Kathedraal, Torre Civica en Piazza Grande, Modena
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Samen vormen Modena's prachtige 12e-eeuwse kathedraal en torenhoge klokkentoren een uitstekend voorbeeld van vroeg-romaanse kunst met een uitzonderlijke architecturale en sculpturale kwaliteit. Naast de kathedraal en de spectaculaire stadstoren, ook bekend als "Ghirlandina", het pand omvat de Piazza Grande omringd door het stadhuis, en het aartsbisdom en een deel van de canonieke gebouwen en de sacristie in het noorden. Het gehele pand is relatief klein, beslaat 1,2 ha omgeven door een bufferzone van 1,1 ha.
Toegeschreven aan de architect Lanfranco, de kathedraal werd begonnen in 1099, ter vervanging van een vroegchristelijke basiliek, en is de thuisbasis van de stoffelijke resten van Sint Geminiano, de patroonheilige van Modena (4e eeuw). Het gebouw is bedekt met oude Romeinse stenen, verbinden met de pracht van de tempels uit de oudheid. De rijke sculpturen van Wiligelmo zijn te vinden op zowel de buitenmuren als de kapitelen binnen. De klokkentoren, begon in het begin van de 12e eeuw, is van vergelijkbare stijl en materialen. Oorspronkelijk een gebouw van vijf verdiepingen, het werd in 1319 voltooid met een achthoekig gedeelte en extra decoratie. De Piazza Grande, gelegen langs de historische Via Emilia in het middeleeuwse centrum van de stad, werd gesticht in de tweede helft van de 12e eeuw.
De kathedraal en de "Ghirlandina"-toren verschijnen als een consistent complex in termen van materiële en structurele criteria, en de bouw van de twee gebouwen hield de stad Modena meer dan twee eeuwen bezig, van 1099 tot 1319. De herbouw van de kathedraal van Modena in 1099 is om vele redenen een belangrijke mijlpaal in de middeleeuwse geschiedenis, waarvan er twee het belangrijkst zijn. Eerst, het gebouw is een karakteristiek en gedocumenteerd voorbeeld van hergebruik van oude overblijfselen, wat gebruikelijk was in de middeleeuwen voordat de steengroeven in de 12e en vooral de 13e eeuw werden heropend. Ten tweede, aan het begin van de 11e en 12e eeuw, dit was een van de eerste gebouwen, en zeker de belangrijkste, waar de samenwerking tussen een architect (Lanfranco) en een beeldhouwer (Wiligelmo) is gedocumenteerd door expliciete inscripties, gevonden in het gebouw. Het markeerde ook de verschuiving van een concept van artistieke productie waarbij de nadruk werd gelegd op de kwaliteit van de gebouwen als een meesterwerk van de vrijgevigheid van de stichter, naar een moderner concept waarin de rol van de maker wordt erkend.
Later, de gedocumenteerde aanwezigheid van de Campionesi-meesters in Modena tussen de laatste decennia van de 12e en het begin van de 13e eeuw geeft veel informatie over hoe de werken werden beheerd op een perfect georganiseerde middeleeuwse bouwplaats. De kunst van de kathedraal en de toren ontwikkelde zich aanzienlijk onder invloed van de Campionesi, altijd rekening houdend met de voortgang en thema's van de post-Wiligelmo Emiliaanse Romaanse School (vooral de kathedralen van Ferrara en Piacenza) en innovaties van Benedetto Antelami, en vertoont interessante overeenkomsten met de hedendaagse beeldhouwkunst van de Provence, vooral de prachtige gevels van Sint-Gillis en Arles.
Criterium (i):De gezamenlijke creatie van Lanfranco en Wiligelmo is een meesterwerk van menselijk creatief genie waarin een nieuwe dialectische relatie tussen architectuur en beeldhouwkunst werd gecreëerd in de romaanse kunst.
Criterium (ii):Tussen de 12e en 13e eeuw, het monumentale complex vormde een van de belangrijkste gronden voor een nieuwe beeldtaal, voorbestemd om de ontwikkeling van de Romaanse in de Po-vallei sterk te beïnvloeden. De grote innovaties van Wiligelmo zouden een verregaande invloed hebben op de laat-Italiaanse middeleeuwse beeldhouwkunst. Op Europees niveau, het beeldhouwwerk van de kathedraal van Modena vertegenwoordigt een bevoorrecht observatorium voor het begrijpen van de culturele context die gepaard gaat met de heropleving van de monumentale stenen beeldhouwkunst. Slechts weinig andere monumentale complexen, zoals Toulouse en Moissac, kan beweren in dit opzicht zo belangrijk te zijn.
Criterium (iii):Het Modena-complex getuigt op uitzonderlijke wijze van de culturele tradities van de 12e eeuw in de stedelijke samenleving van Noord-Italië, waar haar organisatie, religieus karakter, overtuigingen, en waarden worden allemaal weerspiegeld in de geschiedenis van de gebouwen.
