december 1989 als een natuurlijk en cultureel toevluchtsoord. De wet die de exploitatie van de bosbouw regelt (nr. 68-8/AN-RN van februari 1968) en de verordening nr. 60/CMLN van 11 november 1969 betreffende de jacht zijn eveneens van toepassing. Het Ministerie van Cultuur van Mali, de algemene instantie die verantwoordelijk is voor de bescherming van het eigendom, heeft het beheer gedelegeerd aan de Culturele Missie van Bandiagara. De Culturele Missie van Bandiagara heeft een beheer- en instandhoudingsplan voor de site opgesteld (2006-2010). Dit plan vereist de uitvoering van activiteiten met betrekking tot geïntegreerde natuurbeschermingsprogramma's. Het benadrukt de verbetering van de levensomstandigheden van de gemeenschappen, dragers van de erfgoedwaarden van de site.
Voor een duurzaam en effectief beheer van de site, prioriteit wordt gegeven aan de uitvoering van programma's die zijn opgenomen in het beheer- en instandhoudingsplan van het gebied. Dit plan roept op tot de samenhang tussen het beheer van erfgoed en de ontwikkeling van de lokale economie. Het land van de Dogon is een levende site, maar breekbaar, en bepaalde belangrijke waarden kunnen alleen worden behouden door rekening te houden met het welzijn van de lokale gemeenschappen, vertaald door het uitvoeren van gerichte ontwikkelings- en infrastructurele projecten (bijv. de watervoorziening van hooggelegen locaties en de economische verbetering van erfgoedbronnen).
Het is van essentieel belang om de uitvoering van het beheersplan te beoordelen om de zorgen van de bevolking en de verantwoordelijke organen van de gedecentraliseerde territoriale gemeenschappen beter in kaart te brengen.
Een ander punt van zorg is de noodzaak om de vermelding van de site te herzien. Elke herziening van de grenzen moet de kwetsbaarheden van bepaalde delen van het onroerend goed weerspiegelen in termen van authenticiteit en integriteit.
