As-Salt - De plaats van tolerantie en stedelijke gastvrijheid
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De stad As-Salt werd de hoofdstad van Transjordanië en een bloeiend handelscentrum tijdens de late Ottomaanse periode, tussen 1860 en 1920 een 'Gouden Eeuw' beleven. De effecten van de Ottomaanse ‘Tanzimat’-hervormingen zorgden voor meer veiligheid, administratieve structuren en handel. As-Salt werd centraal in handelsnetwerken tussen de oostelijke steppe en het westen, en groeide in rijkdom door de komst en vestiging van kooplieden uit Nablus, Syrië, en Libanon die hun fortuin verdienden met de handel, bankieren, en landbouw. Deze welvaart trok bekwame ambachtslieden aan en As-Salt werd getransformeerd van een bescheiden landelijke nederzetting in een bloeiende stad met een onderscheidend stadsbeeld en architectuur.
De stad beschikt over grote openbare gebouwen en privéwoningen die worden gekenmerkt door een centrale hal en drie traveeën, gemaakt van gele kalksteen. Deze tonen een mix van lokale en moderne architecturale invloeden, en vakkundig vakmanschap. Aangepast aan de steile gevouwen topografie, de stedelijke morfologie van de historische stadskern wordt gekenmerkt door een netwerk van onderling verbonden trappen, steegjes, openbare pleinen en ruimtes, en straten. Het resultaat is een dicht stedelijk weefsel dat de woonwijken van de stad verbindt met openbare ruimtes en straten. Deze tastbare kenmerken hebben de stedelijke culturen van de stad gevormd, met inbegrip van onderscheidende culturele tradities van tolerantie tussen mensen van verschillende culturele groepen en religies. Moslim- en christelijke gemeenschappen delen veel tradities, aangetoond door een gebrek aan fysieke scheiding tussen hen. Deze tradities van gastvrijheid worden beschouwd als een weerspiegeling van een samensmelting van lokale culturen en de inkomende burgerlijke handelaren tijdens de 'Gouden Eeuw' van de ontwikkeling van As-Salt en omvatten het socialezekerheidsstelsel dat bekend staat als Takaful Ijtimai' en het verlenen van gastvrijheid in Madafas (pensions , plaatselijk bekend als Dawaween).
De culturen van tolerantie, gastvrijheid, en sociaal welzijn van de bedoeïenenvolkeren van de regio waren gebruikelijk in het hele gebied en hebben bijgedragen aan de opbouw van een moderne Trans-Jordaanse identiteit.
Criterium (ii):Het historische centrum van As-Salt vertoont kenmerkende interculturele uitwisselingen die resulteerden in transformaties van de Levant in de late Ottomaanse periode. Deze omvatten culturele stromen, mensen, vaardigheden, tradities en rijkdom binnen en tussen de steden van de regio en daarbuiten, en tussen diverse culturele en religieuze groepen die de stedelijke bevolking vormden van de 'Gouden Eeuw' van de stad tot nu. Bij deze culturele uitwisselingen waren de lokale bedoeïenen betrokken, inkomende handelaren, ambachtslieden en handelaren, Ottomaanse functionarissen en christelijke missionarissen. Samen, de architectonische vormen en bouwtechnieken van de stad, stedelijke morfologie, gedeelde tradities en gebruik van openbare ruimtes, en de ontwikkeling van de plaatsen en praktijken van stedelijke gastvrijheid en wederzijds welzijn tonen deze interculturele uitwisselingen aan. Deze worden opgevat als een combinatie van lokale gebruiken en nieuwe stedelijke sociale normen.
Criterium (iii):De historische stedelijke kern van As-Salt is een uitzonderlijk voorbeeld van de stedelijke vorm en culturele tradities die verband houden met de 'Gouden Eeuw'-periode van de stad (1860 tot 1920). De stad bloeide en transformeerde als gevolg van de Ottomaanse Tanzimat-hervormingen, blijkt uit het relatief intacte stedelijke weefsel, trappen, en openbare ruimtes, evenals de grote openbare gebouwen en privéwoningen die worden gekenmerkt door een centrale hal en drie traveeën, gemaakt van gele steen. De stedelijke vorm weerspiegelt en ondersteunt de tradities van gezamenlijke bewoning van christelijke en moslimgemeenschappen, en specifieke vormen van stedelijke gastvrijheid, waarvan er vele doorgaan. As-Salt onderscheidt zich door zijn culturele praktijken van samenwerking tussen religies en de afwezigheid van gesegregeerde buurten. Hoewel deze eigenschappen niet uniek zijn binnen de Levant, As-Salt is uitzonderlijk vanwege de intensiteit van deze manifestaties en de nauwe verbindingen tussen de culturele tradities en het stedelijk weefsel en vormen. De bijzondere stedelijke traditie van het verstrekken van Madafas (pensions, ook bekend als Dawaween) is een voorbeeld van deze kenmerken, het combineren van materiële en immateriële attributen.