Criterium (iv):Het monumentale complex bestaande uit de kathedraal, de toren, en het plein is een van de beste voorbeelden van een architectonisch complex waar religieuze en burgerlijke waarden worden gecombineerd in een middeleeuwse christelijke stad; toen stedelijke ontwikkeling nauw verbonden was met de waarden van het burgerleven, vooral in de relaties die het onthult tussen economie, religie en het politiek-sociale leven van de stad.
Integriteit
Overuren, Het monumentale complex van Modena heeft zijn historische, sociale en artistieke kenmerken die de buitengewone universele waarde bepalen. De werken die door de eeuwen heen zijn uitgevoerd aan het monumentale complex dat op de Werelderfgoedlijst staat, waren altijd gericht op het efficiënt en nuttig houden van de gebouwen met behoud van de ruimtelijke verhoudingen en volumes, het verlengen van zijn leven zonder zijn fysionomie en functies te veranderen.
Het complex is relatief intact gebleven met de kathedraal, toren en gebouwen met een traditionele relatie met de kerk rond de Piazza Grande. Kleine wijzigingen zijn onder meer de vervanging van acht originele metopen vanaf het dak door kopieën en de plaatsing van de originelen in het museum.
Bedreigingen voor het pand houden voornamelijk verband met het risico op aardbevingen als gevolg van een breuklijn die zich van oost naar west naar het zuiden van de rivier de Po uitstrekt. Na de aardbeving van 1996, op het complex is een restauratie-ingreep uitgevoerd. Als resultaat, de recente seismische gebeurtenis die plaatsvond in de regio Emilia (mei 2012) veroorzaakte geen significante schade aan de ingeschreven gebouwen, slechts kleine scheuren in de kathedraal. Er zijn bijkomende bedreigingen geïdentificeerd met betrekking tot milieuvervuiling en de impact van een trolleybusroute voor de kathedraal en ongeschikte culturele en commerciële activiteiten op Piazza Grande.
authenticiteit
Het genomineerde monumentale complex is onmiskenbaar authentiek qua ontwerp, formulier, materialen, en functie betreft.
Hoewel de kathedraal in de loop van de tijd een aantal renovaties heeft ondergaan, het behoudt zijn oorspronkelijke gebruik en het monumentale complex is onmiskenbaar authentiek wat betreft ontwerp en vorm. De bewaringsgeschiedenis bevestigt ook de authenticiteit ervan. Vanuit het oogpunt van restauratie en conservering, De kathedraal van Modena is een voorbeeldig geval, met een eeuwenlange geschiedenis van interventies en initiatieven, een belangrijk hoofdstuk in de geschiedenis van het behoud van het Italiaanse erfgoed rechtvaardigen. Schade veroorzaakt door bombardementen uit de Tweede Wereldoorlog resulteerde direct in de naoorlogse periode in 'conservatief herstel'. Terwijl de restauratie van de crypte in de jaren vijftig de verwijdering van latere renaissance-elementen inhield ten gunste van het herstel van de oorspronkelijke romaanse stijl, deze aanpak werd stopgezet in toekomstige projecten. Restauratie om problemen met de achteruitgang van stenen muren aan het eind van de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig aan te pakken, was gebaseerd op uitgebreid onderzoek en onderzoek.
Beveiligings- en beheervereisten
Het beheersysteem voor de kathedraal van Modena, Torre Civica en Piazza Grande omvatten wetgeving en beleid die op nationaal, regionaal en lokaal niveau en omvat de bisschoppelijke curie van het bisdom Modena (de kerkelijke instantie die de plaatselijke eigendommen van de kerk beheert). De stad Modena en de perifere kantoren van het Ministerie van Culturele Activiteiten en Erfgoed (Superintendenten) zijn verantwoordelijk voor de bescherming en het behoud van de bovengenoemde eigendommen.
De woning is gelegen in het centrum van Modena, dat, volgens het huidige stadsplanningsinitiatief op gemeentelijk niveau, onder algemene bescherming valt, bewaar- en gebruiksbeperkingen. Het stedenbouwkundig initiatief omvat de omtrek van het Werelderfgoed (erfgoed en bufferzone), terwijl het begeleidende regelgevende document het beheersplan erkent als het implementatieplan voor het behoud en het beheer van de site. Volgens het stedenbouwkundige instrument van Modena, elk werk dat aan het monumentale complex is toegestaan, moet streng worden gecontroleerd en geselecteerd met het oog op het behoud van zijn uitzonderlijke universele waarde. Bovendien, het hele stadscentrum is onderworpen aan preventieve beperkingen op het gebied van archeologische conservering.
In 2005, er is een stuurgroep opgericht waarin de eigenaren van het pand - Basilica Metropolitana di Modena (verbonden met de bisschoppelijke curie van het bisdom Modena) en de stad Modena - samen met de toezichthoudende instanties zijn betrokken, en de provincie Modena. De commissie was verantwoordelijk voor het opstellen van het beheersplan en het opvolgen van relevante implementatie en updates.
