18e-eeuws koninklijk paleis in Caserta met het park, het aquaduct van Vanvitelli, en het San Leucio-complex
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Het buitengewone monumentale complex van Caserta, in het noorden van Napels, werd in de tweede helft van de 18e eeuw ontworpen door de architect Luigi Vanvitelli, volgens de wensen van Karel van Bourbon om te wedijveren met Versailles en Madrid. Het omvat een weelderig paleis met een park, tuinen en bosrijke omgeving, evenals het aquaduct Carolino en het industriële complex van San Leucio, gebouwd voor de productie van zijde.
Het Koninklijk Paleis is het middelpunt van de hele architecturale compositie en bevindt zich op een centrale as die het hele complex verbindt en verenigt. De portiek en de stroom van de fonteinen in het park die leiden naar de schilderachtige achtergrond van de waterval, gevormd door het aquaduct Carolina, bevinden zich ook langs deze as.
Met zijn vier binnenplaatsen en drie atria, het Koninklijk Paleis is een geweldig voorbeeld van een monumentale structuur die is gebouwd als een prachtig paleis voor de koninklijke familie en haar hofhouding en, tegelijkertijd, een administratief centrum geïnspireerd op het model van Escorial in Spanje.
Het park is de nieuwste van de grote Europese tuinen, geïnspireerd op de creaties van Versailles en de 16e-eeuwse modellen van villa's in Rome en Toscane. De Engelse tuin is een van de grootste, oudste en belangrijkste pittoreske tuinen aangelegd in Europa.
Het grootste deel van het landgoed San Leucio is het oude jachthuis van de Belvedere, door koning Ferdinando IV van Bourbon omgebouwd tot een zijdefabriek om een idealistische gemeenschap van arbeiders te creëren, die verzekerd waren van huizen, scholen, medische zorg en alle diensten. Het enorme gebouwencomplex, rond de binnenplaatsen, werd het symbool van een modelmaatschappij gebaseerd op de waarde van werk en gelijkheid.
Het aquaduct Carolina, met zijn imposante viaduct "Ponti della Valle" is een verbluffend staaltje techniek en biedt een buitengewone infrastructuur die niet alleen het paleis bedient, de tuinen en de toekomstige hoofdstad van het koninkrijk, maar ook de molens, de ijzerfabriek en de verwerkende industrie langs zijn pad.
Criterium (i) :Het 18e-eeuwse landgoed van Caserta is een unieke creatie van de geest van de Verlichting die in staat was om gebouwen van grote architectonische waarde te bouwen, goed gelegen in een natuurlijk landschap, volgens een grootschalig ontwikkelingsplan.
Criterium (ii) :Het 18e-eeuwse Koninklijk Paleis van Caserta met het park, het aquaduct Carolina, en het complex van San Leucio zijn allemaal belangrijke bewijzen van de uitwisseling van menselijke waarden, dankzij de brede schaal van het oorspronkelijke project voor een ambitieuze nieuwe stad, bestaande uit imposante gebouwen, tuinen, straten en het omringende natuurlijke landschap volgens een innovatief concept van planning. Deze nieuwe configuratie van het landschap is gerealiseerd door kunstwerken van uitzonderlijk historisch belang, zoals het aquaduct Carolina, die is gemaakt om het hele complex te verbinden en te verenigen.
Criterium (iii) :Het monumentale complex van Caserta is een uitstekend voorbeeld van stadsplanning uitgevoerd door de Bourbon-dynastie, volgens Vitruviaanse principes van stevigheid, functionaliteit en schoonheid in lijn met de neoklassieke cultuur die toen in zwang was.
Criterium (iv) :De uitzonderlijke waarde van het industriële complex van Belvedere, gepland om zijde te produceren, komt voort uit de idealistische principes die ten grondslag liggen aan zijn oorspronkelijke conceptie en management.
Integriteit
De site heeft goede voorwaarden van sociaal-functionele integriteit omdat het Koninklijk Paleis en het Belvedere-complex door de lokale gemeenschap worden erkend als een symbool van een historische periode van ontwikkeling van de regio; het aquaduct Carolino heeft zijn oorspronkelijke nut behouden en dient niet alleen voor koninklijke eigendommen, maar ook voor de omliggende gebieden.