Integriteit
As-Salt toont integriteit in relatie tot de continuïteit van het historisch stedelijk weefsel, waaronder de historische gebouwen, landschapsinstelling, het netwerk en de hiërarchie van trappen die de verticale beweging tussen lagere en hogere niveaus organiseren, de aanwezigheid van open ruimtes die een multireligieuze samenleving ondersteunen, en de residentiële en religieuze gebouwen. De woning is van voldoende grootte, en de grens en bufferzone zijn op de juiste manier afgebakend. De geest en het gevoel van de plek zitten zowel in het tastbare (gebouwen, huizen, kerken, moskeeën, Madafa's, stedelijke knooppunten, trappen) en immateriële attributen (nabije bewoning van verschillende culturele en religieuze groepen, gedeeld gebruik van de openbare ruimte, tradities van sociaal welzijn tussen buren). De integriteit is kwetsbaar voor ontwikkelingsdruk en is aangetast door indringende gebouwen en lege percelen binnen het stedelijk weefsel die de visuele en immateriële kwaliteiten van het onroerend goed aantasten.
authenticiteit
Het historische stedelijke centrum van As-Salt voldoet aan de voorwaarden van authenticiteit door de continuïteit van de verschillende elementen van de architectuur en stedelijke morfologie van de stad, en in de voortdurende aspecten van de tradities van gastvrijheid. De authenticiteit van de structuur, materialen, formulier, en het ontwerp van de historische gebouwen en het stedelijk weefsel is bevredigend ondanks ontwikkelings- en adaptieve hergebruikprojecten. De kenmerkende gele steen onderscheidt veel historische gebouwen binnen de grotere stedelijke kern, en de authenticiteit wordt ondersteund door het behoud van de netwerken van de openbare ruimte, steegjes, en trappen. De sterke visuele en topologische bijdrage van de setting en de continuïteit van het gebruik van veel van de openbare gebouwen en ruimtes zijn belangrijke aspecten van de authenticiteit van het pand.
Beveiligings- en beheervereisten
Twee nationale wetten bieden bescherming voor het onroerend goed. De wet van architecturale en stedelijke bescherming (N°5, 2005) is de primaire nationale wet voor de bescherming van cultureel erfgoed in Jordanië; de steden, Wet op de ruimtelijke ordening van dorpen en gebouwen (N° 79, 1966) voorziet in de oprichting van planningsautoriteiten en -processen, inclusief bouwvoorschriften. Implementatie van bescherming wordt geboden door middel van de City Core Special Regulations die zijn goedgekeurd door het ministerie van Gemeenten en Plattelandszaken, de Hogere Stadsplanningsraad van Jordanië, en de As-Salt Greater Municipality in september 2014. Deze bevatten voorschriften voor stedelijke ruimten, aanduiding en classificatie van historische gebouwen, richtlijnen voor conservering en nieuwe interventies, en richtlijnen voor het ontwerp en de verbetering van openbare ruimten.
Er is een langdurige inzet voor het behoud van de materiële en immateriële eigenschappen van As-Salt door de inspanningen van de As-Salt Greater Municipality. Het managementsysteem is opgezet, geleid door de eenheid As-Salt City Development Projects, opgericht in 2005 door de gemeente. De belangrijkste missie van dit bureau is het coördineren van de inspanningen voor de bescherming, behoud, en beheer van de historische stad.
De gemeente zet een programma voort om de kenmerken van Outstanding Universal Value volledig te documenteren en hun staat van instandhouding vast te leggen. Het natuurbeheerplan is een bevredigend begin, en het opstellen van regels en richtlijnen voor verandering, verbouwings- en conserveringswerken zijn in voorbereiding. Belangrijke projecten voor conservering en adaptief hergebruik zijn afgerond, en andere zijn aan de gang en/of gepland. Voor tweeëntwintig van de historische gebouwen van de stad worden locatiespecifieke conserveringsplannen voltooid als basis voor hun conservering of adaptief hergebruik. Veel van de essentiële beheerstrategieën en -instrumenten moeten nog worden ontwikkeld, en het incorporeren van voorzieningen voor de immateriële culturele erfgoedaspecten vragen meer aandacht. Bezoekersmanagement en -interpretatie zijn onderwerp van nieuwe en lopende projecten. Bij de ontwikkeling van de nominatie en het voortdurende beheer van het onroerend goed zijn de gemeenschappen van de stad betrokken.
