Vroegchristelijke Necropolis van Pécs (Sopianae)
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
In de 4e eeuw na Christus werd een opmerkelijke reeks versierde graven gebouwd op de begraafplaats in de stad Sopianae, in de Romeinse provincie Pannonia, waarvan de ruïnes onder de grond bewaard zijn gebleven en zich bevinden in de huidige stad Pécs, in Zuid-Hongarije. De grafkamers, kapellen en mausoleum opgegraven op de plaats van de Sopianae-begraafplaats vormen een complex dat getuigt van een oude cultuur en beschaving die een blijvende impact hadden. Het is de rijkste verzameling van structurele soorten grafmonumenten in de noordelijke en westelijke Romeinse provincies en weerspiegelt een diversiteit aan culturele bronnen. Deze monumenten zijn zowel structureel als architectonisch belangrijk omdat ze bovengronds werden gebouwd en dienden als zowel grafkamers als gedenkkapellen. Ze zijn ook artistiek belangrijk vanwege hun rijkelijk versierde muurschilderingen van uitstekende kwaliteit met christelijke thema's.
De Romeinse begraafplaats werd gevonden door archeologische opgravingen die twee eeuwen geleden begonnen. Daaropvolgende opgravingen onthulden dat het vroegchristelijke monumentencomplex uitzonderlijk bewijs levert van een historische continuïteit die de turbulente eeuwen overspande van het verval van het Romeinse rijk in de 4e eeuw tot de verovering van het Frankische rijk in de 8e eeuw. Zestien bouwwerken vormen het werelderfgoed, hoewel de begraafplaats meer dan vijfhonderd meer bescheiden graven omvat die rond de belangrijkste monumenten zijn geclusterd.
Criterium (iii):De grafkamers en gedenkkapellen van de begraafplaats Sopianae getuigen op een uitstekende manier van de kracht en het geloof van de christelijke gemeenschappen van het laat-Romeinse rijk.
Criterium (iv):De unieke vroegchristelijke grafkunst en architectuur van de noordelijke en westelijke Romeinse provincies wordt uitzonderlijk goed en volledig geïllustreerd door de begraafplaats Sopianae in Pécs.
Integriteit
De accommodatie omvat een verzameling van 16 monumenten die deel uitmaken van de vroegchristelijke necropolis van Sopianae. Ze zijn onthuld door archeologische opgravingen die aan de gang zijn; verdere afbakening van het onroerend goed kan veranderen als gevolg van dit lopende onderzoek. Met betrekking tot de overgebleven attributen, die zich tegenwoordig allemaal onder het maaiveld bevinden, de intactheid van de ruïnes en hun historische onderlinge relaties wordt zoveel mogelijk behouden, aangezien de daaropvolgende stedelijke lagen, inclusief de hedendaagse levende stad, zijn gesedimenteerd over het pand.
authenticiteit
Grafkamers, gedenkkapellen en andere grafresten en fragmenten die sinds de 18e eeuw zijn opgegraven, zijn na wetenschappelijk onderzoek en restauratie op hun oorspronkelijke locatie bewaard gebleven, gebruikmakend van technieken die op dat moment beschikbaar zijn, evenals technische oplossingen die vandaag beschikbaar zijn. Moderne ingrepen die nodig zijn om de overblijfselen te conserveren en te presenteren, onderscheiden zich van de originele stof.
Beveiligings- en beheervereisten
Het pand en de bufferzone bevinden zich in een gebied met historische monumenten dat in 1966 is verklaard. De Romeinse begraafplaats is ook beschermd als archeologische vindplaats. Op lokaal niveau, Het stadsbestuursbesluit nr. 40 van 1994 verklaarde het historische centrum van de stad en het gebied van de Romeinse begraafplaats tot historische zone. De stad heeft ook verschillende andere verordeningen aangenomen met betrekking tot de bescherming van historische en architecturale waarden in het kader van stadsontwikkeling. Het eigendom van de zestien monumenten is divers:twee zijn eigendom van de Hongaarse staat, dertien naar de stad Pécs, en één naar Baranya County.
Gebaseerd op de Nationale Werelderfgoedwet van 2011 , een nieuw beheersplan treedt bij algemene maatregel van bestuur in werking en wordt ten minste om de zeven jaar herzien. Het beheersorgaan is de Werelderfgoeddivisie van Zsolnay Heritage Management Nonprofit Ltd. Na afronding en goedkeuring, het beheersplan en het leidinggevend orgaan zorgen voor duidelijke governanceregelingen waarbij vertegenwoordigers van verschillende belanghebbenden zijn betrokken. Op basis van de Werelderfgoedwet, de staat van het onroerend goed, evenals bedreigingen en instandhoudingsmaatregelen zullen regelmatig worden gecontroleerd en gerapporteerd aan de Nationale Assemblee; het beheersplan wordt ten minste om de zeven jaar herzien. Er moet een evenwicht worden bewaard tussen het behoud van authenticiteit en de hedendaagse presentatiebehoeften. Om de authenticiteit van de attributen te vergroten, modernisering van eerdere technische oplossingen is een voortdurende beheertaak. Lopend onderzoek in het gebied van de voormalige Necropolis kan een basis vormen voor de uitbreiding van het pand in de toekomst.