De gebouwen hebben materiaal-structurele integriteit omdat de latere aanpassingen aan binnenruimten de kenmerken van hun architectuur niet veranderden. De gebouwen en de tuinen zijn onderworpen aan wetenschappelijke restauratie en de omgeving heeft de belangrijkste kenmerken van het oorspronkelijke landschapsontwerp behouden.
De risico's voor het Koninklijk Paleis en park zijn de druk van stedelijke ontwikkeling in het omringende landschap en de slijtage door de bezoekersstroom.
De risico's voor het San Leucio-complex zijn de stedenbouwkundige druk in het omringende landschap en het gebrek aan middelen voor onderhoud, vanwege het ontbreken van nieuwe functies voor het grootste deel van het gebouw.
De risico's voor het Aquaduct Carolino zijn de transformatie van het omringende landschap door verstedelijking en het gebrek aan geld voor onderhoud.
authenticiteit
Hoewel het hele pand een conservering heeft ondergaan, het authenticiteitsniveau van de gebouwen en open ruimtes blijft hoog. Het oorspronkelijke uiterlijk is nog steeds goed bewaard gebleven en de ongepaste inbraken worden tot een acceptabel minimum beperkt.
De restauratie en het onderhoud van de gebouwen en de tuinen respecteren de originele projecten van Luigi Vanvitelli, zijn zoon Carlo, en Francesco Collecini, en behouden het originele materiaal en de structurele consistentie.
De lokale bevolking houdt de traditie in stand van het regelmatig bezoeken van het paleis en het park en moedigen de voortzetting van de ambachtelijke productie van zijde in San Leucio aan
Beveiligings- en beheervereisten
Vooral, het Koninklijk Paleis en het park, de Engelse tuin, de gebouwen Bosco di San Silvestro en de Belvedere zijn beschermd als monumenten.
Het voormalige koninklijke landgoed van San Leucio, de omliggende heuvels van Tifatini en het middeleeuwse stadje Casertavecchia worden beschermd als landschap door hetzelfde decreet n.42/04. De omgeving van het Koninklijk Paleis, het brede elliptische plein aan de voorkant van de zuidelijke gevel en de enorme straat gericht naar Napels (Carlo III-laan) zijn ook beschermd als landschap.
Elke vorm van interventie in deze bufferzone vereist de toestemming van de bevoegde autoriteit (de gemeente en het ministerie van Cultureel Erfgoed en Activiteiten en Toerisme via het plaatselijke kantoor, de Soprintendenza relevant voor “Belle Arti e Paesaggio” in de provincies Caserta en Benevento).
Een plan voor de bescherming van het landschap (Landschapsplan) voor de omgeving van het Koninklijk Paleis en het landgoed van San Leucio werd in oktober 2000 goedgekeurd door het Ministerie van Cultuur. De bescherming van de omgeving van het aquaduct Carolino is toevertrouwd aan het landschap beschermingsplan voor de Monte Taburno, goedgekeurd door het ministerie in 1996.
De verantwoordelijkheid voor het beheer van staatseigendommen is onlangs overgedragen aan het Museum van het Koninklijk Paleis van Caserta, een agentschap van het Ministerie van Cultureel Erfgoed en Activiteiten en Toerisme opgericht in december 2014, om het behoud en de verbetering van het onroerend goed te garanderen.
Delen van het Koninklijk Paleiscomplex worden momenteel gebruikt door de school van de Militaire Luchtmacht, maar in december 2014 hebben de ministeries van Cultuur en Defensie een programma goedgekeurd om de school tegen december 2020 te verhuizen en het hele Koninklijk Paleis te reserveren voor culturele en educatieve functies .
De Bosco di San Silvestro wordt gerund door vrijwilligers van het Wereld Natuur Fonds voor Natuur (WWF), die het in stand houden en openhouden voor het publiek als een "oase" van flora en fauna.
De gemeente Caserta beheert de gebouwen van Belvedere, waar een museum is van de koninklijke kamers en van de zijdeproductie.
