Grotten en kunst uit de ijstijd in de Zwabische Jura
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De moderne mens arriveerde voor het eerst in Europa 43, 000 jaar geleden tijdens de laatste ijstijd. Een van de gebieden waar ze zich vestigden was de Zwabische Jura in Zuid-Duitsland. Hier, oude volkeren leefden in en tussen een reeks grotten die nu archeologische vindplaatsen zijn. Opgegraven vanaf de jaren 1860 tot heden, deze zes grotten hebben een lange geschiedenis van menselijke aanwezigheid onthuld, inclusief zowel anatomisch moderne mensen als neanderthalers daarvoor. De focus van deze woning zijn de grotten met Aurignaciaanse lagen, die dateren uit 43, 000 tot 33, 000 jaar geleden. Onder de items die op deze sites zijn gevonden, zijn gebeeldhouwde beeldjes, muziekinstrumenten en persoonlijke versiering. De beeldjes beelden diersoorten uit die in die ijstijdomgeving leefden - holenleeuwen, mammoeten, vogels, paarden, runderen en vissen. Andere beeldjes stellen wezens voor die half dierlijk zijn, half mens en er is één beeldje van een vrouw.
Grotten en kunst uit de ijstijd in de Zwabische Jura vertegenwoordigt een unieke concentratie van archeologische vindplaatsen met enkele van de oudste figuratieve kunst en de oudste muziekinstrumenten die wereldwijd nog te vinden zijn. Samen met de artefacten en het omringende landschap, ze vormen een uitstekend vroeg cultureel ensemble dat helpt om de oorsprong van de menselijke artistieke ontwikkeling te belichten. De lange en zeer productieve traditie van onderzoek op deze locaties heeft een grote invloed gehad op het begrip van het Boven-Paleolithicum in Europa.
Criterium (iii):Grotten en kunst uit de ijstijd in de Zwabische Jura vormt een uitzonderlijke getuigenis van de cultuur van de eerste moderne mens die zich in Europa vestigde. Uitzonderlijke aspecten van deze cultuur die bewaard zijn gebleven in deze grotten zijn voorbeelden van gebeeldhouwde beeldjes, voorwerpen van persoonlijke versiering en muziekinstrumenten. De kunstvoorwerpen behoren tot de oudste die nog ter wereld zijn gevonden en de muziekinstrumenten behoren tot de oudste die tot nu toe wereldwijd zijn gevonden.
Integriteit
Het pand omvat alle zes grotten in de regio die opgravingen hebben gehad van belangrijke Aurignaciaanse afzettingen, inclusief de vier grotten met figuratieve kunstvoorwerpen en muziekinstrumenten en hun landschapsomgeving. Alle elementen die nodig zijn om de waarden van het onroerend goed tot uitdrukking te brengen, zijn opgenomen in de perceelsgrenzen. Het pand omvat voldoende aandacht voor de ligging van de grotten in relatie tot de topografie en vegetatie van de Lone en Ach valleien, inclusief de kalkstenen kliffen, valleien en aangrenzende hooglanden.
authenticiteit
De authenticiteit van het pand wordt ondersteund door de aanwezigheid van gelaagde geologische afzettingen in de grotten die hebben gediend om de archeologische lagen te beschermen tot hun opgraving en de omliggende landvormen die de grotten bevatten. Op deze locaties wordt al meer dan een eeuw systematisch archeologisch onderzoek verricht en er wordt nog steeds documentatie bijgehouden. Het archeologische bewijs dat uit deze opgravingen is verkregen, ondersteunt de authenticiteit van het pand. Verschillende grotten hebben niet opgegraven afzettingen, en er zijn andere grotten in het pand die nog niet zijn onderzocht, de basis vormen voor toekomstig onderzoek.
Beveiligings- en beheervereisten
De wet op de bescherming van het cultureel erfgoed van Baden-Württemberg (1972) is de belangrijkste rechtshandhaving om de bescherming van het onroerend goed te waarborgen. De woning wordt beheerd door het Ministerie van Economische Zaken, Arbeid en Volkshuisvesting Baden-Württemberg (voorheen Ministerie van Financiën en Economie) en andere takken van de staat, regionale en gemeentelijke overheden. Er is een toegewijde beheerder aangesteld om toezicht te houden op het pand. Er is een beheerplan en een monitoringsysteem. De activiteiten in het plan hebben betrekking op de domeinen coördinatie, geloofwaardigheid, behoud, capaciteit opbouwen, medewerking, communicatie en gemeenschappen. De beheerders van het onroerend goed moeten blijven zorgen voor een evenwicht tussen kennis van opgravingen en het behoud van de archeologische vindplaatsen. Er moet een documentatiedatabase worden ontwikkeld met gegevens over de grotten, de vondsten en alle opgravingen die hebben plaatsgevonden.
Speicherstadt en Kontorhaus District met Chilehaus
Archeologisch grenscomplex van Hedeby en de Danevirke
